สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 50

บทที่ 50 แข่งกับฉันหรอ

“สุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่าน ถัดไป ของสะสมชิ้นที่7 แม้ว่าจะไม่เป็นของชิ้นสุดท้ายในงานประมูลครั้งนี้ แต่ความหมายและคุณค่าของสิ่งของเช่นนี้กลับมีความพิเศษมาก...” ทันใดนั้น พิธีกรยิ้มขึ้น พูดจาฉะฉาน ทำให้เสียงเซ็งแซ่ที่ดังขึ้นทั้งงานประมูล เงียบสงบลงทันที

“ของสะสมชิ้นนี้ คืออัญมณีสีคราม!” พิธีกรกล่าว สาวสวยสองท่านเดินถือกล่องไม้ที่บรรจุสร้อยหนึ่งเส้นอยู่ภายใน ขึ้นมาบนเวทีงานประมูล

“อัญมณีสีคราม ที่ได้ขนานนามเช่นนี้ เป็นเพราะจี้ของสร้อยเส้นนี้ เป็นเพชรคริสตัลสีน้ำเงินที่มีค่าบริสุทธิ์มาก” พิธีกรไม่กล่าวอะไรเยอะมาก เพราะทั้งงานประมูลในตอนนี้ สายตามากมายต่างพากันจดจ้องตรงมาที่อัญมณีสีครามตรงหน้า กระทั่งได้ยินเสียงหายใจหอบด้วยความกระวนกระวายใจ!

บางคนถึงขั้นไม่ต้องการให้พิธีกรพูดแนะนำ เพราะในงานนี้มีเหล่าคนมีชื่อเสียงมาร่วมมากมาย และเคยได้ยินตำนานเรื่องราวของอัญมณีสีครามมาก่อน!

ซึ่งในตอนนี้พิธีกรพูดแนะนำเยอะเกินไปอย่างเห็นได้ชัด พิธีกรยิ้มและพูดขึ้นอย่างตรงไปตรงมา “ในส่วนของรายละเอียดอื่นๆของอัญมณีสีครามชิ้นนี้ ผมเชื่อว่าทุกท่านคงเข้าใจดี ราคาเริ่มต้นประมูลอยู่ที่ ห้าล้านครับ!”

“เจ็ดล้าน!”

“แปดล้าน!”

“เก้าล้าน!”

ชั่วพริบตาเดียว แขกผู้มีเกียรติมากมายต่างพากันควบคุมสองมือของตัวเองไว้ไม่อยู่ รีบชูป้ายขึ้น!

อัญมณีสีครามชิ้นนี้สร้างความสนใจให้ผู้คนมากมาย แม้ว่าทุกคนต่างรู้ดีว่าคุณชายหลีมาร่วมงานด้วย แต่พวกเขายังคงช่วงชิงสู้ราคากันไม่หยุด!

หลีชิงเยียนมองอัญมณีด้วยสาตาเป็นประกาย ยิ้มขึ้นเล็กร้อย อัญมณีสีครามเช่นนี้ไม่เพียงแต่ได้รับความสนใจจากผู้ชาย แต่สำหรับผู้หญิงแล้ว ความดึงดูดใจของสิ่งล้ำค่าชิ้นนี้ มีคุณค่ามากเท่าชีวิต!

แม้ว่าโดยปกติหลีชิงเยียนจะสวมใส่อัญมณีพวกนี้น้อยมาก แต่วินาทีนั้น กลับทำให้หล่อนใจเต้นรัว

“สิบสองล้าน!” หลีชิงเยียนยกป้ายขึ้นมาอย่างไม่ลังเล

“สิบห้าล้าน!” เสียงดังขึ้น หลีชิงเยียนจึงหันหลังไปมอง เห็นคุณชายหลียกป้ายขึ้นอีกครั้ง หันมายิ้มมองหลีชิงเยียนอย่างมีเลศนัย

ทั้งสองสบสายตามองกัน บรรยากาศในตอนนั้นราวกับมีระเบิดลอยอยู่ในห้วงอากาศ!

“เขากำลังท้าทายพวกเราอยู่งั้นเหรอ?” ซูเสี่ยวหยุนที่นั่งอยู่ด้านข้าง เลิกคิ้วพูดขึ้น

“ยี่สิบล้าน!”

หลีชิงเยียนกัดฟันพูด เสนอราคาต่อ สร้อยอัญมณีสีครามเส้นนี้ ทำให้หล่อนรู้สึกประทับใจมาก

“สามสิบล้าน!” คุณชายหลียกป้ายขึ้นอีกครั้ง ผู้คนทั้งงานประมูลเงียบลงทันที ทุกคนต่างพากันมองไปที่คุณชายหลีด้วยความตกตะลึงด้วยความรู้สึกเหลือเชื่อ

คุณชายหลีเพิ่งจะจ่ายเงินยี่สิบล้านประมูลของสะสมสิ่งหนึ่งไป ตอนนี้จะโปรยเงินประมูลอีกแล้วงั้นเหรอ?

ของประมูลชิ้นนี้ เป็นของช่วงชิงระหว่างหลีชิงเยียนและคุณชายหลีอีกครั้ง

ผู้ที่เคยมาร่วมงานประมูลในงานกาล่าดินเนอร์ครั้งที่แล้ว เข้าใจเกมส์การเล่นของคุณชายหลีขึ้นมาทันที จึงไม่มีใครเสนอราคาต่อ เพราะนี่เป็นเรื่องระหว่างคุณชายหลีและหลีชิงเยียน ไม่ควรเข้าไปแทรกแซง

“คุณชายหลีช่างมีน้ำใจเสียจริง” ไต้ห้าวหนานที่นั่งอยู่ด้านข้าง ยิ้มและพูดขึ้น

คุณชายหลียิ้มอย่างร้ายกาจ “วันนี้ ฉันจะทำให้หล่อนประมูลของไม่ได้สักหนึ่งอย่าง”

นี่เป็นจุดมุ่งหมายของคุณชายหลี เป็นแผนการอันชั่วร้ายของเขา! ไม่มีการปิดบังแม้แต่น้อย!

“สามสิบห้าล้าน!”

หลีชิงเยียนกัดฟันพูดขึ้น หล่อนไม่เชื่อว่าจะถูกคุณชายหลีกดดันแบบนี้!

“ห้าสิบล้าน!” คุณชายหลียิ้มด้วยความเยือกเย็น จากนั้นชูปายขึ้น!

ปั้ง!

คนทั้งงานเงียบลงทันที สายตาของทุกคนมองไปที่คุณชายหลีด้วยความตกตะลึง ความรู้สึกราวกับถูกคลื่นใหญ่ซัดเข้าใส่!

แม้ว่าอัญมณีสีครามชิ้นนี้จะมีราคาสูง แต่ราคาห้าสิบล้านนี้ ช่างมากเกินความต้องการเป็นอย่างมากมาก! ห้าสิบล้านนี้ คนดังหลายคน อาจจะยังไม่มีเงินทองมากมายเช่นนี้!

หากคิดรวมกับยี่สิบล้านก่อนหน้านี้...ผู้คนมากมายต่างพากันหันไปสบตามองสายตาของคุณชายหลี ที่เริ่มดูสับสนมากขึ้น ถึงขั้นที่มีบรรดาสาววัยรุ่นมากมาย เริ่มแอบขอเบอร์โทรของคุณชายหลี....

หลีชิงเยียนนั่งครุ่นคิดอยู่สักพัก สุดท้ายถอนหายใจ และยอมล้มเลิกไม่เอาอัญมณีสีครามชิ้นนี้

“ชิงเยียน เธอชอบสร้อยอัญมณีสีครามเส้นนี้?” ซูเสี่ยวหยุนที่นั่งอยู่ด้านข้างถามขึ้น ด้วยความรู้สนใจสนใจ

หลีชิงเยียนพยักหน้าลง พูดขึ้นด้วยสีหน้าอันผิดหวัง “น่าเสียดาย ประมูลต่อไม่ได้แล้วล่ะ”

“ผมช่วยคุณเอง” ทันใดนั้น เฉินเป่ยพูดเอาใจ

“นายเนี่ยนะ?” หลีชิงเยียนเหลือบตามองเฉินเป่ยด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

“ผมมีเงิน ผมช่วยคุณเอง” เฉินเป่ยตบหน้าอกตัวเอง พูดด้วยท่าทีมั่นใจ

“พอเถอะนายน่ะ” หลีชิงเยียนหัวเราะเยาะ จะไปเชื่อคำพูดของเฉินเป่ยได้เยี่ยงไร “ถ้าเขามีเงินคงไม่แต่งเข้าตระกูลหลีหรอก”

“ผมมี ผมช่วยคุณประมูลได้จริงๆ” เฉินเป่ยรีบพูดขึ้น

“มีเงินเท่าไหร่ละ? กี่ร้อย หรือกี่พัน?” หัวเราะเยาะด้วยความดูถูก หล่อนนึกถึงเรื่องสมัยก่อนขึ้นมา เฉินเป่ยเคยยืมเงินหล่อนสองสามร้อย ขนาดเงินหลักร้อยยังต้องขอยืมหล่อน ตอนนี้กลับจะช่วยหล่อนประมูลอัญมณีสีคราม

นี่มันฝันกลางวันชัดๆเลย!