ระหว่างทาง หลินหยางอดไม่ได้ที่จะคอยลูบคลำไวเบรเนี่ยมเพื่อศึกษาส่วนประกอบของสิ่งนี้
แต่สุดท้ายแล้วเขาก็เป็นคนนอก ไม่ว่ามองยังไงก็ดูไม่ออกว่ามันเกิดขึ้นได้จากอะไร และสุดท้ายก็ทำได้เพียงรับรู้ได้ถึงแรงสั่นสะเทือนอันน้อยนิดของมันเท่านั้น
ส่วนกู่เหลียนกลับคอยแสดงออกถึงการขอบคุณหลินหยางอยู่ตลอดเวลา
"หมอเทวดาหลิน ครั้งนี้ฉันไม่รู้จะขอบคุณคุณยังไง คุณไม่เพียงรักษาใบหน้าที่เสียโฉมของส้าวจวนให้หายได้ แถมยังช่วยชีวิตคนในหมู่บ้านกู่เจี้ยน หากไม่มีคุณ ครั้งนี้หมู่บ้านกู่เจี้ยนคงประสบภัยพิบัติอันหนักหนาและต้องต่อสู้อย่างนองเลือดกับปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉืออย่างแน่นอน! หมอเทวดาหลิน คุณได้ช่วยพวกเราทั้งตระกูลเอาไว้!" กู่เหลียนเช็ดน้ำตาที่ไหลออกมาอาบแก้ม
"ผมแค่ยื่นมือเข้าไปช่วยเท่านั้นเอง อีกอย่างจุดประสงค์ในการมาครั้งนี้ของผมก็ไม่ได้มาเพื่อช่วยหมู่บ้านกู่เจี้ยนของคุณ เพียงแค่ต้องการรักษาไวเบรเนี่ยมเอาไว้ จุดประสงค์ของปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือก็เป็นไวเบรเนี่ยม ฉะนั้นแม้ว่าผมจะไม่ยื่นมือเข้ามา ถึงยังไงผมและเธอก็ต้องต่อสู้กันอยู่ดี" หลินหยางกล่าว
"แม้จะพูดแบบนั้นก็เถอะ แต่ถึงยังไงคุณก็ช่วยพวกเราเอาไว้ แถมคุณยังไม่คิดติดใจเอาความกับท่านพ่อของฉันและยังไม่ลงโทษทำร้ายเขาด้วย แค่เรื่องนี้ฉันก็รู้สึกผิดต่อคุณอย่างมากแล้ว" กู่เหลียนกล่าว
หลินหยางยิ้มและเหมือนจะนึกอะไรขึ้นมาได้ จากนั้นก็กล่าวด้วยสีหน้าจริงจัง "กู่เหลียน ผมเตือนอะไรคุณอย่างนะ ปรมาจารย์อาวุโสเจี้ยนฉือยังไม่ตาย เธอจะต้องกลับไปที่หมู่บ้านกู่เจี้ยนอีกแน่นอน เพราะเธอมีความแค้นกับหมู่บ้านกู่เจี้ยน ครั้งนี้ผมอาจช่วยพวกคุณเอาไว้ได้ แต่ครั้งหน้าก็ไม่แน่เสมอไป ผมแนะนำว่าให้คุณรีบโทรหาพ่อของคุณและให้เขานำคนออกจากหมู่บ้านให้เร็วที่สุดและหนีไปให้ไกลที่สุดเพื่อจะได้รักษาชีวิตให้รอดพ้นจากอันตรายที่อาจเกิดขึ้นได้"
กู่เหลียนแสดงสีหน้าเคร่งเครียดขึ้นมาทันที
"หมอเทวดาหลิน คุณพูดถูก เดี๋ยวฉันจะโทรบอกท่านพ่อของฉันเดี๋ยวนี้ แต่ฉันเชื่อว่าจากนิสัยของท่านพ่อของฉันละก็ เขาไม่มีทางออกจากหมู่บ้านกู่เจี้ยนแน่นอน เพราะหมู่บ้านของเรามีอายุกว่าหลายร้อยปี ฉะนั้นเขาไม่มีทางทิ้งไปง่ายๆ แน่นอน เขาเป็นคนเห็นแก่หน้าของตัวเอง แม้ว่าต้องตายถึงยังไงเขาก็ไม่มีทางออกไปจากที่นั่นแน่นอน" กู่เหลียนกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ
"งั้นก็...คงได้แต่อวยพรให้กับคุณพ่อของคุณแล้วล่ะ"
หลินหยางส่ายหน้า
ไม่นานทั้งสองก็เดินทางกลับถึงเจียงเฉิน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...