สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2299

ทั้งสองตกตะลึงและเบิกตากว้าง

"นี่...นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?"

"ฉัน...ฉันขยับไม่ได้...รู้สึกเหมือนว่าร่างกายถูกกดทับด้วยภูเขาขนาดใหญ่...เจ็บเหลือเกิน..."

เริ่นหรานและเยี่ยนฉีตกใจอย่างมากพร้อมกับเงยหน้าขึ้นมอง

จากนั้นก็เห็นว่าหลินหยางถือดอกบัวขาวเดินเข้ามาด้วยสีหน้าแน่นิ่งอย่างผิดปกติ

"นายเป็นคนทำเหรอ?" เยี่ยนฉีนึกอะไรขึ้นได้และร้องตะโกนเสียงหลง

"นาย...นายเป็นใครกันแน่?" เริ่นหรานเองก็รู้สึกหวาดกลัวเช่นกัน

ฝีมือของอีกฝ่ายน่าทึ่งมากเขาจะต้องเป็นยอดฝีมือที่ไม่ธรรมดาแน่!

เป็นไปได้ยังไงกัน?

พี่เขยของเย่ซินอวี่ทำไมถึงแข็งแกร่งมากขนาดนี้?

"ผมเป็นใคร? พวกคุณโง่มาก! ที่นี่คือเจียงเฉินและในมือของผมยังมีดอกบัวขาวล้างโลก พวกคุณคิดว่าผมเป็นใคร? พวกคุณคิดว่าเย่ซินอวี่ไปที่สถาบันการแพทย์พรรคซวนอีก็สามารถขโมยดอกบัวขาวล้างโลกออกมาได้อย่างนั้นเหรอ?" หลินหยางนั่งลงกล่าวกับทั้งสอง

เริ่นหรานตกตะลึงและแววตาของเธอเต็มไปด้วยความสับสน เห็นได้ชัดว่าเธอยังไม่รู้ว่าหลินหยางเป็นใครกันแน่

ทว่าสีหน้าของเยี่ยนฉีกลับหมองหม่นและตะโกนออกไปด้วยอาการตัวสั่น "คุณ...หรือว่าคุณคือ...หมอเทวดาหลิน...แห่งเจียงเฉิน?"

หลินหยางหยิบเข็มเงินเล่มหนึ่งออกมาและปักไปที่บริเวณลำคอ

ทันใดนั้นเอง ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนไป

เวลาเพียงไม่กี่วินาที ใบหน้าที่หล่อเหลาราวกับเทพบุตรของหมอเทวดาหลินก็ปรากฏสู่สายตาของทุกคน

เยี่ยนฉีรู้สึกสิ้นหวังอย่างมาก

แววตาของเริ่นหรานจ้องมองไปที่หลินหยางอย่างว่างเปล่าพร้อมกับพึมพำ "ทำไม...ทำไม...พี่เขยของเย่ซินอวี่ถึงเป็น...หมอเทวดาหลิน?"

ครั้งนี้เยี่ยนฉีรู้แล้วว่าทำไมแม่มดอูไห่ถึงต้องคุกเข่าลงและโขกศีรษะเพื่อขอร้องหลินหยาง

เพราะเธอรู้แล้วว่าอีกฝ่ายเป็นใคร

หากมีหมอเทวดาหลินคอยออกหน้าแทน แม่มดอูไห่อย่างเธอจะเอาอะไรไปสู้ได้? เพราะบุคคลนี้ได้เคยต่อสู้อย่างดุเดือดกับเทพอัคคีและยอดฝีมือของลัทธิปีศาจสวรรค์!

คิดจะต่อสู้กับเขา?

นั่นไม่ได้เรียกว่ารนหาที่ตายหรอกเหรอ?

"พวกคุณกล้ามาก! ที่บุกมาคิดจะแย่งชิงดอกบัวขาวล้างโลกไปจากผม คิดว่าจะทำอะไรผมได้ง่ายๆ คิดว่าผมไม่กล้าฆ่าพวกคุณอย่างนั้นเหรอ?" หลินหยางกล่าว

"ไม่ๆๆ หมอเทวดาหลิน! พวกเราไม่ได้คิดแบบนั้น! หมอเทวดาหลิน พวกเราไม่ได้อยากได้ดอกบัวขาวล้างโลกของคุณเลย พวกเราแค่มีเรื่องบาดหมางกับตระกูลเย่นิดหน่อยเท่านั้น ครั้งนี้ก็เพียงแค่อยากสั่งสอนเธอสักหน่อย! พวกเราไม่กล้าไปคิดจะแย่งชิงของสิ่งนั้นจากคุณหรอก" เยี่ยนฉีพยายามอธิบาย

"หมายความว่า พวกคุณไม่ได้อยากได้ของของผม เพียงแค่ต้องการทำร้ายน้องสาวของผมแบบนี้เหรอ?" หลินหยางถามกลับ

"เอ่อ...ไม่...ไม่ใช่..." เยี่ยนฉีพูดไม่ออก

เขาค้นพบว่าตอนนี้เขาเองก็มีเรื่องกับเย่ซินอวี่ไม่ได้ด้วยเช่นกัน

เพราะหมอเทวดาหลินคนนี้น่ากลัวกว่าตระกูลเย่หลายสิบเท่า

"เยี่ยนฉี จะไปกลัวเขาทำไม? เรามีกันมากมายขนาดนี้จะไปกลัวเขาคนเดียวทำไม?" เริ่นหรานรับไม่ได้กับการถูกดูถูกเหยียดหยามขนาดนี้ เธอกัดฟันกรอดพร้อมกับตวาดออกไป "นายหลิน อย่าคิดว่าที่นี่คือเจียงเฉินแล้วฉันจะกลัวนายนะ เรามีจำนวนมากมากขนาดนี้ ต่อให้ไม่สามารถฆ่านายได้ แต่ก็สามารถทำให้นายบาดเจ็บสาหัสได้อย่างแน่นอน! !"

ทว่าคำพูดเหล่านี้กลับไม่ได้มีประโยชน์อะไรเท่าไรนัก

เพราะทุกคนไม่ได้ไร้เดียงสาเหมือนอย่างเริ่นหราน

"หมายความว่าคุณจะแข่งกันว่าใครมีคนมากกว่ากัน?" หลินหยางกล่าวขณะจ้องหน้าเธอ

วินาทีที่พูดจบนั้น ทุกคนต่างพบว่ารอบๆ มีผู้คนจำนวนมากปิดล้อมอยู่

ประมาณร้อยกว่าคน และร่างกายของแต่ละคนล้วนแผ่ซ่านพลังงานอันเดือดพล่านและน่ากลัว

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน