สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2739

“คนนอกก็คือคนนอก พวกเขาไม่มีสมองเลย”

“เขาคิดว่าอาวุธศักดิ์สิทธิ์เป็นของที่ใช้ได้ตามใจชอบหรอ? จะใช้ตอนไหนก็ใช้ได้หรอ?”

“อีกไม่นานเดี๋ยวคนนี้จะเสียใจภายหลัง”

“ไม่ใช่หรอ?”

หลายคนส่ายหัวหัวเราะเยาะและเยาะเย้ย

หลินหยางไม่ได้รับผลกระทบใดๆและยังคงบีบหนามมังกรหลงจ้งแน่นขึ้นและฉีดพลังเข้าไปในขณะที่มืออีกข้างจับอยู่บนหัวเข็มขัด การกระทํานั้นแปลกเป็นพิเศษ

ทันใดนั้นผู้นำหุบเขาจ้งหลงกู่ก็รู้สึกผิดปกติจากนั้นก็ลุกขึ้นจ้องมองท่าทางของหลินหยางอย่างใจจดใจจ่อและสีหน้าก็ค่อยๆเปลี่ยนไป

“ผู้นำหุบเขาจ้งหลงกู่เกิดอะไรขึ้น?”

อารักขาที่อยู่ข้างๆถึงกับตกตะลึงและถาม

“วิธีนี้... คุ้นเคยดี...” ผู้นำหุบเขาจ้งหลงพึมพํา

“โอ้?”

ประชาชนมองอย่างพร้อมเพรียงกัน

แต่ดูหลินหยางเขาได้ยกหนามมังกรจ้งหลงขึ้นในระดับสายตาของเขา

“แปลกมาก!”

“ผู้ชายคนนี้กําลังทําบ้าอะไรอยู่”

ผู้คนสับสน

แต่ทันใดนั้นผู้นำหุบเขาจ้งหลงก็คิดถึงอะไรบางอย่างแล้วก็อุทานว่า “ท่าไม่ดีแล้ว! นี่เป็นเทคนิคดั้งเดิมโบราณ! หนามมังกรจ้งหลงกําลังจะเริ่มแล้วระวังนะ!”

ทันทีที่เขาพูดออกมา ผู้ชมก็อยู่โกลาหล

“อะไรนะ?”

ตู๋กูเวิ่นที่อยู่ในสนามสีหน้าเปลี่ยนไปมาก และเขามองไปที่ผู้นำหุบเขาจ้งหลง

ผู้นำหุบเขาจ้งหลงหน้าซีดเซียวมากและร่างกายก็สั่นเบาๆ

“เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้! ทําไมถึงเป็นเทคนิคเร่งพลังภายในแบบโบราณขนาดนี้! คนๆนี้จะรู้ไหมว่านี่เป็นเทคนิคที่สูญหายไปเกือบพันปีนะ เป็นไปไม่ได้!”

“ผู้นำหุบเขานั่นมันเป็นวิธีอะไรกันแน่?”

อารักขาที่อยู่ข้างๆพูดและตะโกนอย่างรวดเร็ว

“เดิมใช้เทคนิคเร่งรัด เป็นวิธีการเร่งพลังภายในชนิดหนึ่งเมื่อหลายพันปีก่อนเทคนิคนี้ลึกลับมาก เมื่อใช้แล้ว เข็มทุกเข็มที่ใช้ออกมาสามารถปลดปล่อยพลังที่สมบูรณ์แบบของมันได้ ไม่ว่าจะเป็นหมอหรือฆ่าคนก็ไม่สามารถเปรียบเทียบได้ แม้ว่ามังกรหลงจ้งจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ที่ราคาแพงก็ตาม แต่มันก็เป็นเพียงแค่เข็มเท่านั้นนะ!”

ผู้นำหุบเขาจ้งหลงตัวสั่น

คนรอบข้างหน้าเปลี่ยนสีกันไปหมด

“อาเวิ่นโจมตีเลยและฆ่าคนนี้เร็วๆ!”

ทันใดนั้นหัวหน้าตระกูลตู๋ก็ตะโกนออกมาตาทั้งสองข้างของเขาเป็นสีแดง

สนามแข่งขันเต็มไปด้วยความดุเดือด

ตู๋กูหวยกัดฟันจ้องหลินหยางอย่าเอาเป็นเอาตายลงจากเวทีและรีบวิ่งตรงไปหาหลินหยางแบบไม่ลังเล

ในเวลาเดียวกันร่างแยกทั้งหมดจากทุกทิศทุกทางก็กระโจนเข้าหาหลินหยางและถือเข็มบินหลายร้อยล้านเล่มเหมือนกาแลคซีที่พุ่งออกมา

และในขณะนั้นสนามกีฬาทั้งหมดเหมือนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว

เข็มบินทุกเล่มเปรียบเหมือนดวงดาว

แต่ละร่างแยกเป็นกลุ่มดาว

ตู๋กูเวิ่นเหมือนดวงดาวที่เคลื่อนที่และพุ่งลงสู่หลินหยาง

ฉากนี้สวยงามมาก

แต่วินาทีต่อมา

เสียงหึ่งดังขึ้น

เสียงเข็มที่ระเบิดดังก้องไปทั่วทั้งสี่ด้าน

ทุกคนรู้สึกหูอื้อที่หูทั้งสองข้างทันที

ผู้ชมจํานวนเอามือปิดหูไม่รู้ตัวและสีหน้าดูเหมือนเจ็บปวด

แต่เมื่อเขามองไปที่สนามแข่งก็เห็นหลินหยางได้ยกหนามมังกรจ้งหลงขึ้นเหนือหัวแล้ว

ในตอนนี้เข็มที่เรียวบางนั้นดูเหมือนอัญมณี

มันยังปลดปล่อยพลังงานออกมาแบบไม่มีใครเทียบได้ ซึ่งสั่นสะเทือนไปรอบๆและทําให้ทั้งหมดประหลาดใจ

เจ้าเมืองตู๋กูตะโกนเสียงดังสนั่นหวั่นไหว

คนที่อยู่ข้างๆตระกูลตู๋กูรีบวิ่งออกจากพื้นที่นั่งชมและตรงไปที่สนามแข่งทันที

แต่สิ่งที่กั้นไว้ยังไม่ได้เปิดและหลังจากการเสริมกําลังของทีมลาดตระเวนเทียนก็หนาขึ้นมากและการเปิดออกก็ต้องใช้เวลามากขึ้น

ในทางกลับกันตู๋กูเวิ่นกําลังจะหมดลม เส้นเลือดในสมองแห้งเหือดไม่มีแรงแม้แต่น้อยที่จะปกป้องเส้นเลือดหัวใจได้

เขาอ้าปากและพูดไม่ได้ด้วยซํ้าก่อนที่จะดวงตาของเขาก็มืดลงและเหมือนกําลังจะตาย

“จบการแข่งขัน ผู้ชนะคือผู้เข้าแข่งขันหลินหยาง!”

ผู้ตัดสินตัดสินทันที

หลินหยางหายใจเข้าจากนั้นมองไปที่ตู๋กูเวิ่นและเดินตรงไปหาเขา

“ไม่!”

เจ้าเมืองตู๋กูตะโกนออกมา

พวกเขาคิดว่าหลินหยางกำลังจะทําลายร่างเขา

ถ้าเป็นเช่นนั้น แม้ว่าตระกูลตู๋กูจะมีทักษะทางการแพทย์แต่ก็ไม่สามารถช่วยชีวิตตู๋กูเวิ่นได้

“คุณหลิน ได้โปรดปล่อยพี่ชายฉันไป!”

ตู๋กูหวยยคุกเข่าลงและร้องไห้ต่อหน้าหลินหยางผ่านอากาศ

หลินหยางมองตู๋กูหวยและคนอื่นๆแล้วมองไปที่ผู้ตัดสินที่อยู่ข้างหลัง ทันใดนั้นก็ถามว่า “ผู้ตัดสิน ให้เขาใช้การพลิกกลับครั้งใหญ่นี้ด้ไหม?”

หลินหยางชี้ไปที่ตู๋กูเวิ่นที่นอนนิ่งอยู่

“ถ้าเขาใช้แล้วคุณก็ใช้ไม่ได้ การพลิกกลับครั้งใหญ่แต่ละครั้งสามารถใช้ได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น หลังจากใช้แล้วมีช่วงให้พักสิบนาทีเป็นไปไม่ได้ที่การแข่งขันจะรอคุณถึงสิบนาที!” ผู้ตัดสินพูดเบา ๆ

“เอาล่ะ!”

หลินหยางพยักหน้า แต่ทันใดนั้นก็แบกตู๋กูเวิ่นและโยนเข้าไปที่การพลิกกลับครั้งใหญ่

เมื่อภาพนี้ปรากฏขึ้นตระกูลตู๋กูก็หยุดอยู่กับที

ทั้งตู๋กูหวย เจ้าเมืองตู๋กูและตู๋กูลั่วเยี่ยนก็ตกตะลึง

แต่เมื่อเห็นว่าร่างของตู๋กูเวิ่นกระแทกเข้ากับเครื่องอย่างแรง วินาทีต่อมาการพลิกกลับครั้งใหญ่ก็สว่างขึ้นและเริ่มทํางาน...