สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 44

บทที่ 44 สารภาพรัก

ทันใดนั้นก็เหมือนมีไฟฟ้าสถิตบนมือเฉินเป่ย เขาตบประธานจางอย่างแรง!

“เพี๊ยะ” เสียงดังกว่าประธานจางหลายเท่า เสียงนั้นกึกก้องไปทั่วห้องจัดงานเลี้ยง!

ประธานจางเอามือกุมใบหน้าที่มีรอยแดง เขาโดนตบกลับอย่างน่าอับอาย เขามองเฉินเป่ยด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความตื่นตะลึง ไม่อยากจะเชื่อ! ที่มุมปากของเขามีของเหลวสีแดงหยดลงช้าๆ ...

ทางด้านหลีชิงเยียนก็ตกตะลึงเช่นกัน เธอมองเฉินเป่ยนิ่งไปสักพัก ใจเต้นตึกตักพลางกัดฟันแน่น...ผู้ชายคนนี้นี่ เธอเตือนเขาแล้วแต่เขายังทำเสียเรื่องจนได้

ทันใดนั้นผู้คนที่อยู่โดยรอบตกอยู่ในบรรยากาศเงียบสงบ ทุกคนที่อยู่ในงานเลี้ยงมองเฉินเป่ยด้วยความตกใจ พวกเขาไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองใดๆ และไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับสถานการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน!

นี่เป็นการก่อกบฎชัดๆ! เฉินเป่ยตบคนต่อหน้าทุกคนในสถานที่จัดงานเลี้ยงต้อนรับคุณชายหลี นี่เป็นการสร้างปัญหาใช่หรือไม่!

เขากล้า! เขากล้าก่อเรื่องในงานเลี้ยงต้อนรับคุณชายหลี!

ประธานจางทรงตัวได้ก็หยิบทิชชู่ออกมาจากเสื้อสูทเพื่อเช็ดคราบเลือดที่มุมปาก จากนั้นก็ยิ้มอย่างยั่วยุด้วยรอยยิ้มเย็นชา!

“ดี ดีมาก...แกกล้าตบฉัน ดีมาก!” ประธานจางยิ้มเยือกเย็นและจ้องเฉินเป่ยอย่างเอาเรื่อง!

“ตบอะไรกัน? แกตบฉันก่อน ฉันก็ตบแกคืน จะได้ไม่ติดค้างกัน” เฉินเป่ยพูดเรียบๆ

“แก...แกคอยดูเถอะ แกก็น่าจะรู้ว่านี่เป็นงานเลี้ยงต้อนรับใคร แกยังกล้าดี!” ประธานจางถาม

“รู้แน่นอน คุณชายหลี” เฉินเป่ยพูด

ผู้คนนับไม่ถ้วนในห้องจัดเลี้ยงต่างหวาดกลัวจนตัวสั่น เมื่อเฉินเป่ยพูดออกมาแบบนี้!

เฉินเป่ยรู้อยู่แล้วว่าเป็นงานเลี้ยงต้อนรับคุณชายหลี แต่เขายังกล้าลงมือตบคนอื่น นี่คงไม่ใช่การยั่วยุหรอกหรือ!

“งานเลี้ยงต้อนรับคุณชายหลี...ใครจะกล้าก่อเรื่อง แม้แต่คุณชายที่มีชื่อเสียงในเมืองเมืองหู้ไห่ก็ยังต้องสงบเสงี่ยมเจียมตัว…”

“เขาคงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วสิ...ยั่วยุคุณชายหลี บ้าไปแล้ว! เขามีสิทธิ์อะไรไปแหย่คุณชายหลี! เขานับเป็นตัวอะไร”!

“ไอ้เด็กนี่คงไม่รู้จักฟ้าสูงแผ่นดินต่ำ ทั้งยังอวดดีหยิ่งยโส ถ้าคุณชายหลีรู้เข้า มันคงกินไม่ได้นอนไม่หลับอีกต่อไป!”

ประธานจางหัวเราะเสียงดัง “ไม่รู้ที่ตายซะเเล้ว ในเมืองเมืองหู้ไห่นี้ งานเลี้ยงต้อนรับคุณชายหลียังกล้าทำตัวอวดดี แกต้องการให้คุณชายหลีจัดการแกด้วยตัวเองงั้นหรือ?”

เฉินเป่ยเม้มปาก “คนที่ตบก่อนคือแก แล้วเกี่ยวอะไรกับคุณชายหลีล่ะ? งานเลี้ยงต้อนรับเขาแล้วมันยังไง? โรงแรมนี้ก็ไม่ใช่ของเขาเสียหน่อย!”

พรึบ! ทุกคนในห้องเงียบกริบ ได้ยินแม้แต่เสียงใบไม้ร่วง!

ผู้คนนับไม่ถ้วนต่างหวาดผวากับคำพูดที่สั่นสะเทือนของเฉินเป่ย!

บ้าไปแล้ว เขาไม่เคยเห็นคุณชายหลีอยู่ในสายตาเลย!

การมาของคุณชายหลี แม้ว่าจะเป็นศาลากลางเมืองหู้ไห่ก็ยังต้องหลีกทางให้ แต่คนคนนี้กลับรนหาที่ตายถึงพูดดูหมิ่นคุณชายหลีอย่างไม่น่าให้อภัยแบบนี้!

มีสายตาหลายคู่จับจ้องมาที่เฉินเป่ยด้วยความรู้สึกซับซ้อนอยู่ภายในใจ สายตาปรวณแปรไม่หยุดหย่อน แฝงไปด้วยความสงสารและเห็นอกเห็นใจเล็กน้อย สำหรับพวกเขาแล้ว ผู้ชายคนนี้...วันนี้ยากที่หนีพ้น เกรงว่าคืนนี้จะไม่สามารถออกจากโรงแรมนี้ได้!!

น้ำเสียงราวกับไม่เกรงกลัวสิ่งใด คาดว่าไไม่ต้องรอให้ถึงหูคุณชายหลีก็มีคนพร้อมจัดการเขา?

คำพูดของเฉินเป่ยนั้นฟังดูน่าตกใจ แม้แต่พวกคนใหญ่คนโตในเมืองเมืองหู้ไห่ก็ต้องหันไปมองเฉินเป่ยด้วยความสนใจ...พวกเขาอยากรู้ชะตากรรมของไอ้เด็กบ้าบิ่นคนนั้นที่ล่วงเกินคุณชายหลีเสียแล้ว ฉากต่อไปจะเป็นอย่างไรนะ....

ใบหน้าหลีชิงเยียนดูซีดลง เธอมองเฉินเป่ยอย่างร้อนรน เธอหงุดหงิดแทบบ้า...ผู้ชายคนนี้ เธออยากจับเขากระทุ้งลงตะกร้าจริงๆ แต่ลำพังตัวเองก็ยังไม่มีปัญญาแม้แต่จะรับมือ

จบแล้วจบแล้ว! แม้แต่หลีชิงเยียนก็ไม่มีวิธีรับมือกับคุณชายหลี แค่คำพูดเพียงไม่กี่คำก็ก่อให้เกิดหายนะครั้งใหญ่ได้!

“งั้นนายน่าจะรู้ความสัมพันธ์ระหว่างฉันกับคุณชายหลี?” ประธานจางยิ้มชั่วร้าย เขาพูดอย่างภาคภูมิใจ!

“ความสัมพันธ์?” เฉินเป่ยยิ้มอย่างมีความหมาย ทันใดนั้นก็ยื่นมือออกไปคว้าเสื้อประธานจางแล้วตบลงไปอีกหนึ่งที

การตบครั้งนี้ทรงพลังมากจนทำให้ประธานจางล้มคว่ำลงไป พร้อมทั้งกระอักเลือด!

“ฉันสนใจแค่ว่าพวกนายน่าจะเป็นพวกหน้าตัวเมียกันน่ะสิ! ถึงมีเหตุผลพอที่จะรังแกผู้หญิงได้…” เฉินเป่ยสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงและพูดกำเริบเสิบสาน ประธานจางล้มไปกองกับพื้น ร่างกายสั่นเทาคิดอยากจะปีนขึ้นมาแต่เขาก็ทำไม่ได้!

ครั้งนี้เฉินเป่ยลงมือโหดร้ายมากจนกระดูกบนตัวเขาหักไปหลายซี่!

ผู้ชมตัวสั่นไปหมด แม้แต่คนใหญ่คนโตที่ผ่านโลกมาไม่น้อยก็มีท่าทีเปลี่ยนไปในทันที! จากคำพูดเมื่อกี้ พวกเขาสามารถสรุปอะไรได้บางอย่าง ประธานจางและคุณชายหลีดูเหมือนจะมีความเกี่ยวข้องกันบางอย่าง ในขณะที่เฉินเป่ยกลับไม่ได้เห็นเรื่องพวกนี้อยู่ในสายตาเลย!

เป็นเรื่องยากที่กว่าทุกคนจะมีปฏิกิริยาตอบกลับ พวกเขาจ้องมองเหตุการณ์น่าตื่นเต้นนี้อย่างใจหายใจคว่ำ!

“หยุด!”

ในขณะนี้ก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง ทำให้ผู้คนที่กำลังอยู่ในอาการกระสับกระส่ายเงียบลงชั่วขณะ

ชายหนุ่มที่หล่อเหลาในชุดสูทเดินเข้าไปหาเฉินเป่ย ผู้คนที่อยู่บริเวณทางเดินต่างหลีกทางให้เขา บนเพดานของห้องจัดเลี้ยงมีโคมไฟเพชรระย้าขนาดใหญ่ส่องแสงระยิบระยับ แสงตกกระทบลงมา สีหน้าของชายหนุ่มสงบนิ่ง แววตาลึกล้ำ สง่างามทุกย่างก้าว กลิ่นอายบนตัวเขาไม่เหมาะกับอายุของเขาในตอนนี้

มีคนนับไม่ถ้วนที่มองเขา การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนเป็นเคารพในทันใด เนื่องจากเขาเป็นเจ้าภาพงานเลี้ยงนี้! เขาคือ คุณชายหลี ผู้มาจากเยี่ยนจิงแห่งตระกูลหลี

คุณชายหลีเดินไปหาหลีชิงเยียน ประธานจางจ้องหน้าเฉินเป่ยด้วยความอาฆาตแค้น!

“คุณชายหลี ในที่สุดคุณก็มาแล้ว” ประธานจางพูดอย่างนอบน้อม เขาอยากยันตัวขึ้นมา แต่เฉินเป่ยได้หักกระดูกเขาไปเสียแล้ว เขาอยากลุกแต่ก็ลุกไม่ได้!

“เอาล่ะ นายกลับไปรักษาตัวก่อนเถอะ” คุณชายหลีเหลือบมองประธานจางและทำท่าโบกมือเป็นสัญญาณให้บอดี้การ์ดชุดดำเข้ามาพยุงประธานจางออกไป

คนที่อยู่โดยรอบมีสีหน้าที่เปลี่ยนไป ประธานจางรู้จักคุณชายหลีจริงๆหรือ...เขากับคุณชายหลีมีความสัมพันธ์แบบไหนกันแน่?

เขาดีกว่าไอ้ขยะคนนั้นตั้งเยอะ มีผลประโยชน์มากมาย

เรื่องดีดีแบบนี้หลีชิงเยียนจะปฏิเสธได้อย่างไร

คุณชายหลีไม่ได้พูดเบาๆ เนื่องจากภายในห้องจัดงานเลี้ยงกำลังอยู่ในบรรยากาศเงียบสงบ หลายคนจึงจับจ้องมาที่พวกเขาอย่างตกตะลึง

“คุณหลี ถ้าคุณไปอยู่เยี่ยนจิงกับผม ผมจะทุ่มเทความรัก และมอบทุกสิ่งทุกอย่างให้คุณ” คุณชายหลียิ้มจางๆ ผู้คนมากมายในห้องจัดเลี้ยงต่างตกตะลึงกับรอยยิ้มอันหล่อเหลาของเขา

“ชิงเยียนผมชอบคุณ” อยู่ๆคุณชายหลีก็เปลี่ยนคำพูด เขาเปลี่ยนคำว่า “คุณหลี” เป็น ชิงเยียนซึ่งเป็นคำเรียกที่ดูสนิทสนมกว่าแต่ก่อนมาก!

สารภาพรัก!!

คนทั้งห้องจัดเลี้ยงแทบเดือด! คนดังหลายคนจ้องไปที่คุณชายหลีและหลีชิงเยียน

คนหนึ่งคือประธานเทพธิดาที่มีชื่อเสียงของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป เธอมีชื่อเสียงโด่งดังในเมืองเมืองหู้ไห่ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์ หรือความสามารถทางธุรกิจ

อีกคนหนึ่งมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่กว่า เขาคือคุณชายของตระกูลหลีจากเยี่ยนจิง และมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นผู้นำตระกูลในอนาคต!

ผู้คนจำนวนมากจ้องมองไปที่คุณชายหลีและหลีชิงเยียน การแสดงออกของพวกเขาเปลี่ยนไป ไม่มีใครคิดว่างานเลี้ยงในคืนนี้จะกลายเป็นสถานที่สารภาพรักของคุณชายหลี!

ใบหน้าที่บอบบางและสวยงามของหลีชิงเยียนมองอย่างเฉยชาชั่วขณะ เธอจ้องมองไปที่คุณชายหลีอย่างว่างเปล่า...เขาสารภาพรักเธอต่อหน้าทุกคน?

เขาต้องการจะทำอะไร?

เขาไม่ได้มาเพื่อจัดการเธอ...แล้วยังมาบอกชอบเธอ? จะเป็นไปได้อย่างไร?

วันนี้หลีชิงเยียนเตรียมพร้อมสำหรับการมาเผชิญหน้ากับคุณชายหลีเป็นอย่างดี แต่ไม่คิดเลยว่าคุณชายหลีจะแสดงท่าทีแบบนี้กับเธอ ทุกอย่างยุ่งเหยิงไปหมด

หลายคนกลั้นหายใจ หัวใจเต้นแรงและรอให้หลีชิงเยียนเลือก

สตรีผู้สูงศักดิ์ทุกคนหวังว่าคนที่คุณชายหลีสารภาพรักนั้นจะเปลี่ยนมาเป็นพวกเธอ

นี่เป็นความฝันที่พวกเธอไม่กล้าแม้แต่จะฝัน หากเกิดขึ้นจริง เกรงว่าพวกเธอจะตื่นมาพร้อมกับรอยยิ้ม

“ชิงเยียนอะไรที่คนอื่นให้คุณได้ ผมก็ให้คุณได้ อะไรที่คนอื่นให้ไม่ได้...แต่ผมให้คุณได้” คุณชายหลียิ้มด้วยรอยยิ้มสง่างาม บวกกับน้ำเสียงอบอุ่นนั้นเพียงพอที่จะทำให้ผู้หญิงหลายคนเคลิบเคลิ้มหลงใหล

“ผมจะไม่ทำให้คุณได้รับความขุ่นเคืองใจ ไม่ให้ใครมาชี้นิ้วสั่งคุณ ผมแตกต่างกับพวกขยะไร้ความสามารถ ผมสามารถปกป้องคุณได้ และไม่ปล่อยให้คุณได้รับอันตรายเเม้แต่นิดเดียว” คุณชายหลีพูดต่อ หลายคนสั่นสะท้านกับคำพูดของคุณชายหลี เห็นได้ชัดว่าพุ่งเป้าไปที่สามีไร้ประโยชน์ของหลีชิงเยียน

มีข่าวลือในเมืองเมืองหู้ไห่ว่าหลีชิงเยียนแต่งงานกับผู้ชายคนหนึ่ง ผู้ชายคนนั้นไม่เพียงแค่ขี้เกียจทำงาน ทุกครั้งที่เจออันตรายก็มักจะหลบอยู่ในมุมหลืบ เขาไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลยสักนิด

เมื่อเทียบคุณชายหลีกับสามีของหลีชิงเยียน แน่นอนว่าต่างกันราวกับอยู่คนละโลก หลายคนแอบดูถูกลูกเขยตระกูลหลีอยู่ในใจที่ลูกสาวของตัวเองโดนแย่งตัวไปแต่เขากลับไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน

“ชิงเยียนทำไมคุณถึงมาอยู่ที่นี่ล่ะ ผมหาคุณตั้งนาน” ทันใดนั้นก็มีเสียงดังลอยมา