เมื่อมองไปยังคนของหมู่บ้านกู่เจี้ยนที่หมอบลงกับพื้น ทำให้หลินหยางได้แต่ส่ายหน้าและเบื่อหน่ายที่จะพูดอะไรอีก
"กู่เหลียน เรากลับกันเถอะ"
"ค่ะ หมอเทวดาหลิน!"
กู่เหลียนรีบลุกขึ้นพร้อมกับเดินตามหลินหยางออกไป
"เหลียนเอ๋อร์..."
กู่ห้าวร้องเรียก
กู่เหลียนโบกมือและหันมาพยักหน้าให้เขา จากนั้นก็เดินออกไปจากเขตต้องห้ามโดยไม่หันหลังกลับไปมองอีก
กู่ห้าวมองออกไปอย่างเหม่อลอยด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อนในใจ
เวลาผ่านไปเขาก็หันมากล่าว "ออกคำสั่งไปว่าตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป แต่งตั้งกู่เหลียนให้เป็นรองผู้นำหมู่บ้านกู่ เธอจะได้รับการปรนนิบัติดูแลทุกอย่างเทียบเท่ากับผม! เข้าใจไหม?"
"อ๋า? ผู้นำ ทำ...ทำแบบนี้ได้ยังไงกัน? หมู่บ้านกู่เจี้ยนของเราไม่เคยมีรองผู้นำหมู่บ้านมาก่อนเลยนะครับ"
"ตั้งแต่วันนี้ไปก็จะมีไง!"
กู่ห้าวกล่าวอย่างเคร่งขรึม
ชายคนนั้นไม่เข้าใจ
ทว่าปรมาจารย์เซวียนเซินกลับยิ้ม "ผู้นำกู่ คุณคิดจะผูกสัมพันธ์กับหมอเทวดาหลินโดยผ่านทางคุณหนูรองอย่างนั้นเหรอ?"
"เหลียนเอ๋อร์สนิทสนมกับหมอเทวดาหลิน! หากหมู่บ้านกู่เจี้ยนพึ่งพิงเธอ ฉะนั้นก็เท่ากับเป็นการพึ่งพิงหมอเทวดาหลินไปด้วย การลงมือและวิธีการของหมอเทวดาหลินน่าทึ่งอย่างมาก คุณคิดว่าไม่เหมาะสมอย่างนั้นเหรอ?" กู่ห้าวกล่าวด้วยน้ำเสียงแหบแห้ง
"ทำได้ ทำได้สิ! แต่วิธีการของคุณมันโจ่งแจ้งมากเกินไป!"
"ปรมาจารย์เซวียนเซินมีข้อเสนออะไรเหรอ?"
"ผมแนะนำว่าอย่าให้คุณหนูกู่เหลียนต้องขึ้นรับตำแหน่งที่สูงส่งนี้ดีกว่า หมอเทวดาหลินไม่ใช่คนโ.่ คุณทำแบบนี้เพื่ออะไร คุณคิดว่าเขาเดาไม่ออกอย่างนั้นเหรอ? การที่คุณทำแบบนี้ก็มีแต่จะทำให้หมอเทวดาหลินรำคาญ ถึงตอนนั้นไม่เพียงแค่ไม่ได้พึ่งพาหมอเทวดาหลิน แต่กลับสร้างความบาดหมางให้เขามากกว่า มีแต่จะทำให้เกิดปัญหาตามมาได้" ปรมาจารย์เซวียนเซินกล่ายด้วยรอยยิ้มพร้อมกับส่ายหน้า
ขณะนี้เอง ลูกศิษย์คนหนึ่งของหมู่บ้านกู่เจี้ยนก็วิ่งเข้ามา
"ผู้นำ นายน้อยฟื้นแล้ว!" ชายคนนั้นร้องตะโกน
"จริงเหรอ?" กู่ห้าวดีใจมาก
ปรมาจารย์เซวียนเซินหัวเราะชอบใจ "ดูสิ สวรรค์มีตาชัดๆ! ผู้นำกู่ ผมว่าตอนนี้คุณมีคนที่จะเดินทางไปมอบของขวัญแล้วล่ะ!"
"คุณหมายถึงลูกชายของผมงั้นเหรอ? แต่ลูกชายของผมเพิ่งจะฟื้นขึ้นมาคงไม่เหมาะที่จะเดินทางไกลเท่าไร?" กู่ห้าวลังเลใจขึ้นมา
"เฮ้อ! นี่มันยุคสมัยไหนกันแล้ว ไม่ได้บอกให้นายน้อยขี่ม้าไปเสียหน่อย นั่งเครื่องบินไปเจียงเฉินใกล้แค่นี้เอง ต่อให้เกิดอะไรขึ้นกับนายน้อย เมื่อถึงเจียงเฉินแล้วจะไปกลัวอะไร? หรือคิดว่าสถาบันการแพทย์พรรคซวนอีของหมอเทวดาหลินจะรักษาอาการของนายน้อยไม่ได้งั้นเหรอ? ไม่แน่เขาอาจกลับมาอย่างแข็งแรงและหายเป็นปกติก็ได้!" ปรมาจารย์เซวียนเซินกล่าวด้วยรอยยิ้ม
เมื่อกู่ห้าวได้ยินเข้าก็รู้สึกตื่นเต้นดีใจ
"รีบไปบอกนายน้อยว่าให้เขาเตรียมตัวให้พร้อม!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...