สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1494

“คุณนิ่งใช้ได้ หวังว่าอีกเดี๋ยวคุณจะสามารถรักษาสีหน้าแบบนี้เอาไว้!” จั่วคุนเสวี่ยหรี่ตาลง ก้าวออกมาข้างหน้าโดยตรง

ผู้คนที่อยู่โดยรอบถอยหลังโดยไม่รู้ตัว

บรรยากาศในที่เกิดเหตุค่อนข้างอึดอัด

การต่อสู้ที่ดุเดือดกำลังจะเกิดขึ้น!

“เจ้าสำนัก!” สีหน้าของอาวุโสสองน่าเกลียดจนถึงขีดสุด เขารีบหันไปมองทางเจ้าสำนักโม่ซิน หวังว่าเขาจะออกหน้าหยุดเรื่องนี้

หากเป็นก่อนหน้านี้ เขาปล่อยให้หลินหยางสู้กับจั่วคุนเสวี่ยแน่นอน

แต่หลังจากที่รู้ว่าจั่วคุนเสวี่ยได้รับการเปลี่ยนถ่ายเลือด แถมยังฝึกพระสูตรแพทย์ยุทธจนสำเร็จ ในใจของเขาเริ่มไม่มั่นใจ

การต่อสู้ครั้งนี้ใช่ว่าหลินหยางจะเป็นฝ่ายชนะ

ถ้าหากแพ้ขึ้นมา ไม่รู้ว่าสถานการณ์จะแย่แค่ไหน!

ทว่าเจ้าสำนักโม่ซินกลับไม่มีท่าทีที่จะหยุดเรื่องนี้

“วางใจเถอะอาวุโสสอง ลูกศิษย์ต้องการประลองฝีมือ ก็ปล่อยให้พวกเขาประลองเถอะ ฉันอยู่ที่นี่ทั้งคน ไม่มีทางปล่อยให้เกิดเรื่องที่ไม่คาดคิดแน่นอน” เจ้าสำนักโม่ซินพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

“แต่ว่า…” อาวุโสสองอ้าปาก เห็นสีหน้าของเจ้าสำนักโม่ซิน เขาก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอย่างไรดีแล้ว

“หลินหยาง เดี๋ยวทุกคนจะหาว่าผมรังแกคุณ ผมจะให้เวลาคุณหนึ่งนาที รีบใช้เข็มเงินกระตุ้นพลังของคุณเดี๋ยวนี้เลย!” จั่วคุนเสวี่ยยิ้มเด็กน้อยแล้วพูด

“แบบนี้ไม่ค่อยดีมั้ง?”

“ไม่ดีตรงไหน?”

“ผมกลัวว่าถ้าเป็นแบบนี้ คุณจะไม่มีโอกาสลงมือ!” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่นิ่งสงบ

“ฮ่าฮ่าฮ่าฮ่า…คุณล้อเล่นเก่งใช้ได้!” จั่วคุนเสวี่ยหัวเราะเสียงดัง หลังจากนั้นหรี่ตาลงแล้วพูด “แต่ผมกังวลว่าถ้าคุณไม่ใช้เข็มเงินกระตุ้นพลังก่อน คุณจะไม่มีโอกาสได้ลงมือ!”

“แบบนี้เองเหรอ?” หลินหยางครุ่นคิดแล้วพยักหน้า “ได้ ผมจะใช้เข็มเงินกระตุ้นพลังก่อนก็แล้วกัน!”

พูดจบเขาหยิบเข็มเงินออกมาเสียบลงบนร่างกายตนเอง

จั่วคุนเสวี่ยก็ไม่รีบร้อน เขายืนสองมือกอดอก มองดูหลินหยางฝังเข็มอย่างยิ้มแย้ม

“เหอะ หลินหยางคนนี้แน่มาก! ถึงขั้นกล้ารับคำท้า”

“คอยดูเถอะ อีกเดี๋ยวศิษย์จั่วกระทืบเขาจนฟันร่วงแน่!”

“ไอ้คนไม่รู้จักตาย ไม่เห็นเหรอว่าเฉินเซียงสู้ไม่ได้แม้แต่กระบวนท่าเดียว? แต่เขากลับกล้ารับคำท้า สงสัยคงจะไม่รู้จากคำว่าตายเขียนยังไง”

“ก็แค่ตัวตลก!”

ลูกศิษย์คนอื่นพากันวิพากษ์วิจารณ์ด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

คนของตระกูลจั่วก็ยิ้มอย่างเย็นชาด้วยความดูถูกเช่นกัน

“คุนเสวี่ย ทำให้เต็มที่ อย่าให้เจ้าสำนักต้องผิดหวัง!” หัวหน้าตระกูลจั่วยิ้มแล้วพูด

“วางใจเถอะพ่อ รับมือคนคนนี้ไม่เกินหนึ่งกระบวนท่าแน่นอน” จั่วคุนเสวี่ยพูด

หัวหน้าตระกูลจั่วพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ เขาหันไปมองหลินหยางแว๊บหนึ่ง จากนั้นหันไปมองเจ้าสำนักและคนอื่น

แต่เพียงแค่แว๊บเดียว หัวหน้าตระกูลจั่วรู้สึกถึงความไม่ชอบมาพากล

เห็นเพียงไม่ว่าจะเป็นเจ้าสำนัก อาวุโสสอง อาวุโสสามและคนอื่น สีหน้าของพวกเขาในตอนนี้เคร่งขรึมมาก

แต่ละคนกำลังมองหลินหยางอย่างตั้งใจ!

พูดให้ถูกคือมองเข็มเงินในมือของเขา ทุกคนแทบไม่กล้ากระพริบตา

พวกเขากำลังทำอะไร?

จริงจังเกินไปหรือเปล่า?

หัวหน้าตระกูลจั่วตระหนักได้ถึงความผิดปกติ รีบพูดเสียงเบา “คุนเสวี่ย ระวังตัวด้วย! หลินหยางคนนี้…บางทีเขาอาจจะไม่ธรรมดา!”

“พ่อกลัวอะไร? พ่อคิดว่าเลือดปาฏิหาริย์ของผมสู้เขาไม่ได้เหรอ? คิดว่าเขาสามารถรับมือพระสูตรแพทย์ยุทธได้เหรอ? วางใจเถอะ ฆ่าคนคนนี้ มันง่ายแค่หยิบมือเดียว!” จั่วคุนเสวี่ยพูดอย่างมั่นใจ

หัวหน้าตระกูลจั่วขมวดคิ้ว แต่ไม่ได้พูดอะไร

เวลาหนึ่งนาทีจะบอกว่านานก็ไม่นาน จะบอกว่าไม่นานมันก็นาน

แต่หลินหยางฝังเข็มไปหลายชุดแล้ว

พลัง กลิ่นอาย และอย่างอื่นกำลังเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

ในสายตาของคนทั่วไป หลินหยางในตอนนี้ดูไม่ธรรมดาอย่างยิ่ง

แต่ในสายตาของจั่วคุนเสวี่ย มันไม่ได้มีอะไรพิเศษเลย

หลินหยางเก็ยเข็มเงิน หันไปมองจั่วคุนเสวี่ย “ผมพร้อมแล้ว!”

“ดี ระวังตัวให้ดีล่ะ ผมกำลังจะเริ่มแล้ว!” จั่วคุนเสวี่ยยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“อืม คุณลงมือได้ทุกเมื่อ” หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย

“เหอะ ไม่รู้จักคำว่าตาย!”

จั่วคุนเสวี่ยยิ้มอย่างเย็นชา เคลื่อนไหวอย่างกะทันหัน

ฟิ้ว!

พุ่งออกไปราวกับสายลม

ตรงเข้าไปหาหลินหยางโดยตรง!

“เร็วมาก!”

ลูกศิษย์โดยรอบอุทาน

พวกเขามองไม่ทันด้วยซ้ำ!

มีเพียงระดับเจ้าตำหนักขึ้นไปที่สามารถมองการเคลื่อนไหวของจั่วคุนเสวี่ยทัน!

เขาเข้าประชิดตัวหลินหยาง ซัดกรงเล็บออกไปหาหน้าอกของหลินหยาง!

กระบวนท่านี้เอาถึงตาย!