ตอน บทที่ 2711 ตื่นตะลึง จาก สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 2711 ตื่นตะลึง คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายนิยายปัจจุบัน สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา ที่เขียนโดย เฮยเย่เต๋ถอง เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
เหวยหว่อมิ่งรู้สึกผิดปกติจะขัดขวางแต่ไม่ทันแล้ว
หลินหยางเปิดฝาขวดออก จากนั้นเทยาที่อยู่ด้านในยัดเข้าปาก
พอหลินหยางกินเข้าไป พลังวิญญาณชั่วร้ายที่อยู่รอบตัวของเขาก็หายไป
ไม่ใช่แค่นี้ พิษที่อยู่บริเวณบาดแผลกับวิญญาณชั่วร้ายที่อยู่บนตัวเขาก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย สิ่งที่ยิ่งทำให้คนตื่นตะลึงคือบาดแผลบริเวณทรวงอกของเขาเริ่มสมานเข้ากันกลับคืนสู่สภาพเดิม
เหวยหว่อมิ่งหายใจติดขัด สับสนวุ่นวายไปหมด
ถึงแม้ยาเฟิงเสวี่ยโฉว่ฮวาตันจะทำให้เขากลายเป็นครึ่งคนครึ่งสับประหลาด คนทั้งคนตกอยู่ในช่วงบ้าคลั่ง แต่เขาก็ยังมีสติเล็กน้อย
เขาดูออกว่ายาที่หลินหยางกินไม่ธรรมดา
จะให้โอกาสหลินหยางไม่ได้!
เหวยหว่อมิ่งโกรธจัด กระโจนเข้าไปหาหลินหยาง
“ผมจะฉีกคุณให้แหลก!”
เหวยหว่อมิ่งโมโห กวาดมือที่น่ากลัวไปทางหลินหยาง
พลังเล็บมือนี้ทำลายล้าง ต่อให้เป็นเหล็กหินที่แข็งก็สามารถทำลายได้เป็นเศษผง
หลินหยางหลบไม่ทัน
ปัง!
เล็บมือตะปรบเข้าที่ร่างกายหลินหยาง แผ่นอกของเขาทีเลือดซึมน่ากลัวลอยกระเด็นออกไปบนฉากกำบัง จากนั้นตกกระแทกลงมา
“ตายซะเถอะ!”
เหวยหว่อมิ่งแผดร้อง โจมตีหลินหยางไม่ให้โอกาสหายใจเลย
เป็นการโจมตีสังหารอีกครั้งแล้ว
หลินหยางเหมือนไม่มีแรงจะต้าน คนทั้งคนตัวสั่นระริก ส่วนเหวยหว่อมิ่งโจมตีอย่างบ้าคลั่ง คิดไม่ถึงว่าไม่มีการป้องกันตัวอะไรเลย
ทุกครั้งที่โจมตีลงไป ร่างกายของหลินหยางเต็มไปด้วยเลือดและรอยเล็บที่น่ากลัว
คนที่อยู่ด้านล่างมองด้วยความตะลึง
“นี่คือพลานุภาพของเฟิงเสวี่ยโฉว่ฮวาตันเหรอ?”
“คนนอกดินแดนที่เก่งอย่างไม่น่าเชื่อเมื่อกี้นี้ คิดไม่ถึงว่าตอนนี้จะถูกซ้อมขนาดนี้….”
“ยังไงเหวยหว่อมิ่งก็คือเหวยหว่อมิ่ง เก่งกาจมาก!”
“ถ้าเป็นฉันอยู่บนสังเวียนนะ เกรงว่าแหลกไม่มีชิ้นดีละ”
ทุกคนพากันพูดคุยกัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...