สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1259

คฤหาสน์ที่อยู่บนภูเขาค่อนข้างวุ่นวาย มีเสียงฝีเท้ามากมายดังขึ้นจากบนเส้นทางตรงไหล่เขา

ถึงขั้นมีผู้คนไม่น้อยที่อยู่ด้านล่างของภูเขาเห็นคำสั่งกระบี่โลหิตแล้วเตรียมตัวเดินทางขึ้นภูเขา

มีทั้งขับรถ มีทั้งเดินเท้า ถึงขั้นมีคนใช้จักรยานไฟฟ้า

ผ่านไปเพียงครู่เดียว ผู้คนมากมายไปรวมตัวกันที่ตรงไหล่เขา สองข้างทางโดนปิดล้อมจนไม่สามารถไปไหน สถานที่เกิดเหตุเต็มไปด้วยผู้คน ถึงหลินหยางติดปีกก็หนีไปไหนไม่ได้แล้ว

ผู้คนที่เตรียมตัวฉวยโอกาสของกองกำลังอื่น เห็นจวงปู้ฟานบ้าคลั่งเพียงนี้ แต่ละคนเริ่มหวั่นใจขึ้นมา ไม่กล้าทำอะไรส่งเดช

ฟิ้วฟิ้วฟิ้วฟิ้ว!

ในตอนนั้นเอง มีคนสี่คนกระโดดออกมาจากฝูงชน

เป็นผู้ชายสวมชุดสีดำ คาดกระบี่ไว้ตรงเอว

พวกเขาสวมหน้ากากเหล็กทุกคน ยืนเรียงเป็นแถว จ้องหลินหยางไม่กระพริบตา

“สี่ราชากระบี่!”

ไม่รู้ว่าใครเป็นคนตะโกนขึ้น

ซ่า…

จากนั้นมีคนอีกแปดคนกระโดดออกมาจากด้านหลังของฝูงชน พวกเขาล้อมทั้งแปดทิศของหลินหยาง

“แปดราชันกระบี่!”

มีเสียงอุทานดังขึ้นอีกครั้ง

“ทูตกระบี่โลหิตก็มาด้วย!”

“นั่นมันผู้กล้ากระบี่โลหิตไม่ใช่เหรอ?”

“สวรรค์ ผู้แข็งแกร่งของคฤหาสน์กระบี่โลหิตมากันหมดแล้ว!”

“สุดยอด สุดยอด!”

“ยอดฝีมือรวมตัว หมอเทวดาหลินยากแล้ว!”

ทุกคนถึงกับตัวสั่น แต่ละคนดูตื่นตระหนกมาก

เรื่องนี้จะโทษพวกเขาก็ไม่ได้

ยอดฝีมือที่ก้าวออกมาพวกนี้ แม้กระทั่งหลินหยางก็สามารถสัมผัสได้ถึงกลิ่ยอายที่แข็งแกร่งบนร่างกายของพวกเขา

ในบรรดาคนเหล่านี้ ล้วนแต่เป็นยอดฝีมือของจริงทั้งสิ้น…

“เห็นหรือยัง? หมอเทวดาหลิน! นี่ก็คือกองกำลังของคฤหาสน์กระบี่โลหิต! ถึงคุณมีร่างทมิฬลึกลับแล้วยังไง? คุณสามารถรับมือกับคนทั้งเขาของพวกเราหรือเปล่า?” จวงปู้ฝานก้าวออกมาข้างหน้า พูดเสียงดัง

“คนแซ่หลิน! ผมยอมรับว่าคุณแข็งแกร่งมาก หนึ่งคนฆ่าคุณไม่ได้ สิบคนฆ่าคุณไม่ได้! แต่ผมไม่เชื่อว่าหนึ่งร้อยคน หนึ่งพันคนก็ฆ่าคุณไม่ได้!” จวงไท่ชิงหัวเราะฮ่าฮ่า ในแววตาเต็มไปด้วยชัยชนะ

“งั้นก็ลองดู ดูซิว่าคนพวกนี้สามารถฆ่าผมได้หรือเปล่า?” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

“ก็ได้ ลองดู!”

จวงปู้ฝานหรี่ตาลง หลังจากนั้นตะคอก “แปดราชันกระบี่!”

“อยู่นี่!”

“สี่ราชากระบี่!”

“อยู่นี่!”

“คนของคฤหาสน์กระบี่โลหิตฟังคำสั่ง! ฆ่าคนคนนี้!”

“รับทราบ! ฆ่า!”

ชั่วขณะ เสียงตะโกนฆ่าของผู้คนดังก้องไปทั่ว

ด้านล่างของภูเขากระบี่โลหิต มีรถยนต์

ดูจากป้ายทะเบียน เป็นรถของตระกูลหลินจากเยี้ยนจิน

ผู้ชายสวมแว่นกันแดดในชุดสูทคนหนึ่งยืนอยู่หน้ารถ เขากำลังใช้กล้องส่องทางไกลมองดูการต่อสู้ที่อยู่บนไหล่เขา หลังจากนั้นหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหาใครบางคน

“สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง?” มีเสียงที่ชราภาพดังขึ้นจากปลายสาย

“เริ่มสู้กันแล้ว! คนคนนั้นคือหมอเทวดาหลินจริงด้วย!” ผู้ชายคนนั้นพูด

“หลังจากที่ฉินหมิงเข้าเมืองเจียงเฉิน พวกเราก็ส่งคนไปจับตาดูเขาตลอด ฉินหมิงเป็นแค่คนไร้ประโยชน์คนหนึ่ง แต่หลังจากที่ออกมาจากสถาบันการแพทย์พรรคซวนอี กลับลอกคราบเปลี่ยนกระดูกกลายเป็นคนละคน! เห็นได้ชัดว่ามีเงื่อนงำ”

“คุณครับ ทำไมคุณถึงไม่เปิดเผยสถานะที่แท้จริงของเขาให้คฤหาสน์กระบี่โลหิตรู้?” ผู้ชายคนนั้นถามด้วยความสงสัย

“คุณไม่เข้าใจ ถ้าหากเปิดโปงสถานะของเขาโดยตรง เรื่องราวก็จะไม่กลายเป็นแบบนี้ ยังมากคนของคฤหาสน์กระบี่โลหิตก็แค่ไล่หมอเทวดาหลินไปให้พ้น พวกเขาไม่มีทางลงมืออย่างแน่นอน เพราะยังไงหยางหัวก็ไม่ใช่กองกำลังที่คฤหาสน์กระบี่โลหิตสามารถมองข้ามได้! ถ้าผมไม่พูด ยังไงหมอเทวดาหลินก็ต้องรับมือไม่ไหวแน่นอน เพราะจุดประสงค์ของเขาคือลูกกลอนอีกาทองคำ!” คนที่อยู่ทางปลายสายพูดด้วยน้ำเสียงที่เฉยเมย

“ความคิดของคุณเฉียบแหลมมาก” ผู้ชายคนนั้นพูดเยินยอ “แล้วต่อจากนี้ควรทำยังไงต่อ?”

“พวกคุณไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น แค่จับตาดูหมอเทวดาหลินเอาไว้ก็พอ ที่เหลือพวกเราจะจัดการเอง!”

พูดจบ อีกฝ่ายกดวางสายทันที

สายตาของผู้ชายคนนั้นมองไปที่ไหล่เขา จุดบุหรี่แล้วสูบโดยไม่พูดอะไรอีก

ตอนนี้ ตรงไหล่เขาถูกปกคลุมเต็มไปด้วยหมอกพิษ

หลินหยางซัดฝ่ามือออกไปพร้อมกัน หมอกสีเทาถูกปล่อยออกมา คนเหล่านี้จมอยู่ในท่ามกลางแก๊สพิษ

คนที่อยู่ในหมอกพิษล้วยแต่ถูกกัดเซาะและตายอย่างน่าอนาถโดยตรง

ส่วนลูกศิษย์ที่อยู่ด้านนอกถึงไม่ตาย แต่ผิวหนังของพวกเขาเริ่มละลาย จนสามรถมองเห็นกระดูกสีขาวที่อยู่ด้านใน ท่าทางของแต่ละคนน่าเวทนาอย่างยิ่ง