สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2505

รองแม่ทัพมีชื่อว่ารองแม่ทัพจาง เป็นทหารอาวุโสและมีประสบการณ์อย่างมากในกองกำลังมังกร

กองกำลังมังกรถือเป็นกองกำลังที่ลึกลับที่สุดกองกำลังหนึ่งในอาณาจักรมังกร

กองทัพนี้จะไม่ถูกส่งออกไปง่าย ๆ พวกเขาไม่เคยยุ่งเกี่ยวกับกิจการระหว่างประเทศหรือมีส่วนร่วมในกิจการท้องถิ่น การมีอยู่ ของพวกเขามีจุดประสงค์เพียงอย่างเดียว

นั่นคือการรักษาความมั่นคงของแวดวงศิลปะการต่อสู้ภายในประเทศ

ดังนั้นก่อนหน้านี้พวกเขาจึงไม่มีสิทธิ์เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับอาณาจักรซากุระ แม้ว่าทุกคนจะกังวลและร้อนรนต้องการกอบกู้ช่วยแวดวงศิลปะการต่อสู้ของอาณาจักรมังกร

โชคดีที่มีหมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินคอยออกหน้าแทน และการต่อสู้ที่เข้มข้นดุเดือดได้บรรเทาความหดหู่ใจของพวกเขา

ครั้งนี้ หลังจากได้รับคำสั่งและรู้ว่าพิธีบูชายัญอันโหดร้ายกำลังจะเกิดขึ้นบนภูเขาศักดิ์สิทธิ์ กองกำลังมังกรก็รีบไปที่เจียงเฉินทันที

มีทักษะต้องห้ามและวิชาต้องห้ามมากมายในโลกของศิลปะการต่อสู้ ซึ่งทั้งหมดนี้เกี่ยวข้องกับผู้คน

วิชาต้องห้ามและทักษะต้องห้ามนี้ถูกกำจัดออกไปโดยสิ้นเชิงและหากที่ไหนมีปรากฏขึ้น พวกเขาจะปรากฏตัวออกมา

และเช่นเดียวกับข่าวลือในครั้งนี้ การสังเวยชีวิตของผู้คนเกือบหมื่นเป็นสิ่งที่พวกเขาไม่เคยเผชิญมาก่อน

ดังนั้น ในปฏิบัติการนี้ กองกำลังมังกรแทบจะออกมาเต็มกำลัง ยกเว้นผู้บัญชาการทหารสูงสุดที่อยู่ในสำนักงานใหญ่ รองแม่ทัพทั้งหมดและบรรดาทหารใต้บัญชาการต่างเดินทางมาที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์

ทุกคนต่างทำการปูพรมตรวจสอบทุกซอกทุกมุมอย่างละเอียด

และรองแม่ทัพได้นำกำลังหน่วยองครักษ์และยอดฝีมือชั้นดีมุ่งหน้าไปที่สนามประลองทันที

การเคลื่อนไหวของพวกเขารวดเร็วอย่างมาก

เพื่อการเคลื่อนไหวอย่างสะดวกและรวดเร็ว พวกเขาได้พาตัวแทนของผู้มีศิลปะการต่อสู้ก่อนหน้านี้ไว้ แล้วตามพวกเขาไปที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อจดจำผู้คน

ในไม่ช้า คนกลุ่มหนึ่งก็มาถึงสนามประลองที่สร้างขึ้นใหม่

สนามประลองนี้กินพื้นที่ขนาดใหญ่มาก ครอบคลุมเกือบทั่วทั้งยอดเขา กำแพงรอบๆ สูงเกือบร้อยเมตร และหินทุกก้อนเป็นหินวิญญาณ ซึ่งมีพลังงานมหาศาลที่แม้แต่พีระมิดก็เทียบไม่ได้

สิ่งก่อสร้างที่งดงามเช่นนี้สามารถสร้างเสร็จได้ด้วยการเชิญนักศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลังจำนวนมากมาเท่านั้น

แต่รองแม่ทัพจางกลับไม่มีเวลาชื่นชมอาคาร

เขาเดินอย่างรวดเร็วและจ้องมองไปที่ประตู

"เปิดประตู เร็วเข้า!" รองแม่ทัพจางตะโกน

คนเฝ้ายามแห่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ยืนอยู่ที่ประตูรู้สึกงุนงงเล็กน้อย เมื่อเขาเห็นเทียนเจียวสูงสุดเดินเข้ามา เขาก็ไม่กล้าลังเลและปลดล็อคประตูทันที

กองกำลังมังกรต่างรีบพุ่งเข้าไปในประตู

อย่างไรก็ตาม ในสนามประลองนี้...พวกเขาเห็นเพียงไม่กี่ร้อยคนกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ตรงนั้น ซึ่งแตกต่างจากหมื่นคนก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง

ผู้คนนับร้อยคนข้างในต่างตกใจ

"คนเหล่านี้คือใคร?"

"ดูเหมือนจะเป็นเจ้าหน้าที่รัฐของอาณาจักรมังกร!"

"เจ้าหน้าที่รัฐมาที่นี่ทำไมกัน?"

"พวกคุณกำลังทำอะไร?"

ทุกคนที่รวมตัวกันต่างรู้สึกหวาดกลัวและตื่นตระหนก

"เจ้าสำนัก! !"

หญิงคนหนึ่งที่อยู่ข้างรองแม่ทัพจางร้องเรียกด้วยความดีใจพร้อมกับวิ่งเข้าไป

"ผู้อาวุโสสี่?"

ชายวัยกลางคนที่อายุมากกว่า 50 ปีรู้สึกประหลาดใจอย่างมาก เขามองไปที่ผู้หญิงคนนั้นแล้วตะโกนว่า "คุณมาที่นี่ทำไม"

"เจ้าสำนัก ฉันออกไปปฏิบัติภารกิจตามคำสั่งของท่าน แต่หลังจากกลับมา ท่านและทุกคนก็ถูกผู้คนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์จับตัวมาที่นี่เพื่อสร้างสนามประลอง ฉันมารู้ภายหลังว่าผู้คนจากภูเขาศักดิ์สิทธิ์วางแผนที่จะฆ่าคุณหลังจากที่พวกคุณสร้างสนามประลองเสร็จ ทั้งหมดจะถูกฆ่าและใช้เป็นเครื่องสังเวยในสนามประลอง ดังนั้นพวกเขาจึงมาที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์เพื่อขอคำอธิบาย และบังเอิญว่าเจ้าหน้าที่ของอาณาจักรมังกรก็มาด้วย ฉันจึงขึ้นมาบนภูเขากับพวกเขา!" ผู้หญิงคนนั้นพูดอย่างกระวนกระวายใจ

"อะไรนะ? สังเวย?"

ชายวัยกลางคนหน้าซีดด้วยความตกใจ

"สิ่งเหล่านี้ล้วนไม่มีอยู่จริง ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ของเราไม่เคยบูชายัญใคร และเราไม่เคยทำสิ่งเหล่านี้"

"แล้วคนก่อนหน้าล่ะ?"

"พวกเขา? พวกเขาทำในสิ่งที่ควรทำเสร็จแล้วและพวกเขาก็กลับลงไปจากภูเขาแล้ว" เทียนเจียวสูงสุดกล่าวอย่างเฉยเมย

"แบบนั้นเหรอ?"

รองแม่ทัพจางจ้องไปที่ชายวัยกลางคนและถามอย่างจริงจัง

ชายวัยกลางคนลังเล คิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า "คืออย่างนี้ ตอนนี้เรากำลังรอขั้นตอนสุดท้าย ซึ่งก็คือการฉีดพลังงานเข้าไปในรากฐานที่สำคัญของสนามประลองการต่อสู้นี้ เพราะรูสำหรับฉีดพลังงานนั้นเล็กมาก ต้องทำเป็นชุดๆ หลังจากที่คนกลุ่มแรกอัดฉีดพลังงานเข้าไปแล้วพวกเขาก็ได้รับรางวัลตอบแทนและจากไป เราคือชุดสุดท้าย"

"คุณแน่ใจหรือว่าพวกเขาออกไปอย่างปลอดภัย?" รองแม่ทัพจางถามอีกครั้ง

"ผมไม่รู้ ผมอยู่ในสนามประลองการต่อสู้ตลอด จะรู้ได้อย่างไรว่าข้างนอกเกิดอะไรขึ้น แต่ก่อนหน้านี้ได้มีกองกำลังที่แข็งแกร่งจำนวนหนึ่งเข้ามาทักทายเรา แล้วก็จากไปพร้อมกับสมบัติ" ชายวัยกลางคนพูดอย่างเร่งรีบ

"ใช่! ทำไมเทียนเจียวสูงสุดต้องสังเวยชีวิตพวกเราด้วย? นี่เป็นเพียงเรื่องใส่ร้ายเท่านั้น"

"พวกคุณอย่าสร้างปัญหาที่นี่ เทียนเจียวสูงสุด ตามกฎแล้ว ถึงเวลาแล้วที่เราจะอัดฉีดพลังงานลำดับต่อไป ได้โปรดรีบจัดการเรื่องนี้ หลังจากเราอัดฉีดพลังงานแล้ว คุณต้องมอบรางวัลตอบแทนให้กับเรา!"

หลายคนรีบเดินไปข้างหน้าและพูดอย่างกระตือรือร้น

เมื่อเห็นสิ่งนี้ รองแม่ทัพจางก็ขมวดคิ้ว

บนถาดทั้งหมดล้วนเป็นสมบัติและสิ่งประดิษฐ์หายาก ซึ่งหลายอย่างไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน

ทันทีที่สิ่งเหล่านี้ปรากฏขึ้น สายตาของทุกคนก็จับจ้อง

"ทุกคน นี่คือรางวัลสำหรับพวกคุณ ขอบคุณที่สร้างสนามประลองสำหรับภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในหลายวันมานี้!"

ชายคนนั้นพูดด้วยรอยยิ้ม จากนั้นก็คำนับชายวัยกลางคนและคนอื่นๆ

ชายวัยกลางคนรีบเก็บสมบัติด้วยความรีบร้อนและความโลภในดวงตาของพวกเขาก็ชัดเจนอย่างไม่ต้องสงสัย

"นายท่านเกรงใจเกินไปแล้ว เทียนเจียวสูงสุดก็เกรงใจกันเกินไปแล้ว หากท่านต้องการสร้างสนามประลองการต่อสู้ เพียงท่านออกคำสั่งเราก็พร้อมจะลุยทันที เรื่องเล็กน้อยเช่นนี้ ไม่มีปัญหาแม้แต่นิดเดียว?" ชายวัยกลางคนหัวเราะ

แม้แต่หญิงคนก่อนก็ตาเป็นประกาย เธอตื่นเต้นมาก เธอกลืนน้ำลายครั้งแล้วครั้งเล่าและกล่าวขอบคุณเทียนเจียวสูงสุด

"คุณรับของของผมแล้ว ดังนั้นความสัมพันธ์ระหว่างคุณกับผมจึงเป็นนายจ้างและลูกจ้างใช่ไหม?" เทียนเจียวสูงสุดถาม

"ใช่" ชายวัยกลางคนพยักหน้า

"ในเมื่อเป็นความสัมพันธ์ระหว่างนายจ้างและลูกจ้าง สิ่งที่เรียกว่าการคุมขังนี้ก็ไม่มีอยู่จริง คุณ ไม่ทราบว่าคนของคุณตรวจพบอะไรไหม?" เทียนเจียวสูงสุดมองรองแม่ทัพจางที่อยู่ด้านข้างและกล่าว

ใบหน้าของรองแม่ทัพจางดูไม่เป็นธรรมชาติมาก และเขามองไปที่คนข้างๆ

คนที่อยู่ข้างๆ เขาถามไปยังคนอีกฝั่งผ่านเครื่องส่งรับวิทยุ จากนั้นก็ส่ายหน้าไปทางรองแม่ทัพจาง

"ค้นหมดแล้วเหรอ?"

"หาจนทั่วแล้วไม่พบอะไรเลยครับ"

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้"

รองแม่ทัพจางดูไม่พอใจเล็กน้อย

"ผมบอกไปแล้วว่าพวกเขากลับไปกันแล้ว ถ้าคุณต้องการไปเยี่ยมชมภูเขาศักดิ์สิทธิ์จริงผมก็ไม่ขัดข้อง สั่งให้คนเตรียมงานเลี้ยงทันทีเพื่อสร้างความบันเทิงให้กับท่านผู้นี้แห่งกองกำลังมังกรเดี๋ยวนี้" หัวหน้าเทียนเจียวกล่าวอย่างใจเย็น

"ไม่จำเป็น" รองแม่ทัพจางกัดฟันและกล่าวเสียงต่ำ "ถอยทัพ!"

"รับทราบ!"

ทุกคนกลับมาประจำที่ทันทีและเตรียมพร้อมที่จะจากไป

เทียนเจียวสูงสุดมองเขาอย่างเงียบๆ ใบหน้าของเขาไม่แสดงออกแม้แต่นิดเดียว

ผู้คนที่เหลือในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ต่างก็ยิ้มแย้มอย่างมีชัยชนะ

"ช้าก่อน!"

ทันใดนั้นก็มีเสียงร้องดังขึ้น