ทุกคนต่างตะลึงและมองไปที่ผู้เฒ่าชูด้วยสายตาที่ไม่น่าเชื่อ
ทำไมผู้เฒ่าชูถึงเปลี่ยนไปมากหลังจากที่เขาอ่านหนังสือเล่มเล็ก ๆ ที่ให้หนงถังกงมอบให้ ?
มันคืออะไร?
ทุกคนกำลังงงงวย
ชูไท่รู้สึกงุนงง และยืนอยู่ที่นั่นด้วยความตกตะลึง
“คุกเข่า ได้ยินไหม?” ผู้เฒ่าโกรธมาก เขาก้าวไปข้างหน้าสองสามก้าวแล้วตบหน้าชูไท่อย่างแรง
เพี๊ยะ!
เสียงตบหน้าดังกระหึ่ม
ชูไท่ถูกตบจนหมุนเป็นวงกลม รอยแดงเต็มฝ่ามือเขา
ตระกูลชู ตระกูลกู้ แม้แต่ตระกูเหลียงยังตกตะลึง
"คุกเข่า จะคุกเข่าไหม ฉันบอกให้คุกเข่า !" ผู้เฒ่าชูตะโกน
"คุณปู่ ปู่หลงลืมแล้วเหรอ ผมเป็นหลานปู่นะ ! คนอยู่ตั้งเยอะแยะ ปู่ทำอะไร ? "
“คุณยังไม่คุกเข่าอีกเหรอ ?”
“ผมคุกเข่า ก็ได้! คุกเข่าก็ได้ ! แต่คุณปู่ต่อบอกว่าทำไมผมต้องคุกเข่า” ชูไท่ร้องโวยวาย
“คุกเข่าเพื่อเด็กคนนี้ ? !”
"อะไรนะ?"
หน้าของชูไท่ซีดเผือด
“คุกเข่าเร็ว !”
ผู้เฒ่าชูรีบวิ่งไปและเตะก้นของเขา
ชูไท่ตกตะลึง เขาถึงกับทรุดทันที
ทุกคนตะลึง
ทำไมคุณชูที่ดื้อรั้น และต้องการต่อสู้กับหลินหยางให้ตายกันไปข้างหนึ่ง จู่ ๆ ก็ยอมแพ้?
เหตุการณ์พลิกผันดังกล่าวทำให้หลายคนยังไม่ฟื้นคืนสติ
“ขอโทษเร็วเข้า เร็ว ๆ !”
ผู้เฒ่าชูเย็นชา
"ปู่..."
"เร็วเข้า มิฉะนั้นเจ้าจะตกนรก ตระกูลชูจะไม่มีทายาท!"
"ฮะ?"
ชูไท่มองดูปู่ของเขาด้วยความประหลาดใจ เห็นสีหน้าเคร่งขรึม เขาตระหนักว่านี่ไม่ใช่เรื่องตลก ดังนั้นเขาจึงได้แต่กัดกระสุนและโค้งให้เหลียงซวนเหม่ย "ได้.. ผมขอโทษ คุณหนูเหลียงด้วย….”
เหลียงซวนเหม่ยตกตะลึงเช่นกัน
เธอไม่คิดจะจินตนาการถึงฉากเช่นนี้
แต่มันเกิดขึ้นจริง
“ลืมไปเถอะ…ลุกขึ้น…” เหลียงซวนเหม่ยลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่เธอก็พูดออกมา
ชูไท่ทำเสียงฮึดฮัด จ้องมองไปที่เหลียงซวนเหม่ย แต่เขาไม่กล้าพูดอะไร
"หมอเทวดาหลิน ! น้องสาวคุณยกโทษให้หลานชายของฉันแล้ว เราจะจัดการกับเรื่องนี้อย่างไรดี" ผู้เฒ่าชูหันไปพูดต่อหน้าหลินหยาง
หลินหยางมองไปที่หนงถังกง
“เดี๋ยวผมค่อยอธิบายให้ฟัง” หนงถังกงพูดขึ้น
หลินหยางรู้สึกเหลือเชื่อ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่ง และพูดเบา ๆ "นี่ไม่เพียงพออย่างแน่นอน คุณต้องชำระบัญชีที่คุณพาตระกูลเหลียงมาที่นี่โดยไม่ได้รับอนุญาต ผมจะไม่ทำให้คุณต้องอับอาย แต่คุณต้องพาคนของคุณออกไปเดี๋ยวนี้"
"กลับไป !"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...