ระหว่างทางกลับ หลินหยางนับว่ารู้แล้วว่าทำไมหมู่บ้านซานไจ้ถึงได้มุ่งเป้าไปที่หมู่บ้านจิ่วไจ้แบบนี้
ที่แท้หลังจากหญิงชราไป๋ลงจากตำแหน่งผู้นำหมู่บ้าน ผู้นำหมู่บ้านคนใหม่ของหมู่บ้านจิ่วไจ้ไม่เพียรพยายามทำอะไรเลย วางแผนผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง ทำให้พลังอำนาจของหมู่บ้านจิ่วไจ้ไม่เหมือนเมื่อก่อนเลย
หมู่บ้านซานไจ้ถูกใจดินแดนที่อยู่ของหมู่บ้านจิ่วไจ้ รู้สึกว่ามันเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยกลิ่นอายและเสน่ห์อุดมสมบูรณ์ จึงต้องการให้หมู่บ้านจิ่วไจ้ย้ายจากดินแดนนั้น และให้พวกเขาหมู่บ้านซานไจ้เข้ามาอยู่อาศัยแทน แต่หมู่บ้านจิ่วไจ้ไม่ยอม ผู้คนของหมู่บ้านซานไจ้เลยเกลียดหมู่บ้านจิ่วไจ้และสร้างความลำบากให้กับพวกเขาอยู่ทุกที่
หมู่บ้านซานไจ้รับผิดชอบดูแลสวนยาของตระกูลพันแซ่ แหล่งทรัพยากรอุดมสมบูรณ์ บวกกับช่วงปีที่ผ่านมานี้ภายในหมู่บ้านมีอัจฉริยะออกมามากมาย พอจะพูดได้ว่ายอดฝีมือมีเยอะแยะ จนทำให้ตระกูลพันแซ่โดดเด่นเหนือกว่าใครๆแล้ว
การจะกลั่นแกล้งหมู่บ้านจิ่วไจ้ แน่นอนว่าไม่มีความลังเลใจแม้แต่น้อยอยู่แล้ว
และผู้นำหมู่บ้านจิ่วไจ้เองก็ไม่สามารถรับมือได้ ตอนนี้คิดเรื่องที่จะโยกย้ายแล้ว
ถ้าเปลี่ยนเป็นช่วงเวลาปกติ ไป๋หนานหลีไม่มีทางทำให้เรื่องราววุ่นวายมาถึงขั้นนี้แน่นอน
แต่เรื่องเกี่ยวข้องถึงหลินหยาง เขาเองก็นั่งไม่ติดแล้ว จำเป็นต้องจัดการทันที
“ตอนนี้ทำให้หมู่บ้านซานไจ้ไม่พอใจ จะต้องรีบรายงานท่านย่านะ เพื่อให้ท่านไปเจรจากับผู้นำหมู่บ้าน หมอเทวดาหลิน คุณพักผ่อนก่อน รอเรื่องราวสงบแล้ว พวกเราจะรีบไปจากที่นี่กัน”ไป๋หนานหลีสีหน้าไม่ดี พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ
“ได้”หลินหยางพยักหน้า
ไป๋หนานหลีรีบออกไปหาหญิงชราไป๋
เป็นอย่างที่คิด
หลังจากเรื่องราวแพร่กระจายออกไป บรรยากาศของหมู่บ้านจิ่วไจ้ก็อึมครึมขึ้นมา
หลินหยางพักผ่อนอยู่ในห้อง จากนั้นศึกษาเกี่ยวกับยาสมุนไพรเหล่านี้
เขาจัดการกับยาแต่ละตัว และปิดผนึกไว้ เพราะกลัวว่าจะปล่อยให้สรรพคุณทางยาระเหยไปโดยไม่ระวัง
รอจัดการหมดเรียบร้อยแล้ว ก็ผ่านไปหลายชั่วโมง
“ออกไปเดินเล่นหน่อยละกัน!”
หลินหยางคิดแล้วก็ผลักประตูออกไป เพื่อเดินเล่นข้างนอกสักหน่อย
แต่เดินไปได้ไม่กี่ก้าว ก็ได้เห็นคนของหมู่บ้านจิ่วไจ้มารวมตัวกันอยู่ด้านในบริเวณบ้าน
บ้านหลังใหญ่มาก แต่คนของหมู่บ้านจิ่วไจ้ก็รวมตัวกันได้อย่างแน่นขนัด
หลินหยางงง เลยอดไม่ได้ที่จะเดินเข้าไปดู
“หมอเทวดาหลิน คุณมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง? รีบกลับไปพักผ่อนเถอะ”
“หลีกทางให้หมดเลย!”
“อย่าขวางทาง! ได้ยินไหม?”
เวลานี้ ด้านนอกลานบ้านมีเสียงด่าทอและเสียงฝีเท้าดังมา
จากนั้นก็ได้เห็นคนกลุ่มหนึ่งล้อมรอบอยู่บริเวณลานบ้านของหมู่บ้านจิ่วไจ้แล้ว
พอมองดูก็รู้เลยว่าคนของหมู่บ้านซานไจ้มาถึงละ
เมื่อเทียบกับหมู่บ้านจิ่วไจ้ ชัดเจนว่าคนของหมู่บ้านซานไจ้กำยำกว่า สวมใส่เสื้อผ้าหรูหรา และมีออร่ากว่าด้วย
ถึงอย่างไรพวกเขาก็เป็นคนดูแลยาสมุนไพรของตระกูลพันแซ่ พวกเขามียาเพียงพอเพื่อช่วยในฝึกฝนและเพิ่มพูนร่างกายของพวกเขา ซึ่งเอามาเทียบกันกับคนของหมู่บ้านจิ่วไจ้ที่ถูกตระกูลผลักดันออกจนสุดขอบไม่ได้เลย
ผู้คนพากันหลบ กลุ่มชายหญิงที่ดูวัยรุ่นเดินมา
คนที่เป็นหัวหน้า บนศีรษะสวมใส่หมวกยาว บนหมวกยังมีขนนก ดูแล้วเหมือนฐานะตำแหน่งไม่ธรรมดาเลย
“ไป๋หนานหลีอยู่ไหน? เรียกเขาออกมา!”
ฝ่ายชายตะคอกด้วยน้ำเสียงเย็นชา และน้ำเสียงเต็มไปด้วยความไม่พอใจด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...