สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2314

สุ่ยไท่จื่อพายอดฝีมือของตระกูลสุ่ยมาด้วยจำนวนหนึ่งและกำลังนั่งดื่มน้ำชาอยู่ในห้องโถงใหญ่ของตระกูลเย่

หลิ่วจาวเอ๋อร์กำลังปอกผลไม้ให้เขากิน

สำหรับเรื่องการตายของเพื่อนรักของเธอนั้น เธอกลับไม่ได้รู้สึกเสียใจเลยสักนิดเดียว

คนของตระกูลเย่จำนวนมากต่างพากันเดินเข้าไปในห้องโถง

"คนชั่ว ยังกล้ากลับมาอีกเหรอ?"

เย่ฮวยจ้องไปที่หลิ่วจาวเอ๋อร์และตะคอกออกไปอย่างเยือกเย็น

"อ้อ? ทำไมฉันจะมาไม่ได้? ฉันทำอะไรผิด?" หลิ่วจาวเอ๋อร์หลิ่วจาวเอ๋อร์หัวเราะชอบใจ

"ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ ซินอวี่จะตายอย่างน่าอนาถได้ยังไง? ถึงตอนนี้แล้วยังปากแข็ง? อย่าคิดว่าเป็นผู้หญิงแล้วฉันไม่จะใจอ่อน? ฉันจะจัดการเธอตอนนี้เลย!" เย่ฮวยเดินเข้าไปด้วยความโกรธ

แต่วินาทีต่อมา ยอดฝีมือของตระกูลสุ่ยก็ลุกขึ้นทันที

"คุณเย่ฮวย! คุณหมายความว่ายังไง? คิดจะรังแกคนของตระกูลสุ่ยเหรอ?" สุ่ยไท่จื่อกล่าวขณะดื่มน้ำชา

"ทำไม? เธอแซ่สุ่ยเหรอ?" เย่ฮวยขมวดคิ้ว

"เธอไม่ได้แซ่สุ่ย แต่ตอนนี้เธอเป็นคนของผมแล้ว หากคุณคิดทำร้ายคนของผม คุณก็ควรเห็นผมในสายตาบ้างไม่ใช่เหรอ?" สุ่ยไท่จื่อหรี่ตาลง

"คุณ..." เย่ฮวยโกรธแต่ก็ไม่กล้าทำอะไรโดยประมาท

"พอได้แล้ว อาฮวย ถอยไปก่อน"

ขณะนี้เอง หญิงชราเย่ก็เดินเข้ามา

"ครับ" เย่ฮวยถอยหลังไป

"คุณย่าเย่ ขอโทษที่ต้องมารบกวนอีกครั้ง แต่เพราะได้ยินว่าหมอเทวดาหลินเดินทางมาที่หลงชวน ในฐานะที่เป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจที่สุดในหลงชวน ทำให้ผมต้องเดินทางมาหาเป็นธรรมดา ไม่งั้นจะถือเป็นการเสียมารยาทเอาได้!" สุ่ยไท่จื่อวางถ้วยน้ำชาลงและหัวเราะชอบใจโดยไม่ลุกขึ้นยืน เห็นได้ชัดว่าเขาเพียงแสร้งพูดไปแบบนั้น

"หมอเทวดาหลินมาเป็นแขกของตระกูลเย่ ไม่ได้ไปที่ตระกูลสุ่ยของคุณ! แขกของเราทำไมต้องให้ตระกูลสุ่ยมากล่าวทักทายหรือเข้าพบ?" หญิงชราเย่กล่าวอย่างเคร่งขรึม

"คุณย่าเย่ก็พูดเกินไป ตระกูลเย่และตระกูลสุ่ยมีความสัมพันธ์ที่ดีมาโดยตลอด ทำไมต้องแบ่งแยกกันด้วย? แขกของคุณก็เหมือนกับแขกของผมเช่นกันไม่ใช่เหรอ?" สุ่ยไท่จื่อหัวเราะชอบใจ

หน้าด้านมาก!

คนของตระกูลเย่กัดฟันกรอด แต่ก็ไม่กล้าทำอะไร

"ใครต้องการพบผม?"

ขณะนี้เอง เสียงหนึ่งก็ดังขึ้น

จากนั้นก็เห็นหลินหยางเดินเข้ามาพร้อมกับกำลังใช้ผ้าเช็ดมือทำความสะอาดมือ

สุ่ยไท่จื่อและคนอื่นๆ ต่างมองออกไป

คนที่เดินเข้ามาหล่อเหลาและสง่างามราวกับเทพบุตรและทรงพลังอย่างมาก และก็คือหมอเทวดาหลินที่มักเห็นตามทีวี!

"ฮ่าๆๆ หมอเทวดาหลินมาแล้ว? สวัสดีครับๆ ผมชื่อสุ่ยเซิ่งเหวินหรือจะเรียกผมว่าสุ่ยไท่จื่อก็ได้! ยินดีที่ได้รู้จักครับ!"

สุ่ยไท่จื่อลุกขึ้นยืนพร้อมกับรอยยิ้มและยื่นมือไปที่หลินหยาง

ทว่าหลินหยางกลับไม่จับมือกับเขา แต่กลับเดินไปนั่งลงที่เก้าอี้ข้างๆ พร้อมกับจุดบุหรี่และมองไปที่สุ่ยไท่จื่อที่ยืนงุนงง

สุ่ยไท่จื่อมองไปที่มือที่ยื่นไปกลางอากาศและขมวดคิ้ว แต่ก็เก็บกลั้นความโกรธเอาไว้พร้อมกับนั่งลง

"หมอเทวดาหลินคนนี้ช่างกล้านักที่ไม่ยอมไว้หน้าคุณชายเลย! รนหาที่ตายชัดๆ!" คนที่อยู่ข้างๆ กระซิบออกมาด้วยความโกรธ

"ฮึ เขาอย่ามาทำให้ฉันโกรธก็พอ ไม่งั้นฉันจะทำให้เขารู้ว่าใครคือเจ้าถิ่นที่นี่!" สุ่ยไท่จื่อหรี่ตาและจุดบุหรี่

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน