สายเปย์เบอร์หนึ่ง นิยาย บท 76

บทที่76 ลางสังหรณ์ที่น่าหวาดผวา

“หา……หาออกมา เป็นใครกำลังก่อกวนในตลาดหุ้นกัน?” หลังหลีชิงเยียนสูดหายใจลึกทีหนึ่ง ฝืนทำตัวไม่สะทกสะท้านถามว่า

“หาออกมาแล้วค่ะ เป็นบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ป กำลังบ้าคลั่งบดขยี้พวกเรา” หลินเฉว่พยักหน้า ตอบกลับ

“บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ป?” หลีชิงเยียนขมวดคิ้วขึ้น “ขอบข่ายบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปไกลไม่เท่าพวกเรา พวกมันจะเอากำลังมาจากไหน?”

บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปเป็นกิจการที่บุกเบิกอสังหาริมทรัพย์ในเมืองหู้ไห่ แต่เทียบกันกับบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป ยังห่างไกลกัน สู้ไม่ได้แน่!

ผลลัพธ์คือพอหลีชิงเยียนตื่นมาตอนเช้า ข้อความของโทรศัพท์ในมือล้วนใกล้จะทำมือถือระเบิดแล้ว!

รอเธอรีบไปถึงบริษัท หน้าตามึนงง เดิมทีก็ไม่ได้เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น!

เช้าตรู่ หลังตลาดหุ้นเปิดราคาสิบห้านาที หุ้นของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปก็ถูกขายไปจำนวนมาก สื่อการเงินที่สืบหาสิ่งที่ว่างเปล่าโฆษณาข่าวอย่างกำเริบเสิบสานว่าบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปจะปิดกิจการ หุ้นของบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปจึงตกลงอย่างบ้าระห่ำ!

ถึงตอนนี้หลีชิงเยียนพึ่งเข้าใจ เป็นเพราะบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปกำลังบีบคั้นพวกเขา……และบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป……จนบัดนี้ก็เสียหายอย่างย่อยยับ!

การคาดคะเนที่หลินเฉว่ทำไม่ได้ผิดที่……ว่าตามไปอย่างนั้น แม้แต่วันเดียวบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปก็รับมือไม่ไหว

“ฮวยเถิงทำขนาดนี้ ต้องใช้เงินทุนเท่าไร?” หลีชิงเยียนเงยหน้างดงามขึ้น ฟื้นคืนความสุขุม

“อย่างน้อยห้าหมื่นล้านค่ะ” หลินเฉว่พ่นคำเสียงหนึ่งออกมา ทันใดนั้นในห้องทำงานประธานก็เงียบลง

เงียบจนได้ยินเสียงใบไม้ร่วง ผู้จัดการพวกนั้นเสียงหายเงียบเหงา สีหน้าตื่นตระหนก!

ห้าหมื่นล้าน!

“เป็นไปไม่ได้……จากขนาดของบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ป จะเอาห้าหมื่นล้านมากขนาดนี้มาจากไหน……ทั้งบริษัทพวกเขา มากที่สุดมีค่าหมื่นสองหมื่นล้าน” หลีชิงเยียนพูดเสียงหลง

“ประธานหลี……บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปใช้หนึ่งหมื่นห้าพันล้านแล้ว……” หลินเฉว่พูดเสียงต่ำ ใบหน้าที่งดงามสง่าของหลีชิงเยียนซีดขาวไป

“เป็นไปไม่ได้……นี่บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปเอาเงินมากขนาดนั้นมาจากไหน ทั้งเมืองหู้ไห่ แต่ไหนแต่ไรมีกิจการไหนที่สามารถควักออกมามากขนาดนี้!” หลีชิงเยียนพึมพำเสียงต่ำ ภายในใจสั่นสะเทือน ห้าหมื่นล้าน ตัวเลขนี้ ช่างน่ากลัวเกินไป! เป็นตัวเลขที่มากมายอย่างยิ่ง!

“พวกคุณออกไปกันให้หมด” หลีชิงเยียนกวาดตามองผู้จัดการสองสามคนนี้ หลังจากผู้จัดการเหล่านี้ออกไป หลีชิงเยียนนั่งลงมา มองทางซูเสี่ยวหยุน ถามว่า “สรุปมันเรื่องอะไรกัน?”

“เสี่ยวเยียน เมื่อกี้ตรวจสอบบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปสักหน่อยแล้ว ช่วงเวลานี้ขาดทุนมาโดยตลอด พวกเขาเองต่างพยายามใช้มาตรการรัดเข็มขัดเพื่อให้ผ่านพ้นไป เดิมทีไม่มีเงินมากขนาดนั้นมาขยี้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ป” ซูเสี่ยวหยุนเบนหัวข้อสนทนา “ดังนั้นเบื้องหลังบริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปมีผู้สนับสนุน กำลังบงการทุกอย่างนี้”

“ผู้สนับสนุน?” หลีชิงเยียนขมวดหัวคิ้ว ซูเสี่ยวหยุนพยักหน้า “หากไม่มีผู้สนับสนุน บริษัทฮวยเถิงกรุ๊ปคงไม่มีความกล้ามาจัดการบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปหรอก”

“งั้นเธอคิดว่าผู้สนับสนุนนี้เป็นใคร?” หลีชิงเยียนถามขึ้น

ซูเสี่ยวหยุนครุ่นคิดพักหนึ่งแล้วส่ายหน้า “คนมีอำนาจที่จ้องจะเขมือบบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปมากมายเหลือเกิน เดิมทีไม่รู้ว่าใครลงมือกัน ยังมีความเป็นไปได้ว่าจะเป็นผู้มีอำนาจหลายฝ่ายลงมือด้วยกัน”

“งั้น……งั้นจะทำยังไงดี?” หลีชิงเยียนค่อยๆ ถอนหายใจยาวๆ ดวงตางดงามหงอยเหงาตกหล่น “ตอนนี้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปก็ไม่มีเงินทุนขับเคลื่อนมากเท่าไร”

ซูเสี่ยวหยุนนำบัตรธนาคารในมือยื่นเข้าไป “ในใบนี้ยังมีเก้าพันล้าน สามารถช่วยบริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปถูไถได้ช่วงหนึ่ง”

“ขอบคุณนะ” หลีชิงเยียนไม่ได้ปฏิเสธ ตอนนี้บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปอันตรายจะเกิดขึ้นในชั่วพริบตาเดียว ถึงแม้จะเป็นฟางเส้นเล็กๆ เธอก็ไม่อาจจะยอมแพ้ได้

…………

ในคฤหาสน์หรู หลีเช่าเทียนนั่งอยู่บนโซฟาหนังแท้ ฟังการรายงานของลูกน้อง ใบหน้าที่ลึกล้ำเผยรอยยิ้มที่เย็นเฉียบ

“เช่าเทียน ที่แท้ลูกต้องการเงินคือใช้อันนี้” หลีเซิ่งหัวเราะดังฮาๆ

“ช่วงไม่กี่ชั่วโมงสั้นๆ บริษัทตระกูลหลีกรุ๊ปก็สูญหายไปพันห้าร้อยล้านแล้ว หลีชิงเยียนคนต่ำนั้น เดาว่าคงไม่รู้กำลังไปเช็ดน้ำตาที่ไหนล่ะ” ป้าใหญ่นั่งอยู่บนโซฟา หัวเราะอย่างได้ใจ