สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 15

บทที่15 ใครเป็นคนทำอาหาร

ดวงตาที่สวยงามของหลีชิงเยียนประกายด้วยความสงสัยและไม่เข้าใจ เธอคิดยังไงก็ไม่เข้าใจ ไอ้หมอนี่ ไม่ออกนอกประตูใหญ่ ไม่ล่วงข้ามประตูสอง ปกติอยู่แต่ในบ้าน ทำงานจำพวกคนใช้แม่บ้านควรจะทำอาหาร ทุกวันก็ทำอาหารได้ธรรมดามาก ทำไมอาหารที่ทำออกมาวันนี้ เหมือนคนเปลี่ยนไปคนละคนเลย?

อาหารเหล่านี้ ต้องเป็นเขาที่ซื้อมาจากข้างนอกแน่นอน!

หลีชิงเยียนแอบพูดในใจ ยังไงเธอก็ไม่เชื่อ ว่านี่คือเฉินเป่ยทำเอง เธอยอมที่จะเชื่อว่า นี่คือ เฉินเป่ยที่กลัวเสียหน้า ตั้งใจโอ้อวด!

“นี่คือคุณทำเองเหรอ?” ไต้ห้าวหนาน ถามด้วยรอยยิ้ม จ้องไปที่ เฉินเป่ย ราวกับพยายามจับผิดในดวงตาของเขา!

“ใช่เลย ฉันทำอาหารไม่เก่ง ดังนั้นจึงต้องอภัยต่อประธานไต้แล้ว” น้ำเสียงของ เฉินเป่ย ประจบประแจงต้อยต่ำ พูดยิ้มเล็กน้อย ดวงตาของเขาสงบชัดเจนแววตาไม่ได้มีการหลบหลีกใดๆ ไต้ห้าวหนานมองไม่เห็นอะไรเลย

หลังจากที่ ไต้ห้าวหนานชิมซุปครีมเห็ดไปคำหนึ่ง แววตาส่องแสงประกายในทันที มองไปที่ เฉินเป่ย!

“เกิดอะไรขึ้น? ฝีมือการทำอาหารของเขาแย่มากประธานไต้โปรดอภัย” หลีชิงเยียนที่อยู่ข้างๆ คิดว่า ไต้ห้าวหนานไม่พอใจ จึงรีบอธิบายอย่างกังวล

ตกตะลึงอาศัยอยู่ในต่างประเทศเป็นเวลาหลายปี โดยเฉพาะใน ประเทศ

ประเทศฝรั่งเศษ ดังนั้นวัฒนธรรมการทางอาหารที่ได้สัมผัสมา ก็ต้องเป็นของดั้งเดิม

ระดับหรูหรา

แม้ว่า เฉินเป่ย เคยทำงานใน Château Lafite Rothschild มาระยะหนึ่ง แล้วจะสัมผัสถึงสิ่งเหล่านี้ได้อย่างไร เมื่อเทียบกับวัฒนธรรมการ

อาหารของ ประเทศฝรั่งเศษ เขา สู้ ไต้ห้าวหนานไม่ได้เลย แต่วันนี้เขากลับทำซุปครีมเห็ดอาหารขึ้นชื่อของ ประเทศฝรั่งเศษ นี่เป็นการรนหาที่ตายชัดๆ พุ่งสู่กระบอกปืนของตัวเอง หลีชิงเยียนตำหนิขึ้นมาในใจทันที ไอ้หมอนี่ ทำเรื่องเสียในช่วงเวลาสำคัญจริงๆด้วย!

“ไม่” ไต้ห้าวหนานส่ายหัว สายตาที่มองไปทางเฉินเป่ย เต็มไปด้วยความประหลาดใจและตกตะลึง “รสชาติของซุปครีมเห็ดนี้ แท้ดั้งเดิมมาก ไม่เพียงแต่จะคงรสชาติดั้งเดิมของ ประเทศฝรั่งเศษ ไว้เท่านั้น แต่ยังรวมเอารสชาติของ หัวเซี่ยด้วย ตามที่ฉันทราบ เชฟทุกคนที่ฉันรู้จัก ไม่มีใครสามารถทำได้”

“แต่คิดไม่ถึงว่า วันนี้ คุณเฉิน จะทำให้ฉันได้เปิดหูเปิดตา ต้องยอมรับเลยว่า ความเข้าใจในอาหาร ประเทศฝรั่งเศษ ของคุณเฉิน ลึกซึ้งยิ่งนัก ไม่เช่นนั้นมากจะไม่สามารถทำอาหารดั้งเดิมที่มีชื่อเสียงของ ประเทศฝรั่งเศษได้”

“ประธานไต้ ชื่นชมมากเกินไปแล้ว ซุปครีมเห็ดนี้ คน ประเทศฝรั่งเศษทำเป็นทุกคน ตอนที่ทำ ฉันแค่ใส่เครื่องปรุงรสของ หัวเซี่ย ในเวลาที่เหมาะสมเท่านั้น จึงทำให้มีรสชาติที่แตกต่าง ฉันแค่รู้คร่าวๆเท่านั้น หัวใสนิดหน่อย”

หลีชิงเยียนที่อยู่ข้างๆ ใบหน้าสวยตกตะลึง

ตกตะลึงอย่างสิ้นเชิง เธอฟังความคิดเห็นที่ชื่นชมอย่างมากของ ไต้ห้าวหนานอย่างอึ้งทึ่ง มองไปที่เฉินเป่ย ยังไงก็ไม่สามารถตั้งตัวได้

ในเวลานี้ ดวงตาที่งดงามของ หลีชิงเยียน กะพริบตาเล็กน้อย สายตาที่มองไปทาง เฉินเป่ยเต็มไปด้วยความสงสัยและซับซ้อน เธอไม่เคยคาดคิดมาก่อน ว่า เฉินเป่ยจะสามารถพูดจามีเหตุมีผลได้น่าฟัง

เฉินเป่ยแค่เคยทำงานในโรงไวน์ลาฟิต เท่านั้น ในขณะที่ ไต้ห้าวหนานมีประสบการณ์ในร้านอาหารชั้นนำของ ประเทศฝรั่งเศษ มามากมาย สามารถให้ ไต้ห้าวหนานให้คำประเมินที่สูงเช่นนี้ แค่คิดก็รู้แล้ว ว่าหลีชิงเยียน ความตกตะลึงมากขนาดไหน

หลีชิงเยียนจะไปรู้ได้อย่างไรว่า เฉินเป่ยไม่ค่อยจะแสดงฝีมือการทำอาหารแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เขาแสดง ยังเป็นเพราะว่า ได้สอนพ่อครัวเทวดา ที่ตอนนี้มีชื่อเสียงโด่งดังในโลกมืดแก่งตะวันตก......

“คุณเฉิน...... เหมือนว่าคุณจะเข้าใจมารยาทขนบธรรมเนียมของตะวันตกมาก “ไต้ห้าวหนานกลับไม่ได้จะปล่อย เฉินเป่ย ไป ทันใดนั้นก็ถามขึ้น

“พูดภาษาฝรั่งเศษ ได้นิดหน่อย สื่อสารในชีวิตประจำวันไม่มีปัญหา” เฉินเป่ยยิ้มแห้งๆ และ ไต้ห้าวหนานก็ดีใจขึ้นมา นี่สำหรับเขาแล้ว เป็นโอกาสพี่พอดีเลยไม่ใช่เหรอ?

“เมื่อกี้ตอนที่อยู่ในรถ ชิงเยียนบอกฉันว่า คุณเฉิน ยังรู้เรื่องไวน์? ถ้าอย่างนั้น เราดื่มกันหน่อยดีไหม?” คำพูดของ ไต้ห้าวหนาน ทำให้สีหน้าของ หลีชิงเยียนไม่เป็นธรรมชาติขึ้นมา

นี่เป็นการกลั่นแกล้งอย่างชัดเจน แม้ว่าเมื่อวันเฉินเป่ย จะมีข้อได้เปรียบทางวาจา แต่ เติ้งหลุน รู้เรื่องไวน์แค่งูๆปลาๆเท่านั้น แม้แต่โดนคนหลอกแล้ว ยังไม่รู้ด้วยซ้ำ จินตนาการได้เลยว่า เติ้งหลุน มีความรู้ตื่นมากแค่ไหน ในวัฒนธรรมของเรื่องอาหาร

ส่วน ไต้ห้าวหนานล่ะ ได้อาศัยอยู่ต่างประเทศจริงๆนะ ไวน์แดงที่เคยชิม เกรงว่าอาจจะมากกว่าน้ำเปล่าที่ เฉินเป่ยเคยดื่ม!

เมื่อวานเอ่ยขึ้นสามารถเล่นฝีปากได้ วันนี้ ต่อหน้า ไต้ห้าวหนานยังจะแกล้งได้อย่างไร!

หลีชิงเยียน กำลังจะพูดไกล่เกลี่ยให้ เฉินเป่ย ก็เห็นว่า เฉินเป่ยพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม ตอบตกลง

ใช้เวลาไม่นาน หลีชิงเยียน ได้เอาไวน์แดงลาฟิตขวดหนึ่งมาด้วยท่าทางทั้งโกรธทั้งจนปัญญา ไวน์สีแดงถูกรินอย่างช้าๆ เฉินเป่ย ยื่นมือออกมา สามนิ้วจับที่ก้านแก้วเบาๆ เต็มไปด้วยท่าทางที่สง่างาม

ในวินาทีนี้ ความกะล่อนปลิ้นปล้อนบนตัว เฉินเป่ย ได้จางหายไป ตัวเขาในขณะนี้ เต็มไปด้วยความสง่าในทันที เสมือนกับสุภาพบุรุษที่แท้จริง ที่อาศัยอยู่ในตะวันตก!

หลีชิงเยียน จ้องมอง เฉินเป่ย ด้วยดวงตาที่สวยงาม ในขณะนี้ สิ่งที่ปรากฏต่อสายตาของเธอ ดูเหมือนจะไม่ใช่คนใช้ที่ทำได้เพียงประจบประแจง เสมือนเป็นสุภาพบุรุษที่กิริยามารยาทดีงาม!

ดวงตาที่สวยงามของ หลีชิงเยียน พาดผ่านความสับสนและซับซ้อน เธอไม่เข้าใจ เฉินเป่ย แค่เคยทำงานที่โรงกลั่นไวน์ ประเทศฝรั่งเศษ เพียงช่วงเวลาหนึ่งเท่านั้น จะเป็นทักษะการทำอาหารที่ยอดเยี่ยมเช่นนี้ได้ยังไง ยังสามารถกลายเป็นสุภาพบุรุษ!

ทันใดนั้นเธอก็รู้สึกว่า เฉินเป่ย ยิ่งดูยิ่งคาดเดาไม่ออก

“เชิญ” เฉินเป่ยชนแก้วด้วยความเคารพ ไม่มีท่าทางที่ไร้มารยาทในเมื่อคืนอย่างสิ้นเชิง เขาในตอนนี้ ทั้งตัวเปล่งประกายความสง่า ไร้ที่ติ!

ถ้าหากเขาสวมชุดสูทในตอนนี้ ไม่มีใครสงสัยเลยว่า เขาเป็นคนหัวเซี่ย เพราะท่าทางที่เขาแสดงออกมาในตอนนี้ จะมีใครสงสัยเลยว่า เขาคือผู้ดีมีชาติตระกูลของตะวันตกชัดๆ!

“เพี้ยบ-เพี้ยบ-เพี้ยบ!”

ไต้ห้าวหนานวางแก้วไวน์ลง ปรบมือขึ้น ในตอนนี้เขามองไปที่เฉินเป่ยพูดด้วยความพึงพอใจ “คิดไม่ถึงเลยว่า คุณเฉิน จะเข้าใจวัฒนธรรมทางตะวันตกมากเช่นนี้ แม้แต่ฉันยังคงต้องละอาย ฉันขออภัยกับคุณ ในความอคติของฉันในเมื่อครู่”

“ประธานไต้ ยกย่องแล้ว ทั้งหมดนี้คือภรรยาของฉันเองที่สอนให้” ทันใดนั้น เฉินเป่ย ก็ยิ้มจางๆ ทำให้หลีชิงเยียนที่อยู่ข้างๆสีหน้าแข็งทื่อ

เธอชะงักไปหลายวินาที ถึงได้ตระหนักถึงเจตนาที่หวังดีของเขา นี่คือจะเอาคุณงามความดีทั้งหมดยกให้กับเธอ เพิ่มความประทับใจต่อหน้า ไต้ห้าวหนาน