นอกสุสานสวรรค์
“นี่ก็เกือบได้เวลาแล้ว!”
อาวุโสใหญ่วางถ้วยชาลงแล้วลุกขึ้น “ผมควรเข้าไปเอาเลือดวิญญาณลั่วหลินแล้ว”
“ดี!”
“อาวุโสใหญ่ ระวังตัวด้วย!” อาวุโสสามพูด
“ระวังอะไร? หรือคุณคิดว่าหมอนั่นยังไม่ตายอย่างนั้นเหรอ?” เจิ้งถงหยวนยิ้มแล้วพูด
“ผมไม่ได้หมายความแบบนั้น” อาวุโสสามส่ายหัว
“เอาเป็นว่าพวกคุณรอผมอยู่ที่นี่ก็พอ!”
อาวุโสใหญ่พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย จากนั้นเดินเข้าไปในสุสานสวรรค์
“เปิดประตู!”
“รับทราบ อาวุโสใหญ่!”
คนเฝ้าสุสานรีบเปิดประตูทันที
หลังจากมีเสียงโครมดังขึ้น อาวุโสใหญ่หายเข้าไปในประตูสุสาน
“คุณว่าหลังจากอาวุโสใหญ่ได้เลือดวิญญาณลั่วหลินมา ควรจะจัดการยังไง?” ในตอนนั้นเอง เจ้าตำหนักคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะถาม
“ก็ต้องมอบให้เจ้าสำนักอยู่แล้ว” เจิ้งถงหยวนยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด
“หลังจากเจ้าสำนักของเราได้เลือดวิญญาณลั่วหลินสิบหยด เขาจะต้องปล่อยเป็นหนึ่งในทั่วหล้า!”
“ถูกต้อง ถูกต้อง!”
“สำนักสวรรค์นิรันดรของเราจะขึ้นไปอยู่บนจุดสูงสุดแล้ว!”
ทุกคนพากันหัวเราะเหอะเหอะ ราวกับมองเห็นแสงสว่างบนเส้นทางข้างหน้าแล้ว
ทว่าในตอนนั้นเอง อาวุโสสามหันกลับมาพูดอย่างกะทันหัน “ใครบอกว่าเลือดวิญญาณลั่วหลินสิบหยด?”
ทุกคนอึ้ง หันไปมองอาวุโสสามพร้อมกัน
กลับเห็นอาวุโสสามพูด “จะได้เลือดวิญญาณลั่วหลินมาหรือเปล่ายังไม่รู้เลย ไม่มีใครเห็นว่าหลินหยางเอาเลือดวิญญาณลั่วหลินเข้าไปด้วยหรือเปล่า ไม่แน่เขาอาจจะนำไปเก็บไว้ที่อื่นแล้วก็ได้! เข้าใจหรือยัง?”
คำพูดประโยคนี้ทำให้ทุกคนหันไปมองหน้ากัน และเข้าใจความหมายของอาวุโสสามทันที
ส่งมอบให้เจ้าสำนัก?
ล้อเล่นอะไร!
มีใครบ้างที่ไม่ต้องการเลือดวิญญาณลั่วหลิน?
ที่อาวุโสสามพูดแบบนี้ เกรงว่าคงเป็นเพราะคาดเดาความคิดของอาวุโสใหญ่ออก
ถ้าหากอาวุโสสามช่วยปิดบังเรื่องนี้ ไม่แน่ เขาอาจจะได้รับเลือดวิญญาณสองสามหยด…
“ทำไม? พวกคุณเงียบทำไม? มีปัญหาอะไรอย่างนั้นเหรอ?” อาวุโสสามถามด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
“ไม่ไม่ไม่! พวกเราไม่ได้หมายความแบบนั้น!”
“มันก็จริง หลินหยางน่าจะย้ายเลือดวิญญาณลั่วหลินไปเก็บที่อื่นแล้ว! อาวุโสใหญ่ก็แค่เข้าไปจัดการศพของเขา จะได้ไม่ทำให้สุสานสวรรค์ของเราสกปรก!”
“ถูกต้อง ถูกต้อง!”
เจ้าตำหนักคนอื่นรีบพูดสนับสนุนอย่างยิ้มแย้ม
“ดีมาก!” อาวุโสสามพยักหน้าเล็กน้อย “เรื่องนี้ก็เป็นเหมือนกับที่อาวุโสใหญ่เคยพูด หลินหยางบุกรุกสุสานสวรรค์ หวังขโมยสมบัติ อาวุโสใหญ่ออกคำสั่งไล่ล่า ส่วนเลือดวิญญาณลั่วหลิน หายไปไหนไม่มีใครรู้! เข้าใจหรือยัง?”
“เข้าใจ! เข้าใจแล้ว…”
ทุกคนรีบตอบกลับทันที
อาวุโสสามลูบเคราของตนเองแล้วพยักหน้า จากนั้นนั่งลงดื่มชาต่อ
ในขณะเดียวกัน อาวุโสใหญ่ได้เดินลงบันไดไปแล้ว มาถึงตรงหน้าของโถงทางเดินที่มีกลไกกับดัก
“หมอนั่นน่าจะร่างแหลกไปแล้วมั้ง?”
อาวุโสใหญ่พูดพึมพำ จากนั้นมองเข้าไปด้านในโถงทางเดิน
ทว่าเพียงแค่แว๊บเดียว เขาต้องขมวดคิ้วแน่นทันที
บนโถงทางเดินนอกจากโครงกระดูกสีขาว ไม่มีของอย่างอื่นปรากฏให้เห็น
ไม่มีเลือด
ไม่มีเนื้อ!
ศพของหลินหยาง…มันไม่มี!
“เกิดอะไรขึ้น? หรือว่าหมอนั่น…ยังไม่ตาย?”
สีหน้าของอาวุโสใหญ่เคร่งขรึมลง พ่นลมออกจากจมูกอย่างไม่สบอารมณ์ เขาปิดกลไกของที่นี่ทั้งหมด จากนั้นเดินเข้าไปด้านใน มาจนถึงใจกลางของสุสาน
ทันทีที่เห็นภาพด้านใน อาวุโสใหญ่แทบระเบิดทันที
ฝาโลงศพทุกโลงถูกเปิด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...