ทั่วทั้งสถาบันการแพทย์ฝ่ายใต้คนที่หนีก็หนีไป คนที่ยังอยู่ก็ยังคงอ้อนวอนไม่หยุด ตอนนี้สถาบันแห่งนี้อยู่ในการควบคุมของหลินหยางแล้ว
นี่คือเรื่องที่ทุกคนไม่เคยคาดคิดมาก่อน
ฉินไป่ซงรู้ดีว่าหลินหยางต้องการแก้แค้นฝ่ายใต้ แต่เขาไม่เคยคิดว่าหลินหยางจะมีวิธีการที่โหดร้ายและรุนแรงมากขนาดนี้
นี่มันสุดโต่งไปแล้ว
ใครจะไปคิด ฝ่ายใต้ที่เป็นเหมือนกลุ่มอิทธิพลขนาดใหญ่กลับต้องมาก้มหัวให้กับหลินหยาง
แล้ว อาจารย์จะรักษาคนพวกนี้จริงเหรอ?
ถ้าเกิดรักษาให้ทำแบบนี้ แล้วทำไมเขาต้องทำร้ายคนพวกนี้ด้วย?
แต่ถ้าไม่รักษา เกรงว่าคนพวกนี้ต้องกลับมาแก้แค้นเขาอย่างบ้าคลั่งแน่นอน
เมื่อเป็นแบบนี้ สิ่งที่ทำไปทั้งหมดก่อนหน้านี้มันจะมีประโยชน์อะไร?
ฉินไป่ซงหรี่ตาลงมองไปทางหลินหยาง
กลับเห็นหลินหยางกวาดสายตามองทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์ เขาไม่ได้ตอบตกลงการอ้อนวอนขอร้องของคนพวกนี้ ผ่านไปสักพักถึงจะพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ประเทศของเราจะไม่มีสถาบันการแพทย์ฝ่ายใต้อีก และจะไม่มีองค์กรที่ก่อตั้งโดยฝ่ายใต้อีก ผมจะตั้งองค์กรการแพทย์แผนจีนใหม่ขึ้น โดยใช้ชื่อว่าพรรคซวนอีไปก่อนก็แล้วกัน ไม่ว่าใครก็ตามที่ต้องการรักษาเฟินจี้ มีแต่ต้องเข้าร่วมพรรคซวนอีถึงจะได้รับการรักษาจากผม!"
"ผมยินดีที่จะเข้าร่วมพรรคซวนอี! หมอเทวดาหลิน ผมยินดีที่จะเข้าร่วมพรรคซวนอี! ให้ผมเข้าร่วมด้วยเถิด"
"หมอเทวดาหลิน รับผมเข้าพรรคด้วยเถอะ! ผมยินดีเป็นวัวเป็นควายให้พรรคซวนหลิน!"
"หมอเทวดาหลิน ได้โปรดให้ฉันเข้าร่วมด้วยเถอะ!"
...
ผู้คนพากันตะโกนอย่างบ้าคลั่งทันที ท่าทางของแต่ละคนดูน่าสงสารมาก
"ไม่ต้องรีบร้อน! และอย่าเข้าใจผิดว่าใครอยากเข้าร่วมกับพรรคซวนอี้ก็ได้" หลินหยางพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย
"ต้องมีทักษะการแพทย์ที่ลึกซึ้งถึงจะเข้าได้เหรอ?"
แพทย์อัจฉริยะคนหนึ่งถามด้วยเสียงที่สั่นเทา
"ไม่"
หลินหยางส่ายหัว พูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "เข้าพรรคซวนอี ผมไม่สนใจว่าทักษะการแพทย์ของพวกคุณจะเป็นยังไง ถึงแม้ทักษะการแพทย์ของคุณจะไม่ได้เรื่องเลยก็ตาม"
"แล้วมันขึ้นอยู่กับอะไร?" เฟิงเสี่ยวหงถาม
หลินหยางหลับตาลง หลังจากนั้นพูดขึ้นอย่างเชื่องช้า
"จรรยาบรรณของแพทย์!"
คำพูดประโยคนี้ทำให้ทุกคนตกตะลึง
และมีผู้คนมากมายที่ไม่เข้าใจ
หลินหยางรู้ ในด้านของทักษะการแพทย์ อันที่จริงฝ่ายใต้ไม่ได้ด้อยไปกว่าใครเลย แต่สิ่งที่พวกเขาขาดคือ…จรรยาบรรณของการเป็นหมอ!
"พรรคซวนอีจะถูกก่อตั้งขึ้นที่เจียงเฉิน ฉินไป่ซง ผมจะแบ่งเงินหนึ่งพันล้านจากหยางหัวกรุ๊ปเพื่อก่อตั้งสถาบันการแพทย์ใหม่ขึ้น คุณทำหน้าที่เป็นรองคณบดี เรื่องของการคัดกรองปล่อยให้คุณเป็นคนจัดการ สำหรับคนที่ผ่านแล้วผมจะจัดตารางเวลาไปรักษา ผมจะรักษาทุกคนให้หายภายในเวลาหนึ่งเดือน"
พูดจบ หลินหยางหันหลังแล้วเดินจากไปทันที
ทุกคนทั้งรู้สึกกังวลและดีใจ ฉินไป่ซงในเวลานี้ไม่มีเวลาให้สนใจอะไรมากขนาดนั้น เขาโค้งคำนับแล้วพูด "หมอเทวดาหลินเดินทางปลอดภัย!"
หลินหยางพยักหน้า
เหมือนจะนึกอะไรขึ้นได้ หลินหยางหันไปพูดกับฉงฉางไป่ที่ยังคงตกตะลึงอยู่ตรงนั้น "ผมปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียม ขอเพียงแค่จรรยาบรรณการเป็นหมอของคุณและหลงโชผ่าน ผมก็จะรับพวกคุณเหมือนกันและรักษาให้กับพวกคุณ ได้จำเอาไว้ให้ดี พวกคุณต้องผ่านการทดสอบจรรยาบรรณของแพทย์ หมอที่ไร้จรรยาบรรณไม่คู่ควรแก่การเป็นหมอรักษาคน"
ฉงฉางไป่หน้าซีดขาว กลืนน้ำลายตัวเองแล้วพยักหน้า
ทุกอย่างเงียบสงบ
"กฎของวงการการแพทย์จีนกำลังจะถูกทำลายแล้ว"
หลิวหรูซือถอนหายใจแล้วพูดพึมพำกับตัวเอง
"หมอนี่…เอาฝ่ายใต้ลงอย่างง่ายได้แบบนี้แล้วเหรอ?" ใบหน้าของหนานซิงถูกปกคลุมด้วยความตกตะลึง
ตอนนี้หลินหยางเอาชนะและรวมฝ่ายใต้เข้าด้วยกัน นั่นก็หมายความว่าอิทธิพลและทรัพยากรมหาศาลของฝ่ายใต้เกือบร้อยปีจะมาอยู่ในมือของหลินหยาง
ฝ่ายใต้อยู่มาจนถึงทุกวันนี้พวกเขาพึ่งพาอะไร?
ไม่ได้มีแต่ทักษะการแพทย์อย่างเดียวเท่านั้น
ไม่ว่าจะเป็นใคร ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะอะไร ทุกคนไม่สามารถหลีกเลี่ยงการเกิดแก่เจ็บตาย และต้องมาขอความช่วยเหลือจากฝ่ายใต้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...
หายย...
เกิดอะไรขึ้นกับเว็บหรือป่าวครับ ข้อความไม่ครบหลายเรื่องเลย...
ตระกูลซูน่ารังเกียจมาก ส่วนซูเหยียน คนทั้งตระกูลรังแกเอาเปรียบกลายเป็นของเล่น ก็ทนอยู่นะ พ่อกับแม่ก็ไม่สนใจลูกเลยเอาใจแต่คุณย่าคุณย่า แยกบ้านไม่เป็นหรอ...