สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1489

“คุณรีบกลับไปพักผ่อนเดี๋ยวนี้ อีกเดี๋ยวฉันจะสั่งให้คนนำยาที่ฉันปรุงเองไปมอบให้คุณ มันช่วยให้คุณฟื้นฟูได้เร็วขึ้น แบบนี้งานชุมนุมน้ำชาของพรุ่งนี้จะได้ไม่มีปัญหา ส่วนคุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป การประลองของพรุ่งนี้ไม่ใช่การต่อสู้แบบเป็นตาย แค่แลกเปลี่ยนวิชาความรู้เท่านั้น!” เจ้าสำนักโม่ซินยิ้มแล้วพูด

“รับทราบ เจ้าสำนัก”

หลินหยางไม่ได้พูดอะไรมาก โค้งคำนับเสร็จ หันหลังเดินจากไปโดยตรง

มองดูแผ่นหลังที่เดินจากไปของหลินหยาง อาวุโสสามกัดฟันแน่น ไม่พอใจเป็นอย่างมาก

“เจ้าสำนัก คุณจะปลูกฝังเขาจริงเหรอ? คนคนนี้มีที่ไปที่มาไม่ชัดเจน ความคิดเจ้าเล่ห์ ถ้าหากคุณปลูกฝังเขา กลัวแต่ว่า…จะเลี้ยงแกะกลายเป็นเสือแทน!” อาวุโสสามพยายามพูดให้เจ้าสำนักเปลี่ยนใจ

“มีที่ไปที่มาที่ไม่ชัดเจน เรื่องนี้คุณพูดเกินไปแล้ว! ฉันรู้จักหลินหยางเป็นอย่างดี! เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในตอนนั้นเขาถูกปรักปรำ จึงถูกขับไล่ออกจากสำนักสวรรค์นิรันดร อันที่จริงเขายังคงเป็นลูกศิษย์ของสำนักเรา แม้เขาจะกลับมาหลังจากผ่านไปหลายปีก็ตาม อีกอย่างทักษะการแพทย์ของเขาไม่ได้มีเพียงทักษะการแพทย์ของสำนักสวรรค์นิรันดร ไม่รู้ว่าใครเป็นคนชี้แนะเขา แต่ไม่ว่ายังไงก็ดี จำเป็นต้องให้โอกาสเขาสักครั้ง” เจ้าสำนักโม่ซินพูด

อาวุโสสามถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้

“ส่วนคุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวลมากเกินไป! อาวุโสสาม! เรื่องของหลินหยาง ฉันรู้ว่าควรจะทำยังไง” เห็นท่าทางที่กังวลของอาวุโสสาม เจ้าสำนักโม่ซินพูดเสริมอีกประโยค

“ยังไง?”

“แม้ไม่มีหลักฐานเกี่ยวกับการตายของอาวุโสใหญ่ แต่ฉันมีความรู้สึกว่าหลินหยางมีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องนี้ จำเป็นต้องตรวจสอบให้ละเอียด อีกอย่างเลือดวิญญาณลั่วหลินที่อยู่ในมือของหลินหยาง…คุณไปขอกับเขาตรงไปตรงมาแบบนั้น มันขาดการพิจารณามากเกินไปแล้ว”

“หืม? ความหมายของคุณคือคุณก็อยากได้เลือดวิญญาณลั่วหลินเหมือนกัน?”

“เลือดวิญญาณลั่วหลินสิบหยดมันไม่ใช่น้อยๆ มีใครบ้างที่ไม่ต้องการ? หากมีเลือดวิญญาณลั่วหลินสิบหยดช่วยหนุนเสริม สำนักสวรรค์นิรันดรของเรายังต้องกลัวใครอีก? ดังนั้นฉันต้องการเลือดวิญญาณลั่วหลินก็เพื่อสำนักของเรา ไม่ใช่ความต้องการส่วนตัวของฉัน!”

“เจ้าสำนักฉลาดล้ำเลิศ”

“แต่คุณไปขอเขาตรงไปตรงมาแบบนี้ จะให้ฉันตอบตกลงได้ยังไง? ถ้าหากเรื่องนี้ถูกเผยแพร่ออกไป มันจะไม่ส่งผลกระทบต่อชื่อเสียงของฉันเหรอ?”

“ความหมายของเจ้าสำนักคือ?”

“ให้หลินหยางใช้ไปก่อน ฉันคิดว่าหลังจากผ่านไประยะหนึ่ง เขาจะเป็นคนนำเลือดวิญญาณลั่วหลินมามอบให้ฉันเอง”

“แล้ว…งานชุมนุมน้ำชาของวันพรุ่งนี้…”

“ขึ้นอยู่กับหลินหยาง ถ้าหากเขามีพรสวรรค์ที่ล้ำเลิศจริง ฉันก็ยินดีที่จะรับเขาเป็นลูกศิษย์สายใน”

“เจ้าสำนัก เรื่องนี้…”

“คุณอย่าเพิ่งคัดค้าน ฉันพิจารณาอย่างรอบคอบแล้ว! ก่อนหน้านี้ไม่นานฉันเพิ่งได้รับข่าว ทางโน้นมีอัจฉริยะหลายคนปรากฏตัวขึ้น ยิ่งไปกว่านั้นยังไม่ใช่อัจฉริยะทั่วไป ถึงเป็นลูกศิษย์ของเราที่ได้รับการปลูกฝังมาอย่างดี เกรงว่าก็คงไม่ใช่คู่ต่อสู้ของพวกเขา! ดังนั้นฉันจึงเลือกหลินหยาง! ฉันคิดจะปลูกฝังให้เขากลายเป็นอาวุธสังหารของสำนักเรา”

เจ้าสำนักโม่ซินกลับไปนั่งบนเก้าอี้อีกครั้ง เขาหยิบตำราโบราณเล่มก่อนหน้านี้ออกมาพลางอ่านพลางพูดไปด้วย

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง วิสัยทัศน์ของเจ้าสำนักกว้างไกลยิ่งนัก พวกเราตามไม่ทัน!”

“เลิกประจบสอพลอได้แล้ว ออกไปเถอะ”

“รับทราบเจ้าสำนัก”

อาวุโสสามโค้งคำนับ เดินออกจากวังสุริยันจันทราดาราอย่างเชื่องช้า

หลินหยางเป็นคนใฝ่หาวิถีแพทย์อย่างบ้าคลั่ง

แม้รู้ว่าเขาอยู่ในสำนักสวรรค์นิรันดรอันตรายมาก แต่เขาก็ยังเลือกที่จะอยู่

จุดประสงค์ก็เพื่อทักษะการแพทย์ของเจ้าสำนักสวรรค์นิรันดร

หลินหยางอ่านตำราลับที่อยู่ในห้องเมตตาธรรมและหออักษรจำจนขึ้นใจแล้ว เนื้อหาด้านในจำเป็นต้องได้รับการชี้แนะจากผู้มีความรู้ไม่น้อย

หากได้รับการไขข้อสงสัยจากเจ้าสำนักโม่ซิน มันจะเป็นประโยชน์กับหลินหยางอย่างมาก

“อะไรนะ? เจ้าสำนักจะรับคุณเป็นลูกศิษย์?”

กระท่อมใต้เขา

ย่าเวินลุกขึ้นนั่งบนเตียง มองหลินหยางอย่างไม่เชื่อสายตา

“ใช่ เธอบอกว่าพรุ่งนี้จะให้ผมเข้าร่วมงานชุมนุมน้ำชาอะไรสักอย่าง! ย่าเวิน คุณรู้หรือเปล่าว่าไอ้งานชุมนุมน้ำชาคืออะไร?” หลินหยางพลางฝังเข็มให้หลิวหรูซือพลางถาม

“งานชุมนุมน้ำชาเป็นแค่งานชุมนุมที่เจ้าสำนักของเรานัดเจอกับผู้นำของกองกำลังอื่น มันก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญอะไรมากหรอก เพียงแต่ช่วงนี้สำนักของเราไม่ค่อยสงบ งานชุมนุมครั้งนี้อาจจะมีเหตุการณ์ที่ไม่คาดคิดแทรกแซง! ส่วนคุณก็ไม่ต้องกังวลมากเกินไป ฉันคิดว่าแขกของวันพรุ่งนี้ต้องมีคนท้าสำนักสวรรค์นิรันดรแน่นอน คุณแค่ทำตามที่เจ้าสำนักพูดก็พอ สั่งสอนพวกเขาสักหน่อยก็สิ้นเรื่อง! ฉันเชื่อว่าด้วยความสามารถของคุณ คนพวกนั้นไม่ใช่คู่ต่อสู้ของคุณแน่นอน” ย่าเวินพูด

“ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง…”

“หลินหยาง แม้เจ้าสำนักรับคุณเป็นลูกศิษย์ ถือเป็นวาสนาของคุณก็จริง แต่ด้วยสถานการณ์ของคุณในตอนนี้…มันไม่สู้ดีเท่าไหร่ ถ้าหากเจ้าสำนักรู้เรื่องของคุณ คุณ…” ย่าเวินไม่ได้พูดต่อ

“วางใจเถอะย่าเวิน ผมวางแผนทุกอย่างไว้แล้ว หรูซือจำเป็นต้องได้รับการรักษาอีกสักพัก ไม่สามารถไปจากที่นี่ชั่วคราว ยาดีที่ผมได้มาจากสำนักสวรรค์นิรันดรก็นำมาใช้กับเธอหมดแล้ว เชื่อว่าอีกไม่นานผมก็จะสามารถพาเธอไปจากที่นี่ได้อย่างปลอดภัย”

“ช่างเถอะ ในเมื่อคุณตัดสินใจแล้ว ฉันก็ทำได้แต่ว่าภาวนาขอให้คุณโชคดี…” ย่าเวินถอนหายใจ ไม่ได้พูดอะไรมากอีก

รุ่งเช้า หลินหยางตรงไปที่วังสุริยันจันทราดารา

ทว่าตอนที่ไปถึงกลับเห็นลูกศิษย์ของวังเวหายืนอยู่ด้านข้างหลายคน