ในเวลานี้ เขาได้กลายเป็นดาวเด่นของงานเลี้ยงเป็นที่เรียบร้อย
ฉีเฉี่ยวถงทำหน้าไม่ถูก แต่ก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
สวีเยว่จ้องมองเธออย่างภาคภูมิใจ เขารู้สึกภูมิใจในตัวเองมาก และตอนนี้เขารู้สึกดูถูกฉีเฉี่ยวถงเล็กน้อย
เมื่อได้ความดีความชอบจากตระกูลฟู่ ทำให้ความสำเร็จของเขาไม่ถูกจำกัดอยู่เพียงแค่นี้ ในอนาคตเขาจะต้องได้พบเจอผู้ที่สวยงามมากกว่าฉีเฉี่ยวถงอย่างแน่นอน
สวีเยว่คิดว่าสายตาที่มองไปที่ฉีเฉี่ยวถงไม่ได้มีความชื่นชมอีกต่อไป แต่กลับเป็นการดูถูกและเหยียดหยามซะมากกว่า
"วันนี้คุณไม่สนใจผม วันข้างหน้าผมจะทำให้คุณเสียใจ!"
สวีเยว่หัวเราะ
แต่ในขณะเดียวกัน
"อ๊า!!!"
เสียงร้องตะโกนดังขึ้น
ทุกคนต่างพากันตกตะลึงและมองไปทางที่เกิดเสียง
ที่แท้ก็เป็นเสียงขณะที่ทีมแพทย์ที่คุณสีเรียกมากำลังจะเคลื่อนย้ายคุณปู่ฟู่ขึ้นรถไปโรงพยาบาล หนึ่งในนั้นเหมือนกับพบความผิดปกติบางอย่าง จึงได้ร้องตะโกนออกมา
"เกิดอะไรขึ้น?" คุณสีรีบถามขึ้นมา
และพยาบาลคนนั้นก็พูดขึ้นมาอย่างร้อนใจ "คุณสี หัวใจของคนป่วย...ได้หยุดทำงานลงแล้ว!"
"อะไรนะ?"
ทุกคนต่างพากันตกตะลึง
"เกิดอะไรขึ้น?"
"ทำไมจู่ๆ หัวใจของคุณปู่ฟู่ถึงหยุดทำงานลง?"
ทุกคนต่างร้อนรนกระวนกระวายใจ
สีหน้าของสวีเยว่ซีดเผือดและรีบเดินเข้าไปตรวจดูอาการ ผ่านไปครู่หนึ่งร่างกายของเขาสั่นสะท้านและตัวเกร็ง
"หมอสวี คุณปู่เป็นยังไงบ้างครับ?" คุณสีถาม
สวีเยว่เหงื่อไหลท่วมตัว เขารีบทำการรักษาฉุกเฉินให้กับคุณปู่และพลางกล่าวออกมา "สถานการณ์...แย่มาก...คุณปู่ได้หยุดหายใจลงแล้วจริงๆ"
"อ๋า?"
"เป็นไปได้ยังไง?"
ทุกคนต่างตื่นตระหนก
"หมอสวี ไม่ว่ายังไงคุณต้องรักษาคุณปู่ของผมให้หายให้ได้นะครับ! ขอร้องล่ะ! ขอร้องล่ะนะครับ!" ชายหนุ่มตระกูลฟู่คนนั้นตะโกนร้องโอดครวญและร้องไห้ออกมา
"ไม่ต้องเป็นกังวล ผมกำลังคิดหาวิธีช่วยชีวิตครับ!"
สวีเยว่กัดฟันและขณะเดียวกันก็ทำการปั๊มหัวใจให้กับชายชรา
ทว่า...กลับไม่มีประโยชน์อะไร
เป็นแบบนี้อยู่เพียงไม่กี่นาที จากนั้นสวีเยว่ก็นั่งลงกับพื้น
"หมอสวี..." ทุกคนต่างเฝ้าจับตามอง
สวีเยว่นิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งและส่ายหน้า "เสียใจด้วยครับ"
คำพูดเพียงสองคำก็ทำให้ชายหนุ่มคนนั้นคุกเข่าลงกับพื้นและเสียสติไป...
สวีเยว่ลุกขึ้นและเดินไปที่ชายคนนั้นเพื่อลูบไหล่ของเขาและถอนหายใจ "เดิมทีจากทักษะทางการแพทย์ของผม คุณปู่ฟู่จะต้องรอดชีวิตแน่ๆ ต้องเป็นเพราะมีคนทำวิธีการที่ไม่สมควร จึงทำให้อาการของคุณปู่ฟู่ต้องรุนแรงแบบนี้และส่งผลให้เขาต้องเสียชีวิต ผมพูดได้เพียงแค่โชคร้ายเหลือเกิน ผมเสียใจด้วยนะครับ..."
เมื่อประโยคนี้พูดออกไป สายตาของทุกคนต่างจับจ้องไปที่หลินหยาง
ชายหนุ่มตระกูลฟู่กลับจับจ้องไปที่หลินหยางงจนเลือดตาแทบกระเด็น
ตอนนี้ทุกคนกลับคิดว่าการตายของคุณปู่ฟู่เป็นเพราะหลินหยาง...
สวีเยว่พูดออกไปแบบนี้ แทบจะเป็นการตัดสินโทษประหารชีวิตให้กับหลินหยาง
ตอนนี้ทุกคนต่างคิดไปแล้วว่าหลินหยางเป็นคนที่ทำร้ายให้คุณปู่ฟู่เสียชีวิต
เพราะอย่างไรสวีเยว่ก็มาจากตระกูลผู้ดี อายุยังน้อยก็ได้เป็นหัวหน้า และยังทำงานอยู่ที่โรงพยาบาลในเครือที่สองมหาวิทยาลัยเยี่ยน ฉะนั้นเขาต้องมีความสามารถมาก ทำให้ทุกคนต่างเชื่อในคำพูดของเขา
แต่เมื่อมองดูหลินหยาง เขาไม่รู้เป็นใครมาจากไหน ไม่มีใครรู้จักเขา แบบนี้จะเป็นคนดังมีความสามารถมาจากที่ไหนได้ยังไง?
ในสายตาของหลินหยางแล้ว สวีเยว่เพียงแค่กำลังโยนความผิด
เขาเองน่าจะรู้ว่าตัวเองวินิจฉัยอาการของคุณปู่ฟู่ผิดไป แต่เขาไม่สามารถพูดออกมาได้ ไม่งั้นชีวิตนี้ของเขาคงจบแน่ๆ
ฉะนั้นเขาจึงปล่อยไปตามน้ำ และโยนความผิดทั้งหมดให้กับหลินหยาง
จะว่าไปแล้วก็ค่อนข้างราบรื่นมาก แบบนี้นอกจากจะไม่เสื่อมเสียชื่อเสียงของตัวเองแล้ว ยังสามารถให้คำอธิบายต่อตระกูลฟู่ได้อีก อย่างน้อยตระกูลฟู่ก็ไม่โทษเขา แต่กลับรู้สึกขอบคุณเขา
"คุณมันรนหาที่ตาย!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...