สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1127

"หืม?"

หลินหยางที่เพิ่งจุดบุหรี่ขมวดคิ้ว หรี่ตาลงมองไปที่ชั้นสอง

เขาสามารถมองเห็นร่างกายของซูหยูกำลังสั่นได้อย่างชัดเจน

หลินหยางรีบวิ่งขึ้นไปที่ชั้นสองอย่างไม่ลังเลทันที

"เสี่ยวหยู เกิดอะไรขึ้น?" หลินหยางผลักประตูแล้วถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

ซูหยูมองไปทางหลินหยางด้วยสีหน้าที่ซีดเซียว แต่กลับใส่หัวแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนแรง "พี่เขย ไม่…ไม่มีอะไร…"

"ไม่มีอะไร? แล้วทำไมสีหน้าของคุณถึงเป็นแบบนี้!"

"พี่เขย ฉัน…ฉัน…แค่รู้สึกไม่สบายนิดหน่อย…"

"ไม่สบาย?"

สุขภาพของซูหยูไม่มีปัญหา หลินหยางสามารถมองออกได้ในแวบเดียว

"คุณหลิน ผมและคุณซูหยูกำลังคุยเรื่องที่เป็นความลับของโรงแรม รบกวนคุณช่วยออกไปรอข้างนอกได้หรือเปล่า?" ผู้ช่วยยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

หลินหยางขมวดคิ้ว

"พี่เขย คุณออกไปก่อนเถอะ ฉันไม่เป็นไร" ซูหยูพูดเสียงเบา แต่น้ำเสียงกลับเหมือนคนไม่มีแรงอย่างเห็นได้ชัด

หลินหยางมองคนทั้งสอง ลังเลสักพักแล้วพูด "ได้ ผมจะไปรอคุณที่ข้างนอก!"

พูดจบ เขาเดินออกจากประตู

เขาดับบุหรี่ หลังจากนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมาถูก

ไม่นาน เสียงของคังเจียห่าวดังขึ้นจากปลายสาย

"ประธานหลิน มีอะไรจะกำชับหรือเปล่า?"

"คุณเคยได้ยินโรงแรมว่านเหาหรือเปล่า?" หลินหยางถามเสียงเบา

"โรงแรมว่านเหา? ใช่โรงแรมที่เสิ่นยู่หมิงเป็นคนเปิดหรือเปล่า?"

"คุณรู้จักเหรอ?"

"ต้องรู้อยู่แล้ว นี่เป็นโรงแรมที่ตระกูลเสิ่นเพิ่งทุ่มเงินจำนวนมหาศาล! การตกแต่งค่อนข้างหรูหรา เห็นบอกว่ากำลังอยู่ในช่วงของการยื่นเรื่องขอเป็นโรงแรมมาตรฐานระดับหกดาว!" คังเจียห่าวพูด

"วันนี้เสิ่นยู่หมิงเชิญซูหยูมากินข้าว หลังจากนั้นมอบโรงแรมแห่งนี้ให้เธอเป็นคนจัดการดูแล ยิ่งไปกว่านั้นยังขอให้เธอเซ็นสัญญา! คุณช่วยผมดูสัญญาณหน่อยว่ามีข้อบกพร่องอะไรหรือเปล่า?" หลินหยางถ่ายรูปสัญญาส่งไปให้คังเจียห่าว

หลังจากที่รุปภาพถูกส่งไป คังเจียห่าวเงียบไปสักพักใหญ่

"เป็นยังไงบ้าง?" หลินหยางรู้สึกถึงความผิดปกติ รีบไล่ถาม

"ดูผิวเผินเหมือนไม่มีปัญหาอะไร แต่อันที่จริงมันเป็นสัญญาคู่!"

"สัญญาคู่?" หลินหยางรู้สึกอึ้งทันที "หมายความว่ายังไง?"

"หรือประธานหลินไม่รู้? สัญญาฉบับนี้ฝ่ายเอคือตระกูลเสิ่นกรุ๊ป! ไม่ใช่โรงแรมว่านเหา!"

"โรงแรมว่านเหาก็คือตระกูลเสิ่นกรุ๊ปไม่ใช่เหรอ? มันมีปัญหาอะไร?" หลินหยางขมวดคิ้วถาม

"ปัญหามันอยู่ตรงนี้แหละ! คุณลองอ่านข้อความรองข้อสุดท้ายมันเขียนว่าอะไร!"

"หลังจากฝ่ายบีเข้ารับช่วงจัดการบริหารโรงแรม จะต้องปฏิบัติตามกฎและข้อบังคับของโรงแรมอย่างเคร่งครัด ถ้าหากมีการละเมิดใดๆ ฝ่ายเอสามารถกำหนดให้ฝ่ายบีรับผิดชอบตามกฎหมายในส่วนที่เกี่ยวข้อง"

"แล้วมันมีปัญหาอะไร? ถ้าหากเสี่ยวหยูรับโรงแรมมาบริหาร เธอก็จะเป็นคนกำหนดข้อบังคับของโรงแรมไม่ใช่เหรอ? เธอจะละเมิดกฎได้ยังไง?"

"ประธานหลิน ดูเหมือนคุณยังไม่เข้าใจความหมายของผม สิ่งที่ผมต้องการบอกคุณคือ ถึงคุณซูหยูเซ็นสัญญาฉบับนี้แล้วเธอก็ไม่ใช่ผู้รับผิดชอบของโรงแรมว่านเหา ท้ายที่สุดโรงแรมว่านเหายังคงเป็นทรัพย์สินของตระกูลเสิ่น ยิ่งไปกว่านั้น…ตระกูลเสิ่นสามารถเปลี่ยนกฎระเบียบข้อบังคับของโรงแรมได้ตามใจชอบ ถ้าหากตระกูลเสิ่นเปลี่ยนเงื่อนไขที่คุณซูหยูไม่สามารถยอมรับ งั้นวันที่สอง ตระกูลเสิ่นสามารถส่งตัวของคุณซูหยูไปขึ้นศาลได้ทันที!" คังเจียห่าวพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"อะไรนะ?"

สีหน้าของหลินหยางเคร่งขรึมลงทันที

"ผมแนะนำให้คุณรีบทำลายสัญญาฉบับนี้! ในมุมมองของผม นี่เป็นสัญญาซื้อขาย!" คังเจียห่าวพูด

หลินหยางได้ยินแล้วไม่กล้าลังเลอีก รีบผลักประตูพุ่งเข้าไปด้านใน

"พี่เขย?" ซูหยูสะดุ้ง

"สัญญาอยู่ไหน?" หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

"อยู่นี่…" ซูหยูหยิบออกมาแล้วพูด