“หมอเทวดาหลิน รีบไปจากเวทีการแข่งขันเถอะ เหวยหว่อมิ่งกินยาเฟิงเสวี่ยโฉว่ฮวาตัน เขาในตอนนี้กลายเป็นสัตว์ประหลาดแล้ว น่ากลัวมาก คุณรีบไปจากเวทีประลองเถอะ ไม่อย่างนั้นคุณจะตกอยู่ในอันตราย!”
อ้ายหร่านรีบวิ่งมาตะโกนบอกหลินหยางที่อยู่บนเวที
“ยาเฟิงเสวี่ยโฉว่ฮวาตันเหรอ?”
หลินหยางแปลกประหลาดใจ
ด้านในดินแดนแห่งความเงียบและความตายยังมียามหัศจรรย์แบบนี้ด้วยเหรอ?
“ฆ่า….ฆ่า….ฆ่า! !”
เหวยหว่อมิ่งแผดเสียงคำรามออกมา คนทั้งคนเหมือนเสียสติวิ่งมาทางหลินหยาง
ผิวพรรณซีดเผือดดวงตาแดงก่ำ มือเท้าเหี้ยมโหด
ตอนนี้เหวยหว่อมิ่งไม่เหมือนสัตว์ป่า เขาเหมือนศพ
เขาแผดคำรามออกมา พุ่งเข้าหาหลินหยางโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ตอนเข้าใกล้ เหวยหว่อมิ่งพ่นชี่สีขาวเทาออกมา
“ชี่ตาย?”
หลินหยางสีหน้าตึงเครียดรีบถอยหลัง
แต่เหวยหว่อมิ่งเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว เขาเหมือนโผเข้าหาหลินหยางในชั่วพริบตาเดียว จากนั้นอ้าปากกัดที่คอของหลินหยางทันที
ไม่ว่าจะเป็นชี่ตายหรือการที่เขากัด ล้วนแล้วแต่เป็นพิษ พอมันลุกลามมา หลินหยางก็ไม่สามารถจัดการได้ในระยะเวลาสั้นๆ ไม่ระมัดระวังเข้าหน่อยถึงแก่ชีวิตได้เลย!
หลินหยางสายตาตึงเครียด เขารีบเอามือไปง้างขากรรไกรของเหวยหว่อมิ่งออก
แต่มืออันแหลมคมของเหวยหว่อมิ่งแทงมาตรงบริเวณกลีบปอดของหลินหยางแล้ว
หลินหยางรีบหลบ
แต่เวลานี้แรงของเหวยหว่อมิ่งเยอะมาก มันกดลงมาที่เขาจนไม่อาจจะหลบเลี่ยงได้
ทันใดนั้น
เฮือก!
เสียงแปลกประหลาดดังขึ้น
คนที่อยู่ด้านล่างเวทีตื่นตกใจรีบมองไป
สิ่งที่เห็นคือมือข้างหนึ่งของเหวยหว่อมิ่งแทงเข้าไปที่แผงอกของหลินหยาง….
คนที่อยู่ด้านล่างพากันมองฉากนี้ด้วยความตื่นตะลึง
“หมอเทวดาหลิน!”
อ้ายหร่านร้องเสียงหลงออกมา
“คุณหลิน!”
“คุณหลิน!”
คนของสำนักชิงเซวียนและวิหารหยุนเซียวซานกระโจนเข้าไปในสนามแข่งและวิ่งไปทางเวที
พลังของยาเฟิงเสวี่ยโฉว่ฮวาตันเพิ่มขึ้นจนทำให้ผู้คนตกใจ
การกระทำของเหวยหว่อมิ่งบ้าคลั่งชัดๆ
หลินหยางถูกโจมตีแบบนี้จนหายใจลำบาก เลือดไหลออกมุมปาก เหมือนทรมานอย่างมาก
หลังจากที่มือแทงเข้าไปในปอดของหลินหยาง เหวยหว่อมิ่งที่มีพลังเพิ่มขึ้นไม่ได้คิดที่จะหยุด เขาออกแรงอย่างต่อเนื่อง คิดไม่ถึงว่าเขาหมายจะฉีกอกของหลินหยางออกเป็นชิ้นด้วย!
ในช่วงสถานการณ์ฉุกเฉิน จู่ๆหลินหยางก็ยกมือขึ้น ตัดไปที่คอของเหวยหว่อมิ่งทันที
ปัง!
คอของเหวยหว่อมิ่งถูกกระแทก
ถึงแม้ว่าตอนนี้ร่างกายของเขาจะกลายเป็นร่างเทพยุทธ การโจมตีของหลินหยางโจมตีที่จุดด้านล่าง จุดเส้นลมปราณถูกโจมตี พลังของเหวยหว่อมิ่งจึงลดลงบ้าง
หลินหยางผลักเขาออกทันที
เหวยหว่อมิ่งลอยไปกระแทกอยู่บนพื้น แต่ไม่นานก็คลานลุกขึ้น
หลินหยางยืดตัวตรง แต่แผงอกแดงก่ำมีเลือดไหลซึมออกมา เหมือนไม่สามารถห้ามเลือดได้
เขาสีหน้าซีดเผือด เขารีบกดจุดบริเวณหน้าอก แบบนี้เลือดถึงจะหยุด
สถานการณ์วุ่นวายตอนนี้ทำให้เวลาเปิดฉากกั้นได้รับผลกระทบด้วย
การโจมตีหลายครั้งแพร่กระจายไปยังเจ้าหน้าที่ของการแข่งขัน
ผู้คนสีหน้าอึมครึม รีบหยุดคันโยกและเริ่มระงับสถานการณ์
การกระทำแบบนี้ ยื้อเวลาให้เหวยหว่อมิ่งได้
“ผู้นำหุบเขาจ้งหลงกู่สุดยอด!”
เจี่ยนเทาที่อยู่ทางฝั่งตระกูลอวี่ปรบมือหัวเราะเสียงดังลั่น
“ผู้นำตระกูลอวี่! คุณก็รีบพาคนของตระกูลอวี่มารักษากฎของการแข่งขันเถอะ!”
เจี่ยนเทาพูดกับอวี่เจิ้นเทียน
อวี่เจิ้นเทียนสีหน้าลำบากใจ คิดอยู่สักพักหนึ่งถึงพูดว่า“มีคนของจ้งหลงกู่ก็พอละ ตระกูลอวี่โดดเดี่ยว อำนาจไม่มาก ไปก็วุ่นวาย”
“เหอะ ปอดแหก!”
เจี่ยนเทาเหลือบมองอวี่เจิ้นเทียน ไม่ได้พูดอะไรอีก
แผนการของหุบเขาจ้งหลงกู่ทุกคนที่อยู่ตรงนี้รู้ดี พวกเขาไม่อยากให้หลินหยางชนะ ทางที่ดียืมมือเหวยหว่อมิ่งฆ่าหลินหยางเลยดีกว่า พวกเขาถึงจะไม่ต้องลำบากมาก
อีกอย่างช่วยเหวยหว่อมิ่ง ก็นับว่ามีความสัมพันธ์อันดีระหว่างหุบเขาจ้งหลงกู่กับเหวยหว่อมิ่ง ถ้าเหวยหว่อมิ่งชนะได้หนามมังกรจ้งหลงมา หุบเขาจ้งหลงกู่ก็มีโอกาสจะได้คืน
เพราะฉะนั้นการกระทำของหุบเขาจ้งหลงกู่
พวกเขาแค่พูดแบบทางการว่าปกป้องความสงบกฏเกณฑ์ ความเป็นจริงแล้วคือแทรกแซงการปิดฉากป้องกัน ไม่ให้กรรมการรบกวนเหวยหว่อมิ่งต่างหาก
“ดูอย่างนี้ไม่มีคนรบกวนผมละ คนนอกอย่างคุณตอนนี้พวกเราก็สามารถเล่นสนุกกันได้ละ!”
เหวยหว่อมิ่งหัวเราะระรื่น ดวงตาอำมหิตจ้องมองหลินหยางและสาวเท้าก้าวไปหา
กลิ่นอายพร้อมสังหารกระพือขึ้น
ตามที่เขาดู ครั้งนี้ฆ่าหลินหยาง ชัยชนะอยู่ในกำมือแล้วไม่มีอะไรผิดพลาดแน่
แต่เวลานี้ จู่ๆหลินหยางก็ควักขวดออกมา สีหน้าเย็นชา พูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า“คุณคงไม่คิดว่า….มีแค่คุณที่มียาเพิ่มพลังหรอกใช่ไหม?”
“อะไรกัน?”เหวยหว่อมิ่งชงัก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...