สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1265

“หมอเทวดาหลินเกรงใจไปแล้ว! แค่หวังว่าในอนาคตหากตระกูลจวงประสบวิกฤต หมอเทวดาหลินจะสามารถยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ตระกูลจวงไม่กล้าอยู่เฉยเวลาที่หมอเทวดาหลินต้องการความช่วยเหลือ!”

พ่อบ้านหม่าพูดจบ โค้งคำนับด้วยความเคารพอีกครั้ง หลังจากนั้นเล่าเรื่องที่เกี่ยวข้องกับลูกกลอนทองคำอย่างละเอียด

จุดประสงค์ของเขามันชัดเจนมาก ทั้งหมดก็เพื่อหวังว่าในอนาคตตระกูลจวงจะได้รับการช่วยเหลือจากหมอเทวดาหลิน

อย่างไรก็ตาม เรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้หลีกเลี่ยงไม่ได้แล้ว ศาลาเพียวหย่าจะต้องโกรธแค้นคฤหาสน์กระบี่โลหิตแน่นอน ถ้าหากคฤหาสน์กระบี่โลหิตหันไปพึ่งพาหมอเทวดาหลิน พวกเขายังต้องกลัวอะไรอีก?

หลินหยางก็เข้าใจจุดประสงค์ของพ่อบ้านหม่า

แต่ที่ชายชราทำไปทั้งหมดก็เพื่อปกป้องคนรุ่นหลัง เขารู้สึกนับถืออย่างยิ่ง เพราะเหตุนี้จึงตอบตกลง

“ผู้อาวุโสโปรดวางใจ ผมขอตัวก่อนแล้ว!”

“หมอเทวดาหลิน ผมไปส่งคุณ”

“ไม่จำเป็น วันนี้เกิดเรื่องขึ้นตั้งมากมาย คฤหาสน์กระบี่โลหิตจำเป็นต้องมีคนคอยควบคุม ผู้อาวุโสไปทำงานของคุณเถอะ”

“ก็ได้…งั้นผมไม่รบกวนหมอเทวดาหลินแล้ว ในอนาคตผมจะต้องพาคนของคฤหาสน์กระบี่โลหิตไปขอโทษหมอเทวดาหลินถึงเจียงเฉินแน่นอน”

“เกรงใจเกินไปแล้ว”

หลินหยางพยักหน้า เดินลงจากเขาโดยตรง

ชายชราใช้สายตาส่งเขา

หลังจากไปถึงตีนเขา รถที่หม่าไห่ส่งมาจอดอยู่ข้างทางเรียบร้อยแล้ว

ในขณะที่หลินหยางเตรียมตัวขึ้นรถ ในตอนนั้นเอง มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว

“หมอเทวดาหลิน ช้าก่อน”

ได้ยินเสียงตะโกน หลินหยางขมวดคิ้ว หันไปมอง

เขาพบว่าเป็นเสว่เซียวและคนของลัทธิโลหิตมาร

“มีธุระอะไร?” หลินหยางถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

สำหรับลัทธิโลหิตมาร เขาจำเป็นต้องระแวงไว้ก่อน

อย่างไรก็ตาม เสว่หนานยู่ตายด้วยมือของเขา

“ทักษะการแพทย์ของหมอเทวดาหลินล้ำเลิศ ผมรู้สึกเลื่อมใสอย่างยิ่ง ที่ผมมาเพราะอยากจะขอโทษหมอเทวดาหลิน เกี่ยวกับเรื่องก่อนหน้านี้” เสว่เซียวพูดอย่างยิ้มแย้ม

“เรื่องมันผ่านไปแล้ว”

“หมายความว่าหมอเทวดาหลินไม่ถือสา? ถ้าเป็นแบบนี้ก็ดีที่สุด…เพียงแต่ไม่ทราบว่าหมอเทวดาหลินสนใจแวะไปเยี่ยมเยียนลัทธิโลหิตมารหรือเปล่า?” เสว่เซียวยิ้มแล้วถาม

“ไปลัทธิโลหิตมาร?” หลินหยางขมวดคิ้ว “มีธุระอะไรงั้นเหรอ?”

“จริงๆก็มีเรื่องเล็กน้อยอยากให้หมอเทวดาหลินช่วยเหลือ! หวังว่าหมอเทวดาหลินจะไม่ปฏิเสธ”

“แต่ผมไม่ว่าง”

“หมอเทวดาหลินต้องว่างแน่นอน” เสว่เซียวยิ้มแล้วพูด

คำพูดประโยคนี้ทำให้หลินหยางขมวดคิ้ว “คุณ…กำลังขู่ผมเหรอ?”

สำหรับลัทธิโลหิตมาร หลินหยางมีความรู้สึกที่ค่อนข้างต่อต้าน

ยังไม่ต้องพูดถึงว่าพวกเขาเดินอยู่บนเส้นทางของมารนอกรีต เคยทำเรื่องชั่วช้ามาไม่น้อย เฉพาะความขัดแย้งระหว่างเสว่หนานยู่และเสว่เซียวก็ทำให้หลินหยางไม่มีความประทับใจอะไรในตัวพวกเขาอยู่แล้ว