สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1440

ลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์นิรันดรที่อยู่ในเหตุการณ์น้ำตานอง

เดิมทีหลินหยางก็มีพิษเป็นอยู่ในร่างกายอยู่แล้ว เรื่องนี้คนในสำนักรู้ดีทุกคน

เขายังยืนหยัดที่จะสู้เพื่อสำนักสวรรค์นิรันดรภายใต้การทรมานของพิษเป็น เอาชนะยอดฝีมือของสำนักสวรรค์อินทนิลคนแล้วคนเล่า

ภาพนี้จะไม่ให้ผู้คนหวั่นไหวได้อย่างไร

ทว่าตอนนี้สำนักสวรรค์อินทนิลส่งยอดฝีมือที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา เดิมทีไม่ควรให้เขาลงสนาม สำนักสวรรค์นิรันดรสามารถใช้หลินหยางข่มการต่อสู้ครั้งนี้ให้อยู่หมัด แต่อาวุโสสามกลับอนุญาต และยังไม่อนุญาตให้ลูกศิษย์คนอื่นพูดอะไรเด็ดขาด!

เรื่องมันเป็นเช่นนี้แล้ว จะให้ลูกศิษย์คนอื่นไม่หวั่นไหวได้อย่างไร?

ชั่วขณะ มีเสียงวิพากษ์วิจารณ์ดังขึ้น

“อาวุโสสามทำแบบนี้ไม่ถูกต้อง!”

“เขาต้องการให้หลินหยางตายเหรอ?”

“เดิมทีศิษย์น้องหลินก็ถูกพิษเป็นทรมานอยู่แล้ว เขาอดทนสู้อยู่หลายรอบ ตอนนี้จะให้เขาไปเผชิญหน้ากับพยัคฆ์ขาวไป๋ฮ่าวซินหนึ่งในสี่ผู้กล้าศักดิ์สิทธิ์ของสำนักสวรรค์อินทนิลอีก? แบบนี้ไม่เท่ากับส่งเขาไปตายหรอกหรือ?”

“อาวุโสสามคงไม่เคยมีความขัดแย้งอะไรกับหลินหยางหรอกนะ?”

“ทำเกินไปแล้ว!”

เสียงกระซิบกระซาบดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

บางคนพูดด้วยความโกรธ บางคนพูดด้วยความเสียดาย

อาวุโสสามที่อยู่หน้าตำหนักผู้กล้าย่อมได้ยินคำวิพากษ์วิจารณ์พวกนี้ สีหน้าของเขาดูน่าเกลียดมาก แต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา

“ทุกคนหุบปากเดี๋ยวนี้! ใครอนุญาตให้พวกคุณเสียงดัง?” เจิ้งถงหยวนรีบก้าวออกมาตำหนิ

ลูกศิษย์ทุกคนรีบเงียบทันที

แต่สีหน้าของทุกคนดูไม่เป็นธรรมชาติ สายตาที่ใช้มองคนเหล่านี้ก็เปลี่ยนไปแล้ว

“พวกคุณ…” เจิ้งหยวนถงโกรธมาก เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่อาวุโสสามพูดขัดโดยตรง

“เจ้าตำหนักเจิ้ง อย่าไปสนใจลูกศิษย์พวกนี้!”

“แต่ว่า…”

“ปล่อยให้พวกเขาพูดไปเถอะ สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือจัดการปัญหาตรงหน้า”

พูดจบ อาวุโสสามหันไปพูดกับไป๋ฮ่าวซิน “ไป๋ฮ่าวซิน! คุณกับหลินหยางเริ่มได้แล้ว!”

ไป๋ฮ่าวซินพ่นลมออกจากจมูกดัง ‘ฮึ่ม’ สายตาหันไปมองทางหลินหยาง

“หลินหยาง ถึงคุณได้รับบาดเจ็บสาหัสก็จริง แต่เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชื่อเสียงเกียรติยศของสำนัก ผมจะไม่ปราณีเด็ดขาด ถ้าคุณไม่อยากตายก็รีบยอมแพ้ ไม่อย่างนั้นมือเท้าไม่มีตา ผมก็ไม่แน่ใจว่าคุณจะรอดหรือเปล่า” ไป๋ฮ่าวซินพูดด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

“คุณเองก็พูดแล้ว เรื่องนี้เกี่ยวพันถึงชื่อเสียงเกียรติยศของสำนัก หรือมันเกี่ยวข้องกับชื่อเสียงของสำนักสวรรค์อินทนิลอย่างเดียว? สำนักสวรรค์นิรันดรไม่ต้องการชื่อเสียงเกียรติยศเหรอ? เข้ามาเลย! ผมเคยพูดไปแล้ว ผมจะสู้จนตัวตาย! ถึงแพ้ก็ไม่ถอย!” หลินหยางตะโกรเสียงดัง

“ได้ ผมจะส่งคุณไปลงนรกเอง!”

ไป๋ฮ่าวซินพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย ในแววตาปรากฏให้เห็นเจตนาแห่งการฆ่า พุ่งเข้าไปหาหลินหยางดุจสายลมโดยตรง

ทันใดนั้น อากาศโดยรอบปั่นป่วน

พลังที่ไร้ขีดจำกัดสายหนึ่งถาโถมเข้าไปหาหลินหยางพร้อมกับกำปั้นของไป๋ฮ่าวซิน

พลังปะทะของมันน่ากลัวยิ่งกว่ารถไฟ

นี่ก็คือพลังของสี่ผู้กล้าศักดิ์สิทธิ์เหรอ?

มีผู้คนไม่น้อยพากันอุทาน

ทว่าหลินหยางกลับไม่หลบ เขาคำราม ยกสองมือขึ้นประสานกัน รับมัดของไป๋ฮ่าวซิน

“คิดจะเผชิญหน้าโดยตรงเหรอ?” มีลูกศิษย์อุทาน

ปัง!

ตอนที่หมัดปะทะเข้ากับแขนของหลินหยาง มีเสียงที่ระเบิดดังขึ้น

คลื่นพลังที่น่าสะพรึงกลัวกระจายออกเป็นวงกว้าง

หลินหยางเซถอยหลังอย่างต่อเนื่อง ราวกับต้านทานหมัดนี้ไม่ไหว

ลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์นิรันดรรู้สึกแน่นหน้าอก

ส่วนคนของสำนักสวรรค์อินทนิลดีใจจนถึงขีดสุด

“ดี!”

“ศิษย์พี่ไป๋สมกับที่เป็นสี่ผู้กล้าศักดิ์สิทธิ์! แค่การโจมตีครั้งเดียว สามารถทำลายการป้องกันของอีกฝ่าย!”

“เท่าที่ผมดูก่อนหน้านี้ศิษย์พี่เว่ยได้ทำลายการป้องกันของเขาแล้วเจ็ดแปดส่วน! เขาสามารถสู้กับศิษย์พี่เว่ยก็จริง แต่จะรับมือศิษย์พี่ไป๋ได้เหรอ?”

“คนคนนี้ต้องแพ้อย่างไร้ข้อกังขา!”

ลูกศิษย์ของสำนักสวรรค์อินทนิลมีความมั่นใจเพิ่มขึ้นอีกครั้ง

“ถึงขั้นสามารถรับหมัดของผม น่าสนใจ แต่ผมไม่ใช่เว่ยซินเจี้ยน! นี่เป็นแค่เมนูเรียกน้ำย่อยเท่านั้น!”

ทันทีที่พูดจบ ไป๋ฮ่าวซินยกแขนทั้งสองข้างขึ้น กระหน่ำจู่โจมใส่หลินหยางราวกับห่าฝน

หมัดแทบทิ้งเงาติดตา ทุกหมัดระเบิดพลังทำลายล้างที่สามารถทะลวงกำแพงตึกได้โดยตรง

หลินหยางรีบยกแขนขึ้นต้านทาน

แต่ถ้าพูดถึงด้านความเร็ว ดูเหมือนเขาช้ากว่าไป๋ฮ่าวซินเล็กน้อย ผู้คนโดยรอบสามารถมองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าหน้าอก ลำคอ ช่วงท้อง และแขนของเขาโดนหมัดเหล่านี้กระแทกใส่อย่างแรง

ร่างกายถอยหลังอย่างต่อเนื่อง

หลังจากการจู่โจมชุดนี้สิ้นสุดลง

ปัง!