สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 1912

นี่คือกลุ่มขบวนที่มีคนทั้งหมดยี่สิบคน โดยมีเชียนเย่เป็นผู้นำและคนในทีมแต่ละคนล้วนเป็นยอดฝีมือตัวฉกาจของสำนักสวรรค์อินทนิล

จุดมุ่งหมายเดียวของพวกเขาก็คือการคุ้มกันหลินหยางและอำนวยความสะดวกทุกอย่างให้กับเขา เพื่อให้หลินหยางมีสมาธิในการเข้าร่วมการแย่งชิงเพชรไท่อวี้เสินโดยปราศจากการรบกวนจากทุกคน

ทั้งหมดเดินทางออกจากที่ตั้งของสำนักสวรรค์อินทนิลและมุ่งหน้าไปที่วัดไท่อวี้เสิน

แน่นอนว่าพวกเขาไม่ได้เดินเท้า ทว่ากลับนั่งเฮลิคอปเตอร์ที่สำนักสวรรค์อินทนิลจัดเตรียมไว้เพื่อเดินทางไปยังวัดไท่อวี้เสิน

บรรดาสำนักและนิกายใหญ่ๆ ต่างก็ร่ำรวยอย่างมาก สำนักสวรรค์อินทนิลก็เป็นเช่นนั้น หากยังเดินเท้ามาเข้าร่วมถือว่าเป็นการเสียเวลาอย่างมาก

เวลาผ่านไปครึ่งวัน พวกเขาก็ใกล้จะเดินทางถึงวัดไท่อวี้เสินแล้ว

แน่นอนว่าเฮลิคอปเตอร์ไม่ได้ขับไปจอดบริเวณใกล้เคียงกับวัดไท่อวี้เสิน ไม่งั้นธิดาไท่อวี้เสินจะต้องโมโหแน่นอน

เพราะสำหรับเธอแล้ว ถือเป็นการไม่เคารพยำเกรงต่อความศักดิ์สิทธิ์ของวัด!

ทุกคนกระโดดลงบริเวณที่ว่างของเชิงเขาไท่อวี้

และขณะเดียวกันก็มีนิกายและกองกำลังอื่นๆ อยู่บริเวณใกล้เคียง

ทั้งสองฝ่ายต่างเฝ้าสังเกตอีกฝ่ายอย่างละเอียด พร้อมกับระแวดระวังไม่กล้าเข้าใกล้

เพราะเมื่อขึ้นไปบนวัดไท่อวี้เสินแล้ว ทุกคนก็จะเป็นศัตรูต่อกัน

แน่นอนว่ามีบางคนที่พยายามหาเรื่อง

"โอ๊ะ! รองเจ้าสำนักเชียนแห่งสำนักสวรรค์อินทนิลใช่ไหม? คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะเดินทางมาด้วยตัวเอง! น่าเหลือเชื่อจริงๆ!"

ชายคนหนึ่งกล่าวอย่างเย้ยหยันพร้อมกับหัวเราะออกมา

จากนั้นก็เห็นรถหลายคันขับมาถึงเชิงเขาพร้อมกับชายหนุ่มที่แต่งกายด้วยสไตล์โบราณจำนวนหนึ่งก็ลงมาจากรถ

คนที่เดินนำมาคือชายที่มีผมยาวถึงเอวและมีหน้าม้าปิดตาข้างหนึ่ง

ชายคนนั้นมีรูปร่างสูงใหญ่ในมือถือพัดและมืออีกข้างไพล่หลัง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ซึ่งดูไม่เป็นพิษเป็นภัยอะไร

แต่เมื่อเชียนเย่เห็นเข้า สีหน้าของเขาก็ดูเกรี้ยวกราดทันที

"ฟู้หลัว? คุณมาที่นี่ด้วยเหรอ? นิกายหลัวเทียนให้คุณนำขบวนมาเองเลยเหรอ?"

"มีปัญหาอะไรเหรอ? สำนักสวรรค์อินทนิลยังให้รองเจ้าสำนักอย่างคุณออกหน้าแทนเลย ทำไมนิกายหลัวเทียนจะส่งผมมาไม่ได้?" ฟู้หลัวกล่าวอย่างเย้ยหยัน

สีหน้าของเชียนเย่ซีดเผือดและไม่พูดอะไร

"รองเจ้าสำนักเชียน ทำไมเหรอ?" หลินหยางถามด้วยความประหลาดใจ

"เจอกับศัตรูเข้าแล้ว หมอเทวดาหลิน เราคงต้องระมัดระวังตัวเป็นพิเศษ! เพื่อป้องกันคนกลุ่มนั้นทำอะไรไม่ดีไม่ชอบหรืออาจแอบโจมตีเราได้ทุกเมื่อ!" เชียนเย่กระซิบ

"ฮึ พวกเขาออกจะหยิ่งยโสขนาดนั้น ประเดี๋ยวคงฆ่าฟันอย่างดุเดือดในวัดไท่อวี้เสินแน่ๆ! ฉันว่าเราอย่าขึ้นไปข้างบนเลย! ไม่งั้นจะเป็นการส่งตัวเองไปตายซะเปล่า!"

"จริงด้วย!"

สองคนพูดคุยกันเสียงดัง ทำให้เป็นที่ดึงดูดสายตาของผู้คนโดยรอบ

สีหน้าของเชียนเย่เปลี่ยนไป

และเป็นไปตามคาด ผู้คนโดยรอบต่างมองสำนักสวรรค์อินทนิลเป็นศัตรู!

หากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งมีพลังมากเกินไป ก็ย่อมเป็นภัยต่อผู้อื่นอย่างแน่นอน

พวกเขาคิดเพียงแค่อยากทำให้กองกำลังนี้ออกจากการแข่งขันให้เร็วที่สุด เพื่อให้พวกเขาได้เปรียบมากขึ้นในการทดสอบที่วัดไท่อวี้เสิน

ต้องรู้ว่าการทดสอบที่เกิดขึ้นที่วัดไท่อวี้เสินนั้นเรียกได้ว่าเป็นสมัชชาใหญ่ขนาดย่อม!

ขนาดและรูปแบบของมันเหมือนกับสมัชชาใหญ่ แน่นอนว่ามันไม่มีกฎและข้อกำหนดเหมือนกับสมัชชาใหญ่ และระดับความโหดเหี้ยมก็แตกต่างกันโดยสิ้นเชิง

แต่ต่อให้เป็นแบบนั้น หากคิดจะพิชิตสมัชชาใหญ่ขนาดย่อมนี้ได้นั้นก็ไม่ใช่เรื่องง่ายอย่างแน่นอน

ไม่งั้นหลิงเจี้ยนเฟยและเชียนเย่คงไม่ต้องลำบากขอร้องให้หลินหยางออกหน้าแทนแบบนี้