สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2122

เมื่อมองไปยังคนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนที่หมอบลงกับพื้น ทำให้หลินหยางได้แต่ส่ายหน้าและเบื่อหน่ายที่จะพูดอะไรอีก

"กู่เหลียน เรากลับกันเถอะ"

"ค่ะ หมอเทวดาหลิน!"

กู่เหลียนรีบลุกขึ้นพร้อมกับเดินตามหลินหยางออกไป

"เหลียนเอ๋อร์..."

กู่ห้าวร้องเรียก

กู่เหลียนโบกมือและหันมาพยักหน้าให้เขา จากนั้นก็เดินออกไปจากเขตต้องห้ามโดยไม่หันหลังกลับไปมองอีก

กู่ห้าวมองออกไปอย่างเหม่อลอยด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนในใจ

เวลาผ่านไปเขาก็หันมากล่าว "ออกคำสั่งไปว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แต่งตั้งกู่เหลียนให้เป็นรองผู้นำหมู่บ้านกู่ เธอจะได้รับการปรนนิบัติดูแลทุกอย่างเทียบเท่ากับผม! เข้าใจไหม?"

"อ๋า? ผู้นำ ทำ...ทำแบบนี้ได้ยังไงกัน? หมู่บ้านกู่เจี้ยนของเราไม่เคยมีรองผู้นำหมู่บ้านมาก่อนเลยนะครับ"

"ตั้งแต่วันนี้ไปก็จะมีไง!"

กู่ห้าวกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ชายคนนั้นไม่เข้าใจ

ทว่าปรมาจารย์เซวียนเซินกลับยิ้ม "ผู้นำกู่ คุณคิดจะผูกสัมพันธ์กับหมอเทวดาหลินโดยผ่านทางคุณหนูรองอย่างนั้นเหรอ?"

"เหลียนเอ๋อร์สนิทสนมกับหมอเทวดาหลิน! หากหมู่บ้านกู่เจี้ยนพึ่งพิงเธอ ฉะนั้นก็เท่ากับเป็นการพึ่งพิงหมอเทวดาหลินไปด้วย การลงมือและวิธีการของหมอเทวดาหลินน่าทึ่งอย่างมาก คุณคิดว่าไม่เหมาะสมอย่างนั้นเหรอ?" กู่ห้าวกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง

"ทำได้ ทำได้สิ! แต่วิธีการของคุณมันโจ่งแจ้งมากเกินไป!"

"ปรมาจารย์เซวียนเซินมีข้อเสนออะไรเหรอ?"

"ผมแนะนำว่าอย่าให้คุณหนูกู่เหลียนต้องขึ้นรับตำแหน่งที่สูงส่งนี้ดีกว่า หมอเทวดาหลินไม่ใช่คนโ.่ คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร คุณคิดว่าเขาเดาไม่ออกอย่างนั้นเหรอ? การที่คุณทำแบบนี้ก็มีแต่จะทำให้หมอเทวดาหลินรำคาญ ถึงตอนนั้นไม่เพียงแค่ไม่ได้พึ่งพาหมอเทวดาหลิน แต่กลับสร้างความบาดหมางให้เขามากกว่า มีแต่จะทำให้เกิดปัญหาตามมาได้" ปรมาจารย์เซวียนเซินกล่ายด้วยรอยยิ้มพร้อมกับส่ายหน้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน