สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1126

"คำขอเล็กๆน้อยๆ?" ซูหยูขมวดคิ้วเล็กน้อย รู้อยู่แล้วว่าต้องมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น ทำได้แต่กัดฟันถาม "ประธานเสิ่น คุณมีคำขออะไรเหรอ? เชิญพูดมาได้เลย"

"เสี่ยวหยู ผมชื่นชมในความสามารถของคุณมาก ช่วงนี้ผมเพิ่งเปิดโรงแรมใหม่ ผมหวังว่าคุณจะสามารถช่วยผมจัดการบริหาร คุณคิดเห็นยังไง?"

"แค่จัดการบริหารโรงแรมเหรอ?" ซูหยูรู้สึกอึ้ง "เรื่องแบบนี้คุณสามารถหาผู้เชี่ยวชาญไปทำ! ฉัน…ฉันไม่มีความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ประธานเสิ่น ฉันกลัวว่าฉันคงช่วยอะไรคุณไม่ได้"

"เห้อ เสี่ยวหยู คุณถ่อมตนเกินไปแล้ว ผมเชื่อในความสามารถของคุณ ยิ่งไปกว่านั้นผมก็เชื่อคุณด้วย! เมื่อเทียบกับให้คนอื่นไปทำ ผมรู้สึกว่าให้คุณไปทำดีกว่า! คุณวางใจได้ ขอเพียงคุณสามารถจัดการโรงแรมออกมาดี กำไรสุทธิสามส่วนของโรงแรมจะเป็นกำไรของคุณ! ที่นั่นเป็นโรงแรมระดับห้าดาว คำพูดของคุณต้องมีผลแน่นอน!" เสิ่นยู่หมิงยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

ถ้าหากเป็นคนทั่วไปคงตอบตกลงไปนานแล้ว!

นี่มันไม่ต่างอะไรกับมอบโรงแรมแห่งหนึ่งให้ซูหยู!

แต่ซูหยูยังคงรู้สึกหวาดระแวงมาก

เธอไม่ใช่คนโง่ จู่ๆนำผลประโยชน์จำนวนมหาศาลมาถวายถึงที่ ต้องมีจุดประสงค์อะไรแอบแฝงแน่นอน!

"ประธานเสิ่น คุณยกย่องฉันมากเกินไปแล้ว! ฉันไม่มีความรู้ด้านการจัดการบริหารโรงแรม ยิ่งไปกว่านั้นถึงฉันมีความสามารถนี้จริง เกรงว่าฉันคงไม่มีเวลา…" ซูหยูยิ้มอย่างขมขื่นแล้วพูด

"ฮ่าฮ่าฮ่า เสี่ยวหยู ไม่เป็นไร ผมได้ยินมาว่าเดือนนี้คุณไม่มีงานโฆษณา เอาแบบนี้ เดือนนี้คุณช่วยผมจัดการบริหารโรงแรมก็แล้วกัน ขอเพียงคุณทำผลงานออกมาได้ดีภายในเดือนนี้! คุณสามารถเชิญผู้เชี่ยวชาญมาช่วยบริหารแทน ถึงเวลากำไรสุทธิสามส่วนยังคงเป็นของคุณ ส่วนคุณก็สามารถไปทำงานของคุณต่อ! ผมจะไม่ไปก้าวก่ายเด็ดขาด!" เสิ่นยู่หมิงยิ้มแล้วพูด

"จริงเหรอ?"

ซูหยูรู้สึกอึ้ง

มีเรื่องดีแบบนี้ด้วย?

"เรื่องแบบนี้ผมไม่เอามาล้อเล่น! ขอเพียงคุณตอบตกลง พรุ่งนี้สามารถเดินทางไปโรงแรมทันที นอกจากนี้พวกเราสามารถกำหนดสัญญาโครงการการกุศลได้เลย! เป็นยังไง?" เสิ่นยู่หมิงยิ้มแล้วพูด

"ถ้าหากทุกอย่างเป็นอย่างที่ประธานเสิ่นพูด ย่อมไม่มีปัญหาอะไรอยู่แล้ว!" ซูหยูพูดด้วยความดีใจ

เรื่องดีแบบนี้ย่อมไม่ต้องพิจารณาอะไรแล้ว

เสิ่นยู่หมิงหัวเราะฮ่าฮ่า "เสี่ยวหยู ผมชอบคนตรงไปตรงมาแบบคุณ!"

พูดจบ เขาโบกมือ ผู้ช่วยด้านข้างรีบหยิบเอกสารสองฉบับออกมาจากกระเป๋า วางลงตรงหน้าซูหยู

"สัญญาสองฉบับนี้ ฉบับหนึ่งเป็นสัญญาบริหารโรงแรม ส่วนอีกฉบับหนึ่งเป็นสัญญาโครงการการกุศล เสี่ยวหยู คุณอ่านดูก่อน ถ้าหากไม่มีปัญหาก็เซ็นได้เลย" เสิ่นยู่หมิงยิ้มแล้วพูด

"ได้"

ซูหยูพยักหน้า เริ่มลงมืออ่านอย่างละเอียด

ผ่านไปสักพักส่งให้หลินหยาง "พี่เขย คุณก็ช่วยฉันดูหน่อยสิ"

"ได้!"

หลินหยางพูด หลังจากนั้นเริ่มหยิบสัญญาขึ้นมาเปิดดูทีละหน้า

บอกตามตรง ภายในใจของเขาเต็มไปด้วยความสงสัย

เสิ่นหยูหมิงกำลังทำอะไร?

มอบผลประโยชน์ให้ซูหยูมากมายขนาดนี้? แต่กลับไม่คิดจะเอาเปรียบซูหยู?

หรือเป็นเพราะคิดมากเกินไป? อีกฝ่ายไม่ได้มีจุดประสงค์อะไร แค่ชื่นชมซูหยูก็เท่านั้น?

หรือว่าเสิ่นยู่หมิงตั้งใจใช้วิธีการประเภทนี้ตามจีบซูหยู แต่ก็กลัวมันจะตรงไปตรงมาและกะทันหันเกินไป ก็เลยใช้วิธีการที่ค่อนข้างสุภาพแบบนี้แทน?

แต่ว่า…มันสุภาพเกินไปหรือเปล่า?

หลินหยางอ่านสัญญาทีละหน้าอย่างละเอียด

ทว่า…ไม่พบปัญหาแต่อย่างใด!

หรือเป็นเพราะเขาคิดมากเกินไปจริง?

หลินหยางยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจ

"พี่เขย เป็นไงบ้าง? ไม่มีปัญหาใช่ไหม?" ซูหยูถามหลินหยางด้วยความระมัดระวัง

"ผมมองไม่เห็นปัญหาอะไรเลย…"

"งั้น…ฉันเซ็น?"

หลินหยางลังเลสักพัก "ผมรู้สึกว่ามันมีอะไรบางอย่างผิดปกติ เสี่ยวหยู ความคิดเห็นส่วนตัวของผมคือควรปฏิเสธ"