สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 61

บทที่61 โยนตัวเองเข้าไปในแห（2）

บุคคลท่านนี้ได้เดินทางไปมาระหว่างหู้ไห่และเยี่ยนจิงสองที่นี้อยู่บ่อยครั้ง จึงรู้ถึงชื่อเสียงอันยิ่งใหญ่คับฟ้าของตระกูลหลีแห่งเยี่ยนจิงได้เป็นอย่างดี! ดังนั้นแล้วจะยังกล้ายืนนิ่งอยู่ตรงนี้อยู่หรือ!

แต่พวกนักเลงอันธพาลพวกนั้นเห็นได้ชัดว่ายังคงไม่รู้ ถึงได้หัวเราะเสียงดังลั่นอย่างชั่วร้ายออกมา “แม่ง เอาเยี่ยนจิงมาขู่ฉัน? แกคิดว่าคนอื่นเขาจะโง่ปัญญาอ่อนกันหรือไงหา ถ้างั้นฉันก็คงมาจากทำเนียบขาวของสหรัฐฯแล้วล่ะมั้ง!”

ในตอนนั้นเอง รถเบนซ์สีดำคันหนึ่งค่อยๆทะยานออกมาจากที่ไกลออกไปด้วยความเร็วสูง

รถเบนซ์สีดำคันนั้นหยุดจอดตรงข้างถนน ประตูรถเปิดออก มีชายหนุ่มผู้มีใบหน้าหล่อเหลาคนหนึ่งก้าวออกมาจากรถด้วยท่าทีสบายๆ

“พวกคุณ นี่มันอะไรกัน?” การปรากฏตัวออกมาของชายหนุ่มหล่อเหลาสง่างามผู้นั้น ได้ทำเอาคนที่ถูกล้อมเอาไว้กลุ่มนั้นตื่นเต้นดีใจกันขึ้นมา

“เช่าเทียน ฉันเอง ป้าใหญ่ของเธอไง!”

“เช่าเทียน ทำไมเธอเพิ่งมาล่ะ พวกเรามาเจอพวกมิจฉาชีพกันแล้วเนี่ย”

คนกลุ่มนั้นส่งเสียงดังจ้อกแจ้กกันออกมา พูดกันออกมาไม่จบไม่สิ้น หลีเช่าเทียนขมวดคิ้วอย่างนิ่งคิดออกมาเล็กน้อย เอื้อมมือออกไปกดนวดลงไปทันที

ทันใดนั้นเองก็มีรังสีของไฟโทสะที่รุนแรงระเบิดออกมาจากร่างของเขา ทำเอาผู้คนโดยรอบนิ่งสงบลงทันที

“แกเป็นลูกหลานคนที่เท่าไหร่กันวะ?” ชายร่างสูงใหญ่กำยำผู้นั้นได้หันมามองหลีเช่าเทียนเล็กน้อย แล้วเอ่ยถามอย่างเหยียดหยามออกไป

“ฉันเป็นเพื่อนของพวกเขา” หลีเช่าเทียนยกยิ้มออกมาเล็กน้อย

“ดี งั้นแกก็จ่ายเงินมาซะ พวกมันทำร้ายเพื่อนของฉันจนบาดเจ็บ ไม่อย่างนั้น แกก็อย่าคิดว่าจะหนีไปไหนพ้น!” ชายร่างใหญ่เอ่ยพูดออกมา สีหน้าเหี้ยมโหดขึ้นมาทันที ความบ้าบิ่นทะยานสูงมากขึ้น!

ชายร่างใหญ่พูดไปพลาง พลางเอื้อมมือไปทางหลีเช่าเทียน แล้วคว้าคอเสื้อของเขาเอาไว้!

ทันทีที่ชายร่างใหญ่คนนั้นคว้าไปที่คอเสื้อของหลีเช่าเทียน สีหน้าของหลีเช่าเทียนก็ได้เยือกเย็นออกมาทันควัน!

ความเยือกเย็นจากร่างของหลีเช่าเทียนแผ่กระจายออกมา คิ้วของหลีเช่าเทียนขมวดแน่น “ปล่อย!”

ชายร่างใหญ่ยิ้มเยาะออกมาเล็กน้อย “ดูจากเสื้อผ้าพวกนี้ของแกก็ดูมีเงินมากอยู่ เอาอย่างนี้ ส่งเงินมาก่อนห้าหมื่นหยวน ไม่อย่างนั้น...”

ชายร่างใหญ่ผู้นั้นยังไม่ทันได้พูดออกมาจนจบ ทันใดนั้นเอง เสียงร้องตกใจก็เรียกความสนใจจากเขาไปโดยทันที

เห็นเพียงว่าในบริเวณที่ไกลออกไปบนท้องถนนสายนั้น มีรถเก๋งสีดำทะยานเข้ามาด้วยความเร็วสูงคันแล้วคันเล่า! ดูคล้ายราวกับว่าเป็นภาพลวงของถนนสายสีดำ ทำเอาชายรางสูงมีสีหน้านิ่งตะลึงออกมา!

“เอี๊ยด!” แต่ละคันดริฟต์กันเข้ามาอย่างสวยงาม รถเก๋งสีดำเข้ามาจอดตรงด้านหน้าของชายร่างใหญ่คนนั้นทีละคันๆ ชายร่างใหญ่กวาดตามองไปยังรถเก๋งสีดำพวกนั้น แววตาหดกลัวขึ้นมาทันที!

ป้ายทะเบียนรถของรถเก๋งเหล่านี้ล้วนเป็นสีขาวทั้งหมด!

ป้ายทะเบียนรถสีขาว นั่นหมายความว่ามีสถานะในเมืองหู้ไห่ไม่เหมือนกับรถเก๋งทั่ว ๆไป ยิ่งบ่งบอกได้ถึงสถานะที่ยิ่งใหญ่ของเจ้าของรถได้เป็นอย่างดี!

พูดได้เลยว่า ป้ายทะเบียนรถสีขาวนั้นมีความหมายว่าในเมืองหู้ไห่แห่งนี้ไม่มีใครสามารถเข้ามาหยุด ไม่มีใครกล้าเข้ามาขวางได้!

ในวันปกติรถเก๋งป้ายสีขาวนั้นเป็นที่หาดูได้ยากยิ่ง แต่ในเวลานี้ กลับปรากฏออกมาให้เห็นพร้อม ๆกันเป็นสิบๆคัน!

นักท่องเที่ยวที่ใจกล้าจำนวนไม่น้อยเห็นภาพอันน่าตื่นตกใจฉากนี้เข้า แข้งขาทั้งสองข้างก็อ่อนแรงกันขึ้นมา ช็อกตกใจเสียจนฉี่แทบแตกกันออกมา!

ทั้งหมดล้วนเป็นชาวบ้านธรรมดากันทั้งนั้น จะไปเคยเจอภาพเหตุการณ์อย่างนี้ที่ไหนกัน บรรยากาศนิ่งแข็งขึ้นมาทันใด ส่วนมุมปากของหลีเช่าเทียนในตอนนี้นั้นก็ได้แสยะยิ้มออกมาเล็กน้อย...

“จัดการพวกมันให้ฉัน!” คนวัยกลางคนก้าวออกมาจากรถ รองเท้าหนังเหยียบลงบนพื้น ชี้ไปทางพวกนักเลงมิจฉาชีพเหล่านั้น สีหน้าเยือกเย็น กระโชกเสียงเข้มออกมา

“พรึบ!” เพียงชั่วพริบตาเดียว การ์ดจำนวนนับไม่ถ้วนพุ่งเข้าไปล้อมตัวเป้าหมายทันที มือถือปืนสีดำขลับอยู่ในมือ ทำเอาชายร่างใหญ่ผู้นั้นนิ่งอึ้งไปทันที!

เขามันก็แค่สมาชิกเล็ก ๆ ของอื้อจูถังเท่านั้น จะไปเคยเจอการ์ดที่อาวุธครบมือเตรียมเข้าต่อสู้อย่างนี้ที่ไหนกัน...สุดท้ายเขาก็รู้ตัวแล้วว่า...ดูเหมือนว่าเขาจะเล่นผิดคนเสียแล้ว!

“แก...ทำเสื้อฉันสกปรก...” หลีเช่าเทียนค่อยๆเอ่ยออกไปอย่างช้า ๆ สายตาจ้องมองลึกไปยังชายร่างใหญ่ผู้นั้นอย่างเยือกเย็น

“พวกแก ตกลงพวกแกเป็นใครกันแน่...” สุดท้ายชายร่างใหญ่ก็ได้ตื่นตระหนกขึ้นมา พยายามร้องตะโกนขัดขืนออกไปอย่างสุดชีวิต

“แม้แต่คุณชายหลีแกยังกล้าแตะต้อง คงไม่อยากมีชีวิตอยู่ต่อแล้วล่ะมั้ง!” ชายวัยกลางคนเตะไปที่ร่างของชายร่างใหญ่ผู้นั้นทันที ชี้ไปทางป้ายทะเบียนรถสีขาวแล้วเอ่ยเสียงเข้มออกไปว่า “แกคิดว่าฉันเป็นใครล่ะ!”