สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1329

ในห้องทำงาน…

“เรื่องของลัทธิโลหิตมารจัดการไปถึงไหนแล้ว?” ชายวัยกลางคนที่มีรอยตีนกาเต็มใบหน้าและขมับขาวทั้งสองข้างนั่งอยู่หน้าโต๊ะทำงาน พลางอ่านหนังสือพิมพ์พลางพูดไปด้วย

“จัดการเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ใช่คนของเราจัดการ หมอเทวดาหลินเป็นคนลงมือ” เลขาเดินเข้ามาพูด

“หืม?” ผู้ชายคนนั้นเลยหน้าขึ้นเล็กน้อย รู้สึกประหลาดใจ แต่ผ่านไปสักพักบนใบหน้าของเขาเผยให้เห็นรอยยิ้มที่ขมขื่น “ผมรู้อยู่แล้ว หมอนั่น…ไม่มีทางอยู่เฉยแน่นอน เขาโดนเล่นงานมากขนาดนั้น ยังไงก็ต้องลงมือแก้แค้นเอง ไม่ว่าใครก็หยุดเขาไม่ได้!”

“ถึงจะพูดแบบนี้ก็เถอะ แต่ว่า…ท่านผู้บัญชาการ ดูเหมือนผู้บัญชาการหวังจะไม่พอใจมาก วันนี้เขาเข้าไปด้านใน เหมือนจะไปคุยเรื่องนี้กับเบื้องบน” เลขาพูดเสียงเบาด้วยความระมัดระวัง

“เข้าไปข้างในแล้ว?” เจิ้งหนานเทียนขมวด แต่หลังจากนั้นเริ่มคลายลง พูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “ช่างเขาสิ! เขาอยากไปก็ให้เขาไป ผมไม่เชื่อหรอกว่าเขาจะสามารถทำอะไรได้!”

“ผู้บัญชาการ ถ้าหากเบื้องบนเอาเรื่องขึ้นมา…”

“วางใจได้ ไม่มีทางแน่นอน เจ้าหน้าที่โลหิตมารตายแล้ว เบื้องบนไม่มีทางถามหาความรับผิดชอบกับไอ้หนูหลินเพื่อคนตายคนเดียวแน่นอน ยิ่งไปกว่านั้น ไอ้หนูหลินเคยสร้างความดีความชอบให้กับพวกเรามากมาย ไม่ใช่สิ่งที่ลัทธิโลหิตมารจะสามารถเทียบได้ อีกอย่างเรื่องนี้ลัทธิโลหิตมารเป็นฝ่ายผิดก่อน พวกเขาหลอกใช้หมอเทวดาหลิน แถมยังวางแผนคิดร้ายต่อหมอเทวดาหลิน มีจุดจบแบบนี้จะโทษใครได้? ดังนั้น…ช่างเขาเถอะ” เจิ้งหนานเทียนหัวเราะเหอะเหอะ

เลขาพยักหน้า ตอนที่กำลังจะเดินออกไป

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ในกระเป๋าสั่นอย่างกะทันหัน เลขาหยิบโทรศัพท์ออกมาดู สีหน้าเปลี่ยนไปทันที รีบหันกลับมาพูดด้วยความร้อนใจ “ผู้บัญชาการ เกิดเรื่องแล้ว!”

“มีเรื่องอะไร?”

เจิ้งหนานเทียนรีบวางหนังสือพิมพ์ลง ขมวดคิ้วถาม

“คุณรีบเปิดดูโทรศัพท์!”

“โทรศัพท์?”

เจิ้งหนานเทียนลังเลสักพัก หยิบโทรศัพท์ที่วางอยู่บนโต๊ะขึ้นมา

ทันทีที่เปิด มีการแจ้งเตือนจำนวนมากปรากฏขึ้นทันที

ทุกการแจ้งเตือนล้วนแต่มีตัวอักษรประโยคนี้

หมอเทวดาหลิน!

เจิ้งหนานเทียนเลือกเปิดเข้าไปดู แต่เพียงแค่สามวินาที เขาถึงกับต้องนั่งตัวแข็งอยู่ตรงนั้น

“ไอ้หมอนี่…บ้าไปแล้วเหรอ?”

......

บริษัทสาขาย่อยของหยางหัวในเมืองผู่เฉิน

“คุณซูเหยียน เชิญดื่มชา!”

ผู้รับผิดชอบของบริษัทพาสมาชิกระดับสูงมาต้อนรับครอบครัวซูเหยียนด้วยตัวเอง

ในห้องประชุมขนาดใหญ่ มีเพียงซูเหยียน จางชิงหยู่ ซูกวงสามคนที่นั่ง

คนทั้งสามดูประหม่ามาก

แต่ผู้รับผิดชอบบริษัทสาขาย่อยกลับปฏิบัติกับพวกเขาอย่างกระตือรือร้นและเกรงใจมาก

“ผู้จัดการหวัง เกรงใจเกินไปแล้ว” ซูเหยียนเค้นรอยยิ้ม

“นี่เป็นสิ่งที่สมควรทำ คุณคือเพื่อนของหมอเทวดาหลิน ก็คือเพื่อนของพวกเรา! จะละเลยการต้อนรับเพื่อนได้ยังไง? คุณซูเหยียน สบายใจได้ พวกเราได้ติดต่อกับทางสำนักงานใหญ่แล้ว พวกเขากำลังส่งคนมาช่วยคุณแก้ปัญหา มีหยางหัวออกหน้า ถึงเป็นตระกูลหนงก็ต้องไว้หน้าแน่นอน” ผู้จัดการหวังยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“ดีแล้ว” ซูเหยียนพยักหน้า

ติ๊ด

ในตอนนั้นเอง เสียงโทรศัพท์ของผู้จัดการหวังดัง

เขาไม่ได้สนใจ ยังคงรินน้ำชาให้ซูเหยียนต่อ

ทว่าในขณะเดียวกัน

ติ๊ด

ติ๊ด

ติ๊ด…

โทรศัพท์ของทุกคนในห้องประชุมสว่าง ราวกับได้รับข้อความพร้อมกัน

โทรศัพท์ของซูเหยียนแบตหมด ดังนั้นจึงปิดเครื่องอยู่

“มีอะไรเหรอ?” ซูเหยียนอดไม่ได้ที่จะหันไปถามผู้จัดการหวังและคนอื่นที่กำลังเปิดดูโทรศัพท์

แต่ทุกคนกลับเงียบ ไม่มีใครตอบคำถาม

ผู้จัดการหวังนำโทรศัพท์ไปวางไว้ตรงหน้าซูเหยียน

“คุณซูเหยียน คิดว่า…ปัญหากำลังจะจบแล้ว!”

กำลังจะจบแล้ว?

ลมหายใจของซูเหยียนหยุดชะงัก หันไปมองโทรศัพท์ของผู้จัดการหวัง

เพียงแค่แวบเดียว เธอถึงกับมองตาค้าง

เป็นภาพของการถ่ายทอดสด

และภาพก็ค่อนข้างสั่น

มันเป็นห้องที่ยุ่งเหยิงแห่งหนึ่ง

แสงในห้องค่อนข้างสลัว โต๊ะเก้าอี้พังระเนระนาด ไม่เพียงแค่นั้น บนพื้นยังมีคนที่แขนขาบิดเบี้ยวไม่รู้เป็นหรือตายนอนอยู่หลายคน

ส่วนตรงกลางของคนเหล่านี้ มีผู้ชายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงนั้น

ไม่ใช่ใครอื่น เขาคือหมอเทวดาหลิน

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

สมองของซูเหยียนว่างเปล่าไปหมด ในขณะที่กำลังต้องการดูสถานการณ์ให้ละเอียด

ติ๊ด!

ภาพการถ่ายทอดสดถูกตัดอย่างกะทันหัน ผู้ดูแลระบบของแพลตฟอร์มเป็นคนตัดการถ่ายทอดสดทั้งหมด

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เมื่อกี้ฉันเหมือนเห็นหมอเทวดาหลิน แล้วก็พวกคุณชายหนง…” ซูเหยียนหันไปมองผู้จัดการหวัง

ผู้จัดการหวังยิ้มเล็กน้อย “คุณซูเหยียน ถ้าหากผมเดาไม่ผิด คงเป็นเพราะประธานหลินเดินทางมาจัดการตระกูลหนงด้วยตัวเอง”

ซูเหยียนตกตะลึง