บทที่ 22 กลัวหรือไม่กลัว
“หยุดก่อน!”
จู่ๆไต้ห้าวหนานก็ตะโกนออกมา นัยน์ตาคู่ที่ลึกล้ำนั้นเผยให้เห็นความดุร้ายออกมา “ยังคิดจะไปอีกเหรอ ดวงอาทิตย์ของวันพรุ่งนี้แกไม่ต้องอยากเห็นแล้ว!”
เมื่อสิ้นเสียงของไต้ห้าวหนาน ก็มีเสียงแหวกอากาศดังขึ้นมาหนึ่งครั้ง!
ฟิ้ว!
ลำแสงสีดำถูกยิงออกมาจากในมือของเฉินเป่ย พุ่งไปทางไต้ห้าวหนานอย่างรวดเร็ว!
ความเร็วของลำแสงสีดำเร็วมาก! แหวกทะลุอากาศ,คลื่นอากาศที่กลิ้งไปเรื่อยๆอย่างดุเดือด!
แทบจะในชั่วพริบตา ลำแสงสีดำก็แฉลบผ่านนิ้วมือของไต้ห้าวหนาน ทะลุเข้าไปที่ในผนัง!
“แฉล่บ!”
ผนังเป็นรอยแยก นิ้วของไต้ห้าวหนาน ความเจ็บปวดทรมานแทบจะขาดใจพลุ่งพล่านออกมาทันที!
ไต้ห้าวหนานส่งเสียงกรีดร้อง ดวงตาของเขาเบิกโพลง มองดูนิ้วกลางของตนเลือดไหลโชก จากนั้น นิ้วกลางก็ถูกทำให้ขาดออกจากกัน ตกลงบนพื้น!
ตอนที่เขาพยายามตะเกียกตะกายขึ้นมาจากพื้น กลับพบว่าไม่มีแม้แต่เงาของเฉินเป่ยแล้ว
และทันใดนั้นก็มีลูกน้องวิ่งพรวดพราดเข้ามาในห้อง หน้าตาตื่นตกใจ “คุณไต้ เกิดเรื่องใหญ่แล้วครับ!”
“พูด!” ไต้ห้าวหนานขบกรามแน่น ข่มความเจ็บปวดเอาไว้ มีความโกรธแค้นน่ากลัวอยู่ในแววตา!
“เมื่อครู่ สำนักงานใหญ่ที่ต่างประเทศโทรมา บอกว่ามีองค์กนนิติบุคคลลึกลับปรากฏตัวขึ้นในต่างประเทศ กดราคาบริษัทเราอย่างบ้าคลั่ง!”
“แค่นิติบุคคลธรรมดา มีอะไรน่ากลัว” ไต้ห้าวหนานส่งเสียงฮึ่มในลำคอ
“ไม่ครับ พนักงานระดับสูงของสำนักงานใหญ่ ก็เพิ่งแจ้งขอลาออกทั้งหมดเมื่อครู่ เหมือนกับถูกข่มขู่อะไรบางอย่าง! ตอนนี้ฝ่ายบริหารระดับสูงของสำนักงานใหญ่ไม่เหลือใครสักคนครับ สำนักงานใหญ่โกลาหลวุ่นวายหมดแล้วครับ!”
“อะไรนะ” สีหน้าของไต้ห้าวหนานเปลี่ยนไปทันที สำนักงานใหญ่หากไม่มีบรรดาผู้บริหารระดับสูงเหล่านั้น อย่างนั้นเมื่อสำนักงานใหญ่ต้องเผชิญหน้าการกดราคาของนิติบุคคลลึกลับ ก็แทบจะไร้คนป้องกันต่อต้าน!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สายเปย์เบอร์หนึ่ง