สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1580

เจิ้งหนานเทียนกลับดีใจและรีบกล่าว "คุณหลินคุณมัวทำอะไรอยู่? รีบตอบตกลงไปสิ! คุณกังวลว่าข่งเหิงชุนพวกเขาจะแก้แค้นคุณไม่ใช่เหรอ? ตอนนี้คุณไม่ต้องกังวลแล้ว! มีแม่มดหวู่ชืออยู่ทั้งคนใครจะกล้าทำอะไรคุณ? คุณรีบตอบตกลงไปสิ ปล่อยพวกเขาไป!"

"ใช่แล้วหมอเทวดาหลิน! คุณย่าเฉินก็พูดมาขนาดนี้แล้ว คุณก็ควรพอใจแล้วนะ!" ฟางหงก็รีบยืนขึ้นเกลี้ยกล่อม

"คุณควรจะให้เกียรติคุณย่าเฉินบ้าง"

"เธออายุมากกว่าคุณปู่ของคุณอีกนะ เป็นผู้อาวุโสของคุณ อย่างน้อยคุณก็ควรจะเคารพเธอบ้าง?"

ทุกคนต่างพูดเกลี้ยกล่อม

และจู่ๆ หลินหยางก็ส่ายหน้าและกล่าวหน้านิ่งเฉย "ให้ผมปล่อยพวกเขา? กลัวว่าจะทำไม่ได้!"

เมื่อพูดจบ ทุกคนก็เงียบสงัด

ทุกคนต่างตกตะลึง

เธอเป็นถึงแม่มดหวู่ชือเชียวนะ!

เธอเป็นถึงตำนานแห่งเมืองเยี่ยนจิงเชียวนะ!

คนสำคัญขนาดนี้มาหาทางลงให้กับหลินหยาง แต่หลินหยางกลับฉีกหน้า? และยังปฏิเสธ?

หรือว่าเขาคิดจะพังทุกอย่างลง?

"หมอเทวดาหลิน คุณหมายความว่ายังไง? จนถึงตอนนี้แล้วคุณยังพูดออกมาแบบนี้? คุณรู้ไหมว่าใครที่ยืนอยู่ข้างหน้าคุณ?" ข่งเหิงชุนโกรธมากและกล่าวตำหนิออกมา

"ผมรู้ แต่นั่นจะมีประโยชน์อะไร?" หลินหยางกล่าว

"คุณหลิน!!!"

เจิ้งหนานเทียนทั้งโกรธทั้งโมโหและไม่รู้ควรพูดอะไรอีก

ข่งเหิงชุนโกรธจัดและกัดฟันกรอด "คุณย่า! คุณอย่าไปพูดดีๆ กับคนแบบนี้เลย! เขาอยากหาที่ตาย งั้นคุณก็ทำตามความต้องการของเขาเถอะ! ไม่ต้องสนใจพวกเรา! ที่ผมกล้ามาที่นี่ ผมก็ได้เตรียมใจที่จะตายเอาไว้แล้ว! ผมไม่กลัว! ลงมือฆ่าเขาได้เลย!"

"พูดถูก! พวกเขาไม่ให้เกียรติคุณเลยสักนิด ผู้ชายคนนี้ช่างน่ารังเกียจอย่างมาก! ฆ่าเขาเลย!"

"อย่างมากก็แค่ตายไปพร้อมกัน!"

"เขาต้องการพังทุกอย่าง งั้นเราเห็นดีกัน!"

คนจำนวนมากต่างตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

แต่ขณะเดียวกัน แม่มดหวู่ชือก็เงยหน้าขึ้นมองหลินหยางและกล่าวว่า "หมอเทวดาหลิน! เงื่อนไขของฉันไม่ดีพอเหรอ? ในเมื่อเป็นแบบนี้ งั้นคุณพูดมาสิ เพียงแค่คุณสามารถปล่อยคนเหล่านี้ไปได้ คุณพูดอะไรฉันจะยอมทำตามทุกอย่าง!"

เมื่อพูดจบ ทุกคนต่างเงยหน้าขึ้นมาและมองไปยังแม่มดหวู่ชืออย่างตกตะลึง!

นี่ไม่ใช่การขอร้องแล้ว!

แต่นี่คือการขอทานมากกว่า!

หลินหยางในตอนนี้ไม่เพียงต้องการให้แม่มดหวู่ชือติดหนี้บุญคุณเขาง่ายดายขนาดนั้น!

เขา ต้องการมากกว่านั้น!

และสิ่งที่ทำให้ทุกคนคิดไม่ถึงก็คือ หลินหยางลังเลใจ

เขาตั้งใจครุ่นคิดพิจารณาอยู่นานโดยไม่พูดอะไร

และไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหนจึงกล่าวออกมา "สิ่งที่ผมต้องการไม่ได้มากมายอะไร! ผมต้องการให้คุณเข้าไปทำงานกับหยางหัว และเป็นเลขาของผม ผมจะให้เงินเดือนคุณทุกเดือน แต่ถ้าผมให้คุณทำอะไร คุณก็ต้องทำตาม! วางใจได้ เวลาการทำงานไม่นานมากเกินไป แค่สิบปีเท่านั้น ถ้าคุณตกลง ผมจะปล่อยคนเหล่านี้ไป ตกลงไหม?"

เมื่อพูดจบ ทุกคนก็เกิดความโกลาหลขึ้นมา

"อะไรนะ? หมอเทวดาหลิน! คุณ! คุณกล้าสั่งให้แม่มดหวู่ชือไปเป็นลูกน้องของคุณ? คุณ...บังอาจมาก! คุณคิดว่าคุณเป็นใคร? ทำไมคุณถึงกล้าขนาดนี้!"

"แม่มดหวู่ชือ! อย่าไปสนใจเขา! เขาคนนี้เย่อหยิ่ง ไม่รู้จัดที่ต่ำที่สูง! เขาสมควรตาย! สมควรตาย!"

"หลินหยาง ทำไมคุณกล้าขนาดนี้! คุณรู้ไหมว่าแม่มดหวู่ชือมีความสำคัญมากแค่ไหนต่อเยี่ยนจิง? คุณกล้าสั่งให้เธอเข้าร่วมกับหยางหัว? คุณอยากให้หยางหัวหายไปจากโลกนี้เหรอ?"

ทุกคนต่างตะโกนด่าทอออกมา ใครจะไปตกลง?

แต่หลินหยางไม่สนใจ และเพียงจ้องมองไปยังแม่มดหวู่ชือเพื่อรอคำตอบจากเธอ

แม่มดหวู่ชือลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะถอนหายใจออกมา "หมอเทวดาหลิน ฉันเข้าไปทำงานที่บริษัทของคุณก็ทำอะไรไม่ได้ ทำไมคุณต้องทำให้ฉันลำบากใจด้วย?"

"คุณไม่ต้องคิดมาก ผมคิดว่าต่อให้คุณแค่มาปัดกวาดเช็ดถูที่บริษัทของผม ก็ถือว่าดีมากแล้ว! หรือว่าคุณทำไม่ได้แม้แต่เรื่องทำความสะอาด?" หลินหยางถาม

แม่มดหวู่ชือครุ่นคิดอยู่นานและนิ่งเงียบไป

และไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เธอก็ถอนหายใจและกล่าวว่า "ตกลง! ฉันตกลง ขอเพียงแค่คุณยอมปล่อยพวกเขาไป! ฉันก็จะไปทำความสะอาดที่บริษัทของคุณ...สิบปี!"

เมื่อพูดจบ ทุกคนต่างนิ่งเงียบ

ทุกคนต่างตกตะลึง

รวมไปถึงฟางหง เจิ้งหนานเทียน แม้แต่ปิงชางจุนและจ้านอี้ตาวก็ต่างอ้าปากค้าง

พวกเขาต่างก็รู้จักแม่มดหวู่ชือ!

รู้จักบุคคลสำคัญคนนี้เป็นอย่างดี!