สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1277

“ความสามารถของเจ้าสำนักหงเหยียนแข็งแกร่งกว่าก่อนหน้านี้หลายเท่า พวกเราไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธอแน่นอน! ที่พวกเรามาตามหาผลดาราสวรรค์ถึงเขาจงเซินก็เพื่อยับยั้งเจ้าสำนักหงเหยียน ไม่ให้เธอใช้มันมาฟื้นฟูอาการบาดเจ็บ แต่ตอนนี้ดูเหมือนที่พวกเราทำไปจะสูญเปล่าแล้ว ถึงไม่มีผลไม้นี่ พวกเราก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเธออยู่ดี…” เฟิงชิงหยูถอนหายใจ พูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนล้า

“เธอยังฝึกวิชาไม่สำเร็จ แต่ใช้ยาสมุนไพรบางอย่าง…แต่ไม่เหมือนสมุนไพร เอาเป็นว่าเธอใช้ของบางอย่างเพิ่มพูนความสามารถของตัวเอง! พลังสายนี้ไม่สม่ำเสมอ ถ้าหากเธอไม่สามารถควบคุมจิตใจ ควบคุมพลังในร่างกาย อีกไม่นานเธอก็จะถูกธาตุไฟเข้าแทรกจนตาย!” หลินหยางจ้องเจ้าสำนักหงเหยียนแล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

“ใช้ของกระตุ้น?” เฟิงชิงหยูรู้สึกอึ้ง

“หมอเทวดาหลิน ไม่ธรรมดาจริงๆ สุดท้ายก็โดนคุณมองออกจนได้ แต่สิ่งที่ฉันใช้ไม่ใช่สมุนไพร แต่…ฉันกินมนุษย์เข้าไป!” เจ้าสำนักหงเหยียนพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

“มนุษย์?” ทุกคนสะดุ้งตกใจ

“ใคร?” เฟิงชิงหยูถามโดยไม่รู้ตัว

“คุณลองเดาดู?” เจ้าสำนักหงเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

สีหน้าของเฟิงชิงหยูเปลี่ยนไปทันที เขาย่อมไม่รู้อยู่แล้ว

แต่หลินหยางเหมือนนึกอะไรขึ้นได้ พูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง “ศิษย์พี่ของคุณ…คงตายไปแล้วมั้ง?”

“ศิษย์พี่ของฉันต้องการแต่งงานกับฉันมาโดยตลอด เขาต้องการใช้ชีวิตร่วมกับฉัน! ตอนนี้ความฝันของเขาเป็นจริงแล้ว! ฉันไม่ได้ทำผิดต่อเขา!” เจ้าสำนักหงเหยียนยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

ใบหน้าที่ซีดขาวจนดูน่าตกใจของเธอเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่โหดร้ายและเย็นชา

สามารถฆ่าและกินบุคคลที่ใกล้ชิดกับตนเองมากที่สุด เจ้าสำนักหงเหยียนไม่ใช่มนุษย์อีกแล้ว!

บนโลกใบนี้ ยังมีเรื่องอะไรที่เธอทำไม่ได้อีก?

“สัตว์เดรัจฉาน! ไม่! คุณมันต่ำช้ายิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉาน!” เฟิงชิงหยูกัดฟันพูด

“พอแล้ว เลิกเล่นลิ้นกันได้แล้ว รีบส่งผลดาราสวรรค์มาให้ฉัน!” เจ้าสำนักหงเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย หลังจากนั้นเดินไปทางเฟิงชิงหยู

เฟิงชิงหยุก้าวถอยหลังโดยไม่รู้ตัว ส่วนคนอื่นเริ่มตัวสั่น

สามารถฆ่ากู่ฉินหนี่ได้อย่างง่ายดาย พวกเขาไม่มีทางรับมือเธอได้อย่างแน่นอน

ในเวลาแบบนี้ เกรงว่าคงต้องมอบผลดาราสวรรค์เพื่อหาทางเอาชีวิตรอด

แต่เจ้าสำนักหงเหยียนเป็นคนจิตใจอำมหิต ลงมือได้แม้กระทั่งกับคนของตัวเอง ถ้าหากมอบผลดาราสวรรค์ให้เธอ เกรงว่าคงยากที่จะรอดเหมือนกัน…

เฟิงชิงหยูรู้สึกสิ้นหวังเล็กน้อย

แต่ในตอนนั้นเอง หลินหยางยื่นมือออกไปรับผลดาราสวรรค์มาอย่างกะทันหัน

“ลูกศิษย์…” เฟิงชิงหยูรู้สึกอึ้ง

วินาทีต่อมา หลินหยางใช้สองมือกุมผลดาราสวรรค์ หลังจากนั้นยกขึ้นเหนือศีรษะ

เห็นภาพนี้ ทุกคนรู้สึกสงสัยมาก

แต่…เจ้าสำนักหงเหยียนกลับหยุดชะงัก

“คุณคิดจะทำอะไร?” เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

“ถ้าหากคุณเข้ามาใกล้ ผมจะทำลายมันเดี๋ยวนี้!” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม

“คุณทำลายมัน พวกคุณทุกคนก็ต้องตาย เมื่อเป็นแบบนี้ อย่างมากฉันก็แค่สูญเสียผลไม้ลูกนี้ แต่สิ่งที่พวกคุณต้องสูญเสียคือชีวิตของพวกคุณ! แบบนี้มันคุ้มแล้วเหรอ?” เจ้าสำนักหงเหยียนส่ายศีรษะแล้วพูด

“เจ้าสำนักหงเหยียน ทุกคนล้วนแต่เข้าใจดี ทำไมต้องเสแสร้งด้วย? ผลไม้ลูกนี้เป็นของที่จะใช้ช่วยชีวิตของคุณ ถ้าหากผมทำลายมัน คุณก็ต้องตายเหมือนกัน!” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบแห้ง

“คุณพูดอะไรนะ?” เจ้าสำนักหงเหยียนหรี่ตาลง

“ผมรู้เรื่องที่คุณกำลังลักพาตัวเด็กผู้หญิงจากทั่วประเทศแล้ว! อันที่จริงคุณกำลังรวบรวมศพ ด้วยฤทธิ์ของผลดาราสวรรค์ บวกกับใช้วิชาต้องห้ามสามารถทำให้อาการปั่นป่วนในร่างกายของคุณคงที่ ถูกต้องหรือเปล่า? ถ้าหากไม่มีผลดาราสวรรค์ ดวงจิตของคุณไม่มั่นคง การผูกธาตุไฟเข้าแทรกกันแค่เรื่องของเวลาเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นเป็นเวลาที่สั้นมาก ดังนั้นผมเชื่อว่าคุณไม่สามารถตามหาผลดาราสวรรค์ได้ในเวลาอันสั้น! เพราะฉะนั้นถ้าหากผมทำลายผลดาราสวรรค์ โดยพื้นฐานแล้วก็เท่ากับฆ่าคุณด้วย! ผมพูดถูกหรือเปล่า?” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

แววตาของเจ้าสำนักหงเหยียนเย็นชาลง เธอรู้ว่าไม่สามารถปิดบังหลินหยาง จึงพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม “คุณต้องการเอายังไง?”

“ง่ายมาก!” หลินหยางหรี่ตาลง “คุกเข่าลงต่อหน้าผมก่อน!”

คุกเข่า?

มันเป็นความอับอายมากเพียงใด!

โดยเฉพาะสำหรับเจ้าสำนักหงเหยียน!

โดยเฉพาะต่อหน้าลูกศิษย์สำนักหงเหยียนตั้งมากมาย!

เธอจะยอมเขาหรือ?

เธออ้างตนว่าเป็นเซียน ในสายตาของลูกศิษย์พวกนี้เธอเป็นเหมือนเทพเจ้า! แต่หลินหยางกลับสั่งให้เธอคุกเข่า?

เจ้าสำนักหงเหยียนเข้าใจ หลินหยางก็แค่ต้องการทำลายภาพลักษณ์ของเธอต่อหน้าลูกศิษย์สำนักหงเหยียน ประกาศให้คนทั้งโลกรู้ว่า เธอไม่ใช่เทพ! เธอก็เป็นมนุษย์!

และกลัวตายเหมือนกัน!

และบางครั้งก็ยอมทำทุกอย่างเพื่อเอาชีวิตรอด เธอไม่ใช่คนที่สูงส่งมากเพียงใด!