ณ สำนักงานใหญ่บริษัทหยางหัว
หม่าไห่กำลังวุ่นวายกับการจัดการงานเอกสารที่อยู่ตรงหน้า
ตั้งแต่ที่หลินหยางจากไป เขาก็กลายเป็นจุดศูนย์กลางของหยางหัว ไม่เพียงแค่เรื่องเล็กๆ ใหญ่ๆ ในบริษัทที่คอยให้เขาจัดการดูแล แม้แต่ปัญหาเรื่องการป้องกันความปลอดภัยและเรียบร้อยของเจียงเฉินเองก็เป็นเขาที่คอยดูแล
"หม่า คุณไปพักผ่อนได้แล้ว ถ้าคุณยังทำงานต่อไปแบบนี้ละก็ เกรงว่าประธานหลินยังไม่กลับมาคุณอาจล้มป่วยลงได้!"
ชวี่เทียนที่นั่งสูบบุหรี่อยู่ที่โซฟากล่าวเสียงแหบแห้ง
แววตาของเขาแดงก่ำ ซึ่งเห็นได้ชัดว่าอดหลับอดนอนมาเป็นเวลานาน
หลังจากที่หลินหยางจากไป จำนวนคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ที่เข้ามาในเจียงเฉินก็มีมากขึ้นเรื่อยๆ
ลัทธิปีศาจสวรรค์ได้ล่วงรู้ถึงแผนการหลอกลวงศัตรูของหลินหยางอย่างหมดไส้หมดพุงแล้ว เดิมทีคนของลัทธิปีศาจสวรรค์ต่างไม่กล้าบุกเข้ามาในเจียงเฉินและเพียงเฝ้าสังเกตการณ์อยู่รอบๆ ทว่าช่วงหลายวันมานี้กลับมาคนของลัทธิปีศาจสวรรค์แอบบุกรุกเข้ามาในเจียงเฉินจำนวนมาก และยังเข้ามาเข้าสังเกตการณ์อยู่บริเวณโดยรอบของสำนักงานใหญ่หยางหัว
สิ่งนี้ทำให้คนของหยางหัวรู้สึกไม่ดีเท่าไรนัก
หากลัทธิปีศาจสวรรค์รู้ว่าหลินหยางไม่ได้อยู่ในเจียงเฉิน เกรงว่าลัทธิปีศาจสวรรค์จะต้องบุกเข้าโจมตีรอบด้านอย่างแน่นอน
เพื่อสิ่งนี้ หม่าไห่จึงได้โทรคุยกับว่านจิ้นซงให้เขาส่งกองกำลังคนเข้ามาปักหลักอยู่ในเจียงเฉิน เพื่อเฝ้าดูแลความปลอดภัยของเจียงเฉิน
ทว่าว่านจิ้นซงเองก็จนปัญญา การต่อสู้ที่ชายแดนทางเหนือก็มีปัญหาเกิดขึ้น ไม่เพียงแค่ส่งกองกำลังมังกรเข้าไปยังชายแดนเหนือเท่านั้น แม้แต่กองกำลังทหารของชายแดนใต้และกองกำลังของลู่เย่ก็ถูกส่งไปช่วยเหลือจำนวนมาก
ตอนนี้หม่าไห่มีเพียงกองกำลังทหารหลงเซวียนของโจวเซวียนหลงเท่านั้นที่เข้ามาช่วยเหลือ
หากใช้กำลังของคนเหล่านี้เพื่อจัดการรับมือกับลัทธิปีศาจสวรรค์ละก็ ถือเป็นความคิดที่ไร้เดียงสาอย่างมาก
"ไม่เป็นไร ผมทำต่อไปอีกหน่อยดีว่า ถ้าหยุดตอนนี้หยางหัวต้องวุ่นวายแน่ ชวี่เทียน คุณไปพักผ่อนเถอะ หลายวันมานี้คุณเองก็เหนื่อยมามากแล้ว!" หม่าไห่กล่าวขณะที่กำลังจัดการเอกสารที่อยู่ตรงหน้าโดยไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมา
ชวี่เทียนไม่พูดอะไรและยังคงสูบบุหรี่ต่อไป
ขณะนี้เอง ใครคนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาในห้องทำงาน
"ประธานหม่า คุณชวี่ แย่แล้ว! กองกำลังกลุ่มหนึ่งของลัทธิปีศาจสวรรค์กำลังบุกเข้ามาในเจียงเฉิน!" ชายคนนั้นกล่าวรายงานอย่างตื่นตระหนก
"อะไรนะ? ?"
ชวี่เทียนตกใจจนลุกขึ้นจากโซฟาพร้อมกับเบิกตากว้าง
"รีบส่งคนไปขัดขวางเร็วเข้า!"
หม่าไห่เงยหน้าขึ้นตะโกนอย่างเคร่งขรึม
"ได้ส่งกองกำลังสำนักฉีหลินและกองกำลังเกาะหวางโยวไปแล้ว แต่...แต่ไม่สามารถขัดขวางได้!" ชายคนนั้นกล่าวอย่างลำบากใจ
หม่าไห่แสดงสีหน้าตึงเครียด
"คนที่มาจะต้องเป็นยอดฝีมือของลัทธิปีศาจสวรรค์แน่ ดูเหมือนว่าพวกเขาพอจะคาดเดาได้แล้วว่าประธานหลินไม่ได้อยู่ที่เจียงเฉิน คนกลุ่มนี้ต้องมาเพื่อพิสูจน์ข่าวนี้แน่!"
ชวี่เทียนกัดฟันกรอด
"จำเป็นต้องกำจัดกองกำลังกลุ่มนี้ หากปล่อยให้พวกเขาออกไปจากเจียงเฉินได้อย่างปลอดภัยละก็ ลัทธิปีศาจสวรรค์จะต้องรู้แน่ว่าประธานหลินไม่ได้อยู่ในเจียงเฉิน และครั้งหน้าจะต้องเป็นครั้งที่ลัทธิปีศาจสวรรค์บุกเข้ามาโจมตีเจียงเฉินอย่างยิ่งใหญ่แน่!"
หม่าไห่วางปากกาในมือลงและกล่าวอย่างเยือกเย็น "ผมจะรีบโทรขอความช่วยเหลือจากกองทัพหลงเซวียนเพื่อเข้ามาปิดล้อมเจียงเฉิน ชวี่เทียน คุณช่วยรีบไปตามในเทพอัคคีมาช่วยกำจัดกองกำลังกลุ่มนี้หน่อยสิ! !"
"ตกลง!"
ชวี่เทียนพยักหน้าและรีบวิ่งออกไปจากห้อง
หม่าไห่ก็รีบกดโทรออกเช่นกัน
ไม่นาน กองทัพหลงเซวียนก็เคลื่อนกำลังและเริ่มเข้าปิดล้อมเจียงเฉินในทุกจุดเข้าออก
เทพอัคคีที่ได้ทราบข่าวก็รีบเดินทางไปยังจุดบริเวณที่กองกำลังกลุ่มนั้นปักหลักอยู่อย่างรวดเร็ว
หลินหยางจากไปไม่เท่าไรก็มีเขาที่คอยเข้ามาดูแลความสงบของเจียงเฉิน
เมื่อมีเขาอยู่ ไม่ว่าแดนมรณะหรือลัทธิปีศาจสวรรค์ หากไม่ส่งยอดฝีมือที่มีความสามารถสูงมาก็คงไม่สามารถบุกโจมตีเข้ามาในเจียงเฉินได้อย่างแน่นอน
ไม่นานเทพอัคคีก็เข้าถึงพิกัดของกองกำลังกลุ่มนั้น
และบริเวณสองฝั่งของกองกำลังกลุ่มนี้นั้นกลับมีกลุ่มยอดฝีมือของตระกูลพันแซ่ที่กำลังลงมือ
เสิ่นเหนียนหัวและไป๋หนานหลีเป็นคนที่นำกำลังเข้าปิดล้อม
"ครั้งนี้กลุ่มปีศาจเหล่านี้ต้องหนีไม่รอดแน่" เสิ่นเหนียนหัวกล่าว
"เหนียนหัว อย่าได้ประมาทไป! ได้ยินที่คนของสำนักฉีหลินและเกาะหวางโยวรายงานมาว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นยอดฝีมือของลัทธิปีศาจสวรรค์ อย่าได้ประมาทไปเชียว" ไป๋หนานหลีกล่าว
"รู้แล้ว ตอนนี้พวกเขาอยู่ในเงื้อมมือของเราแล้ว เราลงมือกันเถอะ" เสิ่นเหนียนหัวกล่าว
"ไม่รีบ รอคำสั่งจากเทพอัคคีก่อน"
ไป๋หนานหลีกล่าว
อันที่จริงเขาเองก็อยากลงมือตอนนี้เลย แต่ไม่รู้ทำไมเขากลับรู้สึกมีบางอย่างผิดปกติ
คนเหล่านั้นของลัทธิปีศาจสวรรค์กลับเลือกที่จะเดินทางบนถนนหลักของถนนทางทิศใต้
หน่วยลาดตระเวนได้จัดการคนเหล่านี้ไปจนหมดแล้ว
เห็นได้ชัดว่าพวกเขาถูกจับได้แล้ว
ทว่าพวกเขากลับไม่ได้มุ่งหน้าไปข้างหน้าต่อ ทว่ากลับยืนอยู่เฉยไม่ขยับเขยื้อนกลางถนน ซึ่งดูแล้วน่าแปลกมาก
เมื่อเทพอัคคีเดินทางมาถึงก็รู้สึกได้ถึงความแปลกประหลาดนี้ ฉะนั้นจึงไม่ได้ออกคำสั่งลงมือทันที
และขณะนี้เอง เสียงตะโกนอย่างเกรี้ยวกราดก็ดังขึ้น
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...