ชวี่เทียนไม่รู้
ฉยงตาวก็ไม่รู้
ทั้งสองคนทำได้เพียงจ้องมองลมพายุที่ค่อยๆสงบลง รอจนจบสิ้น
ไม่นาน ลมพายุก็สงบลง
หินที่ปั่นป่วนลอยล่องตกลงบนพื้น
ทุกอย่างสงบหลังพายุลมผ่านพ้นไป
ฉยงตาวจ้องมองฉากตรงหน้า
เขาไม่แน่ใจว่าหลินหยางตายหรือไม่
แต่การบุกโจมตีแบบนี้ ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถต้านทานได้ เขาเชื่อว่าต่อให้หลินหยางไม่ตาย เวลานี้ก็ไม่สามารถรับไหวอย่างแน่นอน!
แต่ลมพายุพัดผ่านไป หลังจากภาพเหตุการณ์ด้านในปรากฎออกมา ฉยงตาวถึงกับชะงัก
คิดไม่ถึงว่าหลินหยางที่อยู่ด้านในไม่เป็นไรเลย แถมยังยืนอยู่อย่างนั้น
ไม่ต้องพูดถึงว่าร่างกายมีบาดแผล แม้แต่เสื้อผ้ายังไม่มีรอยแหว่งเลย
“เป็นไปไม่ได้….”
ฉยงเบิกตาโพลงกว้าง มองอย่างไม่อยากจะเชื่อ
“แค่ฝีมือกลยุทธ์เหล่านี้เหรอ?”หลินหยางตบฝุ่นที่อยู่บนร่างกายตัวเอง พูดอย่างราบเรียบว่า“ถ้าเป็นแบบนี้ เกรงว่าคุณฆ่าผมไม่ได้แล้วล่ะ ลัทธิปีศาจสวรรค์ดูถูกผมจริงๆ คิดไม่ถึงว่าจะส่งคนแบบคุณมาเอาชีวิตผม? ดูถูกคนจริงๆ!”
“เหรอ? อีกเดี๋ยวคุณก็จะไม่คิดแบบนี้แล้ว!”
ฉยงตาวสายตาตึงเครียด ตะคอกขึ้นอีกครั้ง และโผเข้าหา
และริมทะเลสาบที่อยู่ไม่ไกล
มีหญิงชายวัยรุ่นสวมใส่ชุดศิลปะป้องกันตัวเดินอยู่ที่ริมทะเลสาบ
สีหน้าท่าทางทุกคนดูท้อถอย
“ศิษย์พี่ต้วนเหอ ผู้วิเศษนั่นอยู่ที่ไหน?”จิ่นเมี่ยวถามด้วยความแปลกใจ
“นั่น! บริเวณโดยรอบนี้ล้วนไม่ใช่หรือ?”ต้วนเหอหัวเราะฮ่าๆพูดขึ้น
เมื่อเขาพูดจบลง บริเวณโดยรอบก็มีเงาร่างจำนวนมากออกมาจากพงหญ้า ล้อมรอบคนกลุ่มนี้อย่างแน่นขนัด
คนของสำนักเจิ้นไคหวู่ตื่นตะลึงพรึงเพริด
“ต้วนเหอ คุณคิดจะทำอะไร?”จิ่นเมี่ยวรู้สึกได้ว่าตัวเองติดกับดักแล้ว เลยตะโกนขึ้นทันที
“ฉันคิดจะทำอะไรเหรอ? คนของสำนักเจิ้นไคหวู่! พวกแกกล้าหาญไม่เบาเลยนะ คิดไม่ถึงว่าจะกล้าล่วงเกินนายน้อยกัวจื่อหย่งสำนักซินอัน! แกรู้ไหมว่านายน้อยเป็นใคร? เขาเป็นถึงหนึ่งในคณะกรรมการการแข่งขันศิลปะป้องกันตัวแห่งชาติ! พวกแกล่วงเกินเขา ยังคิดที่จะร่วมการแข่งขันศิลปินการป้องกันตัวระดับประเทศ? น่าตลกสิ้นดี!”ต้วนเหอหัวเราะอย่างเยือกเย็น
“นี่คือบุญคุณความแค้นของสำนักเจิ้นไคหวู่ของพวกเรากับกัวจื่อหย่ง มันเกี่ยวอะไรกับคุณ?”
ทุกคนโกรธเคืองเป็นอย่างมาก!
“เห้ย จะไม่เกี่ยวกับฉันได้ยังไง? ถ้าฉันเอาพวกแกให้นายน้อยกัวจัดการ! นั่นก็ไม่ใช่ว่าเข้าทางนายน้อยกัวเหรอ? ถึงตอนนั้นมีนายน้อยกัวดูแล ผลของสำนักหนานเฟิงหวู่ของพวกเราอยู่ที่การแข่งขันศิลปะการต่อสู้ระดับประเทศก็จะไม่แย่!”ต้วนเหอมองไปทางจิ่นเมี่ยว หัวเราะเหอะๆพูดว่า”โดยเฉพาะเธอ ศิษย์น้องเมี่ยวจิ่น นายน้อยกัวเคยพูด เขาสนใจเธอ! อยากจะให้ฉันเอาเธอไปส่งถึงมือเขาเลยล่ะ!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...