สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1492

มีหรือที่เขาจะไม่รู้ความคิดของอาวุโสสาม?

อาวุโสสามมีความขัดแย้งกับหลินหยาง ถ้าหากหลินหยางใกล้เป็นลูกศิษย์สายในของเจ้าสำนักจริง คนที่ซวยก็จะเป็นเขา!

ดังนั้นไม่ว่าอย่างไรเขาก็ต้องหยุดหลินหยาง และจั่วคุนเสวี่ยคือทางเลือกที่ดีที่สุดของเขาในตอนนี้ เขาย่อมต้องก้าวออกมาพูดแทนคนของตระกูลจั่ว

“ที่อาวุโสสามพูดมามันก็ถูก ความสามารถของหลินหยางสู้จั่วคุนเสวี่ยไม่ได้ จั่วคุนเสวี่ยได้รับการเปลี่ยนถ่ายเลือดทั้งตัว แถมยังสามารถฝึกพระสูตรแพทย์ยุทธถึงระดับสมบูรณ์ อาวุโสสอง ถ้าหากคุณคิดว่าหลินหยางมีคุณสมบัติที่พร้อม หรือไม่ให้พวกเขาประลองฝีมือกันสักยก ดูผลสรุปเป็นยังไง?” อาวุโสสี่ก็ก้าวออกมาพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉยเช่นกัน

ทันทีที่เขาพูดจบ สีหน้าของทุกคนเปลี่ยนไปทันที

รวมถึงอาวุโสสองด้วย

“อะไรนะ? พระสูตรแพทย์ยุทธระดับสมบูรณ์? และยังได้รับการเปลี่ยนถ่ายเลือดทั้งตัว?”

“สวรรค์ นี่มันบ้าไปแล้ว!”

“การเปลี่ยนแปลงระดับนี้…อัจฉริยะ! อัจฉริยะ! ไม่! มันต้องปาฏิหาริย์แล้ว!”

“น่ากลัวมาก!”

มีเสียงอุทานดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สีหน้าของอาวุโสสองซีดเล็กน้อย เห็นอาวุโสสามและอาวุโสสี่พูดถึงขนาดนี้ เขาทำได้แต่ปล่อยผ่าน

“อาวุโสสอง เปลี่ยนถ่ายเลือดทั้งตัวคืออะไร?” หลินหยางถาม

“ผมคงไม่สามารถอธิบายให้คุณเข้าใจในตอนนี้ สิ่งเดียวที่สามารถพูดได้ในตอนนี้คือคุณสู้เขาไม่ได้” อาวุโสสองพูดด้วยความกังวล

“ผมก็ไม่คิดจะสู้กับเขาอยู่แล้ว” หลินหยางส่ายหัว

“ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว…ดีแล้ว”

อาวุโสสองพยักหน้า ส่วนเจ้าสำนักโม่ซินกำลังครุ่นคิด

เธอหันไปมองอาวุโสสอง อาวุโสสามและคนอื่น หลังจากนั้นหันไปมองหลินหยางกับจั่วคุนเสวี่ย

สุดท้าย เธอสุดหายใจเข้าลึกๆแล้วพูด “คุนเสวี่ย คุณยินดีที่จะเป็นลูกศิษย์สนายในของฉันหรือเปล่า?”

คำพูดประโยคนี้ทำให้จั่วคุนเสวี่ยตื่นเต้นจนแทบกระโดด

ในที่สุดเจ้าสำนักก็ตัดสินใจเลือกจั่วคุนเสวี่ย!

“คุนเสวี่ย ยังไม่รีบไหว้อาจารย์อีก?” หัวหน้าตระกูลจั่วรีบก้าวออกมาพูด

จั่วคุนเสวี่ยได้ยินแล้วรีบคุกเข่าลงพื้น หันไปโขกหัวคำนับเจ้าสำนักโม่ซิน

“อาจารย์ โปรดรับการคำนับของศิษย์!”

“ดี ดี ลุกขึ้นเถอะ!” เจ้าสำนักโม่ซินพยักหน้า หัวเราะเหอะๆ

จั่วคุนเสวี่ยรีบลุกขึ้นทันที

คนของตระกูลจั่วดูตื่นเต้นมาก

มีลูกศิษย์ไม่น้อยพากันปรบมือแสดงความยินดีกับจั่วคุนเสวี่ย

ผู้คนโดยรอบใช้สายตาที่แปลกประหลาดมองหลินหยาง สายตาของแต่ละคนแตกต่างกันออกไป บางคนเยาะเย้ย บางคนสงสาร

เดิมทีเขากำลังจะทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า อนาคตไร้ขีดจำกัด

แต่คาดคิดไม่ถึงว่าจะโดนจั่วคุนเสวี่ยมาขัดขาระหว่างทาง

หลินหยางในตอนนี้ กลายเป็นตัวตลกของผู้คน

ทั้งน่าขำและน่าเศร้าในเวลาเดียวกัน

หลินหยางแค่รู้สึกเสียใจเล็กน้อย ไม่ได้ไปคิดอะไรมาก

แต่ไม่ตอนนั้นเอง มีเสียงตะโกนดังขึ้นจากนอกห้องโถงใหญ่

“เจ้าสำนักโม่ซิน! ในเมื่อคุณไม่รับหลินหยางเป็นลูกศิษย์ของคุณ ถ้าอย่างนั้นมอบเขาให้สำนักสวรรค์อินทนิลของเราก็แล้วกัน!”

ทันทีที่สิ้นเสียง มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามาในวังสุริยันจันทราดารา!

หลังจากที่คนกลุ่มนี้เดินเข้ามา ลูกศิษย์กลุ่มผู้คุมกฎที่เฝ้าอยู่ด้านนอกก็รีบตามเข้ามาทันที

ทันทีที่พวกเขาเพิ่งหยุดฝีเท้า ลูกศิษย์กลุ่มผู้คุมกฎปิดล้อมคนของสำนักสวรรค์อินทนิลอย่างแน่นหนา

“ขออภัยเจ้าสำนัก พวกเราพยายามหยุดพวกเขาแล้ว แต่คนของสำนักสวรรค์อินทนิลมากระทันหันเกินไป พวกเราตั้งตัวไม่ทัน จึงปล่อยให้พวกเขาบุกเข้ามา ขออภัยอย่างยิ่ง!” ลูกศิษย์ของอาวุโสสี่รีบก้าวออกมาพูด

“หมายความว่าคนของสำนักสวรรค์อินทนิลบุกรุกเข้ามา?”

อาวุโสสี่ก้าวออกมาพูดด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา “บังอาจ! เห็นสำนักสวรรค์นิรันดรของเราเป็นอะไร? ใครก็ได้! โยนพวกเขาออกไปให้หมด ถ้าใครกล้าต่อต้าน ฆ่าไม่เว้น!”