สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 34

บทที่ 34 แขกผู้มาเยือนของเยี่ยนจิง

เย่ชวงสีหน้าตื่นตะลึง สีหน้าของหัวหน้าแย่มาก ทำให้เย่ชวงรู้สึกกังวล

หัวหน้าสีหน้าเย็นยะเยือก พุ่งเข้ามาในห้องสอบปากคำ ถามเย่ชวงว่า “เป็นเธอที่จับคุณไต้มาเหรอ”

“ค่ะฉันเอง……ฉันตรวจค้นเจอเฮโรอีนหนึ่งพันกรัมอยู่ในตู้เซฟของคุณไต้……” เย่ชวงเอ่ยเบาๆ

“เหลวไหล！”หัวหน้าตำรวจขบกราม เดือดจัดเย่ชวงไม่เคยเห็นหัวหน้าโกรธมากขนาดนี้มาก่อน!

“ใครให้อำนาจคุณ เขาคือคุณไต้คุณไต้เธอก็กล้าจับ เธอชักจะยโสโอหังมากไปแล้วนะ!”หัวหน้าตะคอกอย่างขบเขี้ยวเคี้ยวฟันทำให้เย่ชวงตกใจ หน้าซีดเผือด ไม่รู้ว่าทำอะไรผิดไป……

หัวหน้ารีบพุ่งตัวไปตรงหน้าไต้ห้าวหนาน ปลดกุญแจมือให้ไต้ห้าวหนาน ฉีกยิ้มให้อย่างระแวดระวัง“คุณไต้นี่คงจะเป็นการเข้าใจผิด……เข้าใจผิดครับ……ลูกน้องผมมีตาหามีแววไม่ จับผิดคน ท่านเป็นคนใจกว้าง……คงจะไม่ถือสาหาความนะครับ……”

หัวหน้ามีท่าทางเคารพนบนอบ เย่ชวงเอง ก็ไม่เคยเห็นหัวหน้ามีท่าทางแบบนี้เลย ไม่เคยพบเคยเห็นมาก่อน!

เย่ชวงกัดริมฝีปากแดง ยืนอยู่ข้างๆทั้งโกรธทั้งน้อยใจ ยอมให้หัวหน้าขอโทษไต้ห้าวหนานตามใจชอบ

เย่ชวงไม่รู้เลยว่า ครั้งนั้นเฉินเป่ยแม้จะบอกว่าถูกกดดันโดยเยี่ยนจิง แต่ความสัมพันธ์ของไต้ห้าวหนานกับท่านผู้ว่านั้นแนบแน่นมาก ท่านผู้ว่านั้นแทบจะอดใจรอไม่ไหวที่จะได้ร่วมงานกับไต้ห้าวหนาน……แต่เย่ชวงกลับทำลายช่วงเวลาที่สำคัญนี้ด้วยการจับกุมไต้ห้าวหนาน，แน่นอนว่าต้องทำให้ท่านผู้ว่าโมโหมาก!

ไต้ห้าวหนานลุกขึ้นยืน เดินมาที่หน้าเย่ชวง เอ่ยเบาๆว่า “เห็นแล้วหรือยัง มีบางคน เกิดมาเพื่ออยู่เหนือกฎหมาย……”

“คุณ!” เย่ชวงขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน ไต้ห้าวหนานยังกล้าพูดคำที่ไร้สามัญสำนึกแบบนี้ออกมาได้!

นี่มันคือความอัปยศรูปแบบหนึ่งของเย่ชวง เย่ชวงเป็นตำรวจ กลับไม่สามารถทำอะไรไต้ห้าวหนานได้แม้แต่น้อย!

“เย่ชวง รีบมาขอโทษคุณไต้เร็วเข้า! ”หัวหน้าสั่ง

“ไม่ค่ะ!” เย่ชวงเงยหน้า มีน้ำรื้นอยู่ในดวงตาคู่สวยนั้น ทำไมเธอต้องมาแบกรับความผิดแบบนี้ด้วย ทั้งๆที่ตนเองไม่ได้ทำอะไรผิดเลยแม้แต่น้อย……กลับต้องเป็นฝ่ายมาขอโทษไอ้ชั่วนี่!

“คุณไต้……ขอโทษด้วยจริงๆนะครับ……ผมไม่อบรมสั่งสอนลูกน้องให้ดี……ผมสมควรตาย!”หัวหน้าหันมา เอ่ยอย่านอบน้อม

“ไม่ต้อง” ไต้ห้าวหนานโบกไม้โบกมือ มองมายังใบหน้าสวยมีเสน่ห์ของเย่ชวง มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม ที่มีเลศนัย

“เย่ชวง……น่าสนใจ……คราวหน้าผมจะมาใหม่……”ไต้ห้าวหนานสีหน้ากรุ้มกริ่ม ทำให้คาดเดาความคิดเขาไม่ได้

เย่ชวงตัวสั่น สายตาเมื่อครู่ของไต้ห้าวหนาน กลับทำให้เย่ชวงรู้สึกถึงความน่ากลัวอย่างประหลาด

“คุณไต้ เย่ชวงยังเด็ก……ท่านอย่าถือสาเลยนะครับ……” หัวหน้าตามมาข้างๆ พูดอย่างระวัง

หากเป็นตำรวจธรรมดาทั่วไป หัวหน้าคงไม่ใส่ใจอะไรนัก แต่นี่เป็นเย่ชวง……ที่มีสถานะพิเศษ พ่อของเธอก็มีสถานะที่ไม่ธรรมดาคนหนึ่ง แม้แต่ท่านผู้ว่ายังต้องเกรงใจ……ดังนั้นเขาก็ปวดหัวกับเย่ชวง อยู่ไม่น้อย……

“ความหมายของผมคือ ไม่ใช่ว่าจะทำอะไรเธอ……” ไต้ห้าวหนานพูด ทำให้หัวหน้าสบายใจขึ้น แต่เขายิ่งสงสัย ไต้ห้าวหนานไม่คิดจะเอาผิด เย่ชวง……อย่างนั้นต้องการทำอะไร……

“ผมแค่คิดว่า……เธอน่าสนใจมาก……” ไต้ห้าวหนานประสานมือทั้งสองข้าง มุมปากกระดกขึ้นเป็นรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม

เย่ชวงไม่เพียงเป็นผู้หญิงคนแรกที่ตบเขา ทั้งยังเป็นคนแรกที่จับไต้ห้าวหนาน……ทำให้ไต้ห้าวหนานได้รับความอัปยศเสื่อมเสียครั้งแรก จะปล่อยเธอไปได้อย่างไร……

”ผมไม่เคยเจอผู้หญิงที่ไร้เดียงสาแบบนี้มาก่อน คนแบบนี้ เหมาะจะเป็นของเล่น……” ไต้ห้าวหนานเอ่ยเบาๆ“บ้านผมมีบ้านสุนัขอยู่ แต่ยังขาดของเล่น ผมว่าเธอก็ไม่เลวนะ……”

หัวหน้าตกตะลึง ใจสั่นระรัว ถามอย่างระวังว่า “คุณไต้คิดจะ ทำอะไรกับเธอครับ”

ไต้ห้าวหนานยิ้มอย่างมีเลศนัย สองมือประสานกัน เดินออกจากสถานีตำรวจด้วยสีหน้าเรียบเฉย

เย่ชวงที่อยู่ในห้องสอบปากคำ อัดอั้นตันใจจนอยากจะร้องออกมา เป็นครั้งแรกที่เธอพบกับคนอย่างไต้ห้าวหนาน แม้จะทำให้เธอรู้สึกหวาดหวั่นในใจ……หรือว่าบนโลกใบนี้ มีคนที่น่ากลัวแบบนี้อยู่จริงๆ!

หัวหน้าเดินตามไปส่งไต้ห้าวหนานด้านนอกสถานีตำรวจ ทันใดนั้นเอง รถยนต์โรสลอยด์จอดลงตรงหน้าสถานีตำรวจ หนุ่มน้อยหน้าตาหล่อเหลา นั่งอยู่บนรถ ในปากมีบุหรี่มวนหนึ่ง ในมือกำลังเล่นไฟแช็คที่เป็นทอง24K

ไต้ห้าวหนานมองหนุ่มน้อย ดวงตาหยี จู่ๆเขาก็ชะลอฝีเท้าลง มองที่หนุ่มน้อยผู้หล่อเหลานั้น น้ำเสียงเรียบ“คุณเป็นใคร”

หนุ่มน้อยเงยหน้า เหล่มองไต้ห้าวหนาน ทันใดนั้นควันบุหรี่ก็พวยพุ่งออกมาจากปากราวสายฟ้าแลบ!

“ฟิ้ว!”

ควันบุหรี่รวมตัวในอากาศก่อตัวเป็นคลื่นที่ดูน่ากลัว ลอยไปใกล้กับคอของไต้ห้าวหนาน วินาทีนั้นอง บนคอของไต้ห้าวหนาน ก็เกิดรอยแผลไหม้เป็นทาง!

“ใคร!”

หัวหน้าสีหน้าเปลี่ยนไปเล็กน้อย ปืนพกสีดำกระบอกหนึ่ง จ่อที่หนุ่มน้อยคนนั้น!

“นี่คือบทลงโทษของเขาที่มีต่อคุณ จำไว้ อย่าทำผิดพลาดเรื่องเดิมซ้ำแล้วซ้ำเล่า” มือขวาของหนุ่มน้อยสะบัด เงาดำๆพุ่งไปที่ไต้ห้าวหนาน ตกลงในมือของไต้ห้าวหนาน

ไต้ห้าวหนานหยิบสัญลักษณ์สีดำนั้นขึ้นมา ดวงตาหรี่มอง สีหน้าครุ่นคิดสงสัย ร่างแข็งเกร็ง!

หนุ่มน้อย เหล่ตามองหัวหน้า หัวเราะเยาะออกมา เปิดประตูรถออก เข้าไปนั่งในรถโรสลอยด์ ในชั่วพริบตานั้น รถยนต์โรสลอยด์เร่งเครื่องยนต์ ทยานออกไปราวกับบิน!