สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2365

ฟู่เซิงไกวโส่วรู้สึกขนลุกและเบิกตากว้างจ้องมองกระดาษสีเหลืองที่อยู่ในมือของหลินหยาง

ภายในห้องทำงานของประธานบริษัทเล่ยลี่ เฟิงเซี่ยวสุ่ยที่กำลังนั่งยิ้มอยู่ก็เปลี่ยนเป็นตัวแข็งทื่อและมองไปที่โต๊ะกระจกอย่างตื่นตระหนก

ใครจะไปคาดคิดว่าหลินหยางจะลงมือแบบนี้? ?

บรรดานักข่าวต่างพุ่งไปข้างหน้าและกล้องทุกตัวก็ต่างรุมล้อมไปที่กระดาษสีเหลืองที่อยู่ในมือของหลินหยาง

บรรดาผู้ที่ยืนมุงอยู่รอบๆ ก็ต่างเข้าไปดูอย่างบ้าคลั่ง

สถานการณ์เป็นไปอย่างโกลาหล

ทุกคนต่างรู้สึกตื่นเต้นตกใจอย่างมาก

ตำราชำรุดที่อยู่ในมือของฟู่เซิงไกวโส่วได้ถูกหลินหยางคว้าไปโดยไม่รู้ตัว

เขาหยิบตำราชำรุดนั้นมาต่อเข้ากับกระดาษแผ่นนั้นและแสดงให้เห็นต่อหน้ากล้องทุกตัว "ทุกคนลองดูบันทึกตำราดูได้ว่าเหมือนกันไหม! !"

"เหมือนกันเป๊ะเลย! !"

มีนักข่าวตะโกนเสียงดัง

"ลองดูที่รอยฉีกนี้สิ!"

หลินหยางพลิกไปหน้าสุดท้ายที่มีรอยฉีกพร้อมกับนำกระดาษสีเหลืองเข้าไปต่อกับรอยฉีก

"เหมือนกันเป๊ะเลย!"

นักข่าวหญิงตะโกนด้วยความดีใจ

"งั้นเดี๋ยวผมจะทำให้ทุกคนเห็นเนื้อหาของตำราที่อยู่ในมือของผมแล้วกัน!"

หลินหยางหยิบตำราชำรุดไปคืนให้ฟู่เซิงไกวโส่วและยื่นมือออกไปชี้ที่เนื้อหาท่อนหนึ่งบนตำรา

"สมุนไพรเทียนอ้ายและไม้ธรรมชาติ! สามารถสังเคราะห์ได้โดยรากดินของถุงน้ำดี ดอกหนานหลี่ฮวาและไม้ธรรมชาติ สามารถสังเคราะห์ได้ด้วยเกสรดอกไม้จันทน์ น้ำแร่ธรรมชาติและไม้ธรรมชาติ สามารถสังเคราะห์ได้ด้วยโสมซานชิงเหริน...ตัวยาทั้งสามชนิด สามารถสังเคราะห์ได้ สรรพคุณทางยาจะลดลงเล็กน้อย แต่ไม่มีผลเสียอะไร..."

ฟู่เซิงไกวโส่วทำหน้าเคร่งเครียดพร้อมกับเบิกตากว้างและไม่เชื่อกับสิ่งที่ตัวเองเห็น

หลินหยางยื่นมือไปอีกครั้งพร้อมกับตะโกนเสียงดัง "หม่าไห่! !"

"ครับ!"

หม่าไห่เองก็รีบเดินไปข้างหน้าด้วยความตื่นเต้น

"นำสูตรยาเฉพาะสำหรับภาวะสมองตายออกมาประกาศให้ทุกคนได้ทราบ!" หลินหยางกล่าว

"อ๋า?"

หม่าไห่ตกใจ

แต่นี่เป็นยาที่จดสิทธิบัตรแล้วนะ!

นำสูตรยาของยาที่จดสิทธิบัตรแล้วมาประกาศให้โลกรู้ แบบนี้ก็เท่ากับเป็นการสร้างงานให้กับพวกคนที่ชอบทำเลียนแบบน่ะสิ?

"เขายังเป็นเขาไม่เปลี่ยน!"

"เพียงแค่คนชั่วเพิ่มมากขึ้นเท่านั้น ทำให้เริ่มสาดโคลนใส่เขา!"

"หมอเทวดาหลิน! ฉันรักคุณ! คุณคือไอดอลของฉัน!"

"นี่คุณ ก่อนหน้านี้คุณไม่ได้พูดแบบนี้นี่นา! เมื่อกี้คุณยังเขียนด่าหมอเทวดาหลินอยู่เลย? ทำไมถึงลบซะแล้วล่ะ? ทำไมคุณไม่พูดอะไรบ้างเลย?"

"บรรดาพวกปากเก่งหายไปไหนกันหมด? รีบโผล่ออกมาสิ!"

โลกออนไลน์เดือดระอุและผู้คนจำนวนมากที่ต่างโพสต์ด่าหมอเทวดาหลินก็ต่างรีบพากันลบโพสต์และหายตัวไปทันที แน่นอนว่ายังมีคนกลุ่มหนึ่งที่ยังไม่ลบและต่างถูกผู้คนในโลกออนไลน์พากันรุมถล่ม

คนของหยางหัวในที่เกิดเหตุก็ต่างพากันประหม่า

บางคนน้ำตาคลอเบ้า บางคนรู้สึกผิดและละอายใจที่ได้เมื่อสักครู่ได้ด่าทอหมอเทวดาหลินออกไป

และคนที่รับไม่ได้ที่สุดก็คงเป็นฟู่เซิงไกวโส่ว!

เขาคิดไม่ถึงเลยว่าหลินหยางจะมีเศษส่วนของบันทึกตำราราชาโอสถชำรุดที่หายไป!

"กระดาษที่ขาดหายไปเหล่านี้ คุณได้มายังไง?" ฟู่เซิงไกวโส่วจ้องไปที่หลินหยาง

"คำนี้ควรเป็นผมต่างหากที่ต้องถามคุณ แดนมรณะของพวกคุณได้สิ่งนี้ไปได้ยังไง?" หลินหยางถามอย่างเย็นชา

ฟู่เซิงไกวโส่วไม่กล้าพูดอะไร