สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1554

คุณท่านชวี่ดีใจมาก ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มและแววตาคู่นั้นก็เต็มประกาย ราวกับได้เห็นอะไรที่ไม่เคยปรากฏขึ้นมาก่อน

ทำให้ทุกคนในนั้นต่างพากันทึ่ง

โดยเฉพาะผู้จัดงานเลี้ยง คุณสี

"คุณคือ?" หลินหยางมีความสงสัยเล็กน้อย

เขาไม่รู้จักชายชราที่อยู่ข้างหน้า

"ฮ่าๆ คุณหลิน ผมคือชวี่หมินชางไง! ผมเป็นประธานบริษัทชางฮวาฟาร์มาซูติคอลอินเตอร์เนชั่นแนลจำกัดไงครับ! เดือนที่แล้วได้รับเชิญจากผู้จัดการหม่าให้เข้าไปเยี่ยมชมสำนักงานใหญ่ของบริษัทหยางหัวก็ได้เจอกับคุณหลินครั้งหนึ่ง! ประธานหลินลืมแล้วเหรอครับ? เรายังได้พูดคุยกันด้วยนะครับ!" คุณชวี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

"จริงเหรอ? งั้นยังงี้เราก็มีดวงได้เจอกันน่ะสิ"

หลินหยางกล่าวโดยไม่คิดสงสัย

แม้ว่าเขาจะไม่ได้เปลี่ยนแปลงหน้าตาเยอะ แต่ก็ต่างไปจากที่เห็นได้ตามข่าวในโทรทัศน์ ทว่ากลับยังมีคนจำเขาได้ เห็นแบบนี้แสดงว่าชายชราคนนี้พูดความจริงที่บอกว่าเคยเจอเขามาก่อน

ทว่าคำพูดของชายชราทำให้ทุกคนต่างพากันตกตะลึง

"ประธานหลิน? หมอเทวดาหลิน?"

"คือเจ้าของบริษัทหยางหัวแห่งเจียงเฉินคนนั้นเหรอ?"

"เป็นไปได้ยังไง? คนนี้คือหมอเทวดาหลินผู้มีชื่อเสียงโด่งดังคนนั้นเหรอ?"

"ไม่สิ! ฉันเคยเห็นหมอเทวดาหลินในทีวี แต่เขาไม่ได้มีหน้าตาแบบนี้นี่นา!"

"แต่ลองสังเกตดูดีดีก็มีความคล้ายอยู่นะ!"

บรรดาแขกผู้เกียรติทุกคนต่างพากันตกใจและสับสนงุนงง

ที่จริงแล้วหลินหยางเพียงแค่เปลี่ยนแปลงหน้าตาเล็กน้อยเท่านั้น หากสังเกตมองอย่างละเอียดก็ยังเหมือนกับหมอเทวดาหลินอย่างมาก แต่เพราะไม่มีใครเชื่อว่าหมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินผู้มีชื่อเสียงคนนั้นจะมาร่วมงานเลี้ยงแบบนี้ที่เยี่ยนจิง และยังเข้ามาลำพังโดยไม่มีคณะผู้ติดตามหรือคอยต้อนรับ ฉะนั้นทุกคนจึงไม่ได้คิดไปถึงขั้นนั้น

"ไม่เหมือนกับในทีวี? แน่นอนว่าไม่เหมือน! ตอนนี้จะมีสักกี่กล้องที่ยังเป็นธรรมชาติอยู่? ที่พวกคุณเห็นล้วนต่างก็ผ่านการปรับแต่งด้วยกันทั้งนั้น หมอเทวดาหลินที่พวกคุณเห็นกันอยู่ตอนนี้ถึงจะเป็นหน้าตาที่แท้จริงของเขา" คุณชวี่กล่าว

ทุกคนต่างเงียบขรึม

สีหน้าของทุกคนต่างทำหน้าไม่ถูก

โดยเฉพาะผู้คนที่พูดจาดูถูกเหยียดหยามไว้ก่อนหน้านี้

และแน่นอนว่าผู้ที่ตกตะลึงและทึ่งมากที่สุดเห็นจะเป็นฉีเฉี่ยวถง สวีเยว่และเพื่อนๆ ของพวกเขา

"หลินเซิงอี้? หมอเทวดาหลิน? ใช่...ฉันควรจะเดาถูกตั้งแต่แรกแล้วที่เขาคือหมอเทวดาหลิน??" ฉีเฉี่ยวถงเบิกตากว้างและพึมพำอย่าเหม่อลอย

ส่วนสวีเยว่และคนอื่นๆ เกือบจะคุกเข่าลง

คุณท่านชวี่มองไปที่กลุ่มคนที่ทำหน้าแปลกๆ และขมวดคิ้ว จากนั้นก็พอนึกได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ขณะนี้เอง หมอและพยาบาลจำนวนหนึ่งได้ยกร่างของคุณปู่ฟู่ออกไป

คุณชวี่ตกตะลึงเล็กน้อยและรีบวิ่งไปดู "เกิดอะไรขึ้นกับเหล่าฟู่ (คุณปู่ฟู่)?"

"คุณท่านชวี่ คุณท่านฟู่เขา...เกิดเรื่องไม่คาดฝันขึ้นและจากไปแล้วครับ..." แขกผู้มีเกียรติคนหนึ่งกล่าว

"อะไรนะ? เกิดเรื่องไม่คาดฝัน? เขา...เกิดอะไรขึ้นกับเขา?"

"คาดว่าเพราะอาการกำเริบครับ..."

"ไม่มีทาง! มีหมอเทวดาหลินอยู่ที่นี่! เหล่าฟู่จะเป็นอะไรจนเสียชีวิตไปได้ยังไง? ความสามารถทางการแพทย์ของหมอเทวดาหลินจะต้องสามารถทำให้เหล่าฟู่ไม่เป็นอันตรายใดๆ แน่" คุณท่านชวี่กล่าว

แต่เมื่อคำพูดนี้พูดออกไป ทุกคนต่างก้มหน้าลง

คุณท่านชวี่รับหันไปมองผู้จัดงานเลี้ยง

สีหน้าของคุณสีซีดเผือดเป็นขณะ แต่ยังคงฝืนยิ้มออกมา "คุณท่านชวี่ เรื่องนี้เกิดข้อผิดพลาดขึ้น...เรา...เรา..."

"พวกคุณทำไม? หรือเพราะพวกคุณไม่ยอมให้หมอเทวดาหลินรักษาให้เหล่าฟู่ จึงทำให้เหล่าฟู่ต้องเสียชีวิตไป?" คุณท่านชวี่ถามอย่างเกรี้ยวกราด

"เอ่อ...เอ่อ..." คุณสีอ้าปากและไม่รู้จะอธิบายยังไง

"นายคือคนของตระกูลฟู่ใช่ไหม? นายพูดมาว่าคนพวกนี้ไม่ยอมให้หมอเทวดาหลินรักษาเลยทำให้คุณปู่ของนายต้องจากไปใช่ไหม?" คุณท่านชวี่ชี้ไปที่ชายหนุ่มตระกูลฟู่

เพื่อต้องการให้เขาเป็นพยาน

ชายที่ชื่อฟู่ฮุ่ยร้องไห้ฟูมฟายจนตัวสั่นและพูดไม่ออก

"ทำไมนายถึงไม่พูด? นายพูดสิ" คุณท่านชวี่ขมวดคิ้วและพูดเสียงขรึม

"คุณท่านชวี่ ผม..."