สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 2975

สถานะของไท่เหอนั้นสูงกว่าส้าวฝูชางอย่างเห็นได้ชัด

เมื่อได้ยินเสียงของเขา ส้าวฝูชางก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ยังคงขอให้นักรบของสำนักทุ่งน้ำแข็งที่อยู่รอบๆหุบเขาลั่วหยางล่าถอย

“ท่าน ท่านคิดอะไรอยู่ในใจ?”

ส้าวฝูชางถามอย่างเย็นชา

“ส้าวฝูชาง เนื่องจากผู้คนในหุบเขาลั่วหยางมาที่นี่เพื่อแสวงหาความยุติธรรม เจ้าก็ควรอ่านข้อกล่าวหาต่อตระกูลอวี่และทำตามขั้นตอนปกติเพื่อทำให้พวกเขายอมรับอย่างไร้ข้อกังขาถึงจะถูก เหตุใดต้องโจมตีพวกเขาด้วย? นี่มีแต่จะทำให้สถานการณ์รุนแรงขึ้นเท่านั้น ความขัดแย้งจะก่อให้เกิดปัญหาโดยไม่จำเป็น!” ไท่เหอกล่าวอย่างสงบ

ส้าวฝูชางขมวดคิ้ว เขาไม่กลัว และตะคอกอย่างเย็นชา "เอาล่ะ หากพวกเจ้าต้องการความยุติธรรม ข้าก็จะให้ความยุติธรรมแก่พวกเจ้า!"

หลังจากนั้นเขาก็เดินไปที่เวทีแล้วหยิบหนังสือพิพากษามาอ่านเสียงดัง

“วันนี้เวลาบ่ายสามโมง ทีมค้นหาวัตถุที่เจ็ดภายใต้คำสั่งของอาวุโสใหญ่แห่งทุ่งน้ำแข็งห้าทิศได้ถือ 'ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง' ที่ได้รับการปรุงโดยตระกูลอวี่และออกไปปฏิบัติภารกิจ โดยไม่คาดคิดหลังจากได้รับยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง ทีมค้นหาวัตถุที่เจ็ดมีอาการชักกระตุก หลังจากการวินิจฉัยพบว่าทีมค้นหาวัตถุที่เจ็ด ได้รับความทุกข์ทรมานจากพิษของเส้นเอ็นและเส้นปราณเลือดเป็นอัมพาต แหล่งที่มาของอาการนี้คือ ' ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง' ที่ปรุงโดยตระกูลอวี่ของพวกเจ้า การสืบสวนของเราพบว่าตระกูล อวี่ ของเจ้าไม่ปฏิบัติตามคำแนะนำของเรา ใบสั่งยาที่ให้ไว้นั้นได้รับการแก้ไขโดยไม่ได้รับอนุญาต ตระกูลอวี่ของพวกเจ้าตั้งใจที่จะใช้ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่งเพื่อสังหารนักรบแห่งทุ่งน้ำแข็งห้าทิศของเรา หลักฐานเป็นที่แน่ชัด ตามข้อบังคับของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศของเรา ตระกูลอวี่จะถูกตัดสินให้เป็น 'ทาสชั่วนิรันดร์'! พวกเจ้ามีอะไรจะพูดอีกไหม? "

ส้าวฝูชางวางหนังสือพิพากษาลงและเยาะเย้ย

สีหน้าของสมาชิกในตระกูลอวี่ทุกคนเปลี่ยนไป และพวกเขาทั้งหมดดูหวาดกลัว

“เราไม่ได้แก้ไขใบสั่งยา ขั้นตอนในการกลั่น 'ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง' นั้นทำอย่างชัดเจนตามใบสั่งยาที่เจ้าให้ไว้แน่นอน ไม่มีทางที่จะเกิดปัญหาใดๆ! ข้าไม่ยอมรับ!”

หัวหน้าตระกูลอวี่ตะโกน

สมาชิกในตระกูลอวี่ก็วิตกกังวลและกรีดร้องทีละคน

“เป็นพวกเจ้าที่ยุ่งกับมันแน่!”

“ทำตามขั้นตอนในใบสั่งยาเพื่อกลั่นยา แล้วจะมีอะไรผิดพลาดได้อย่างไร?”

“เห็นได้ชัดว่าพวกเจ้าเป็นคนใส่ร้ายคตระกูลอวี่ของพวกข้า!”

ได้ยินเสียงตะโกนด้วยความโกรธ

“เงียบ! ทุกคนเงียบ!”

ไท่เหอตะโกน

จากนั้นตระกูลอวี่ก็สงบลง

เห็นไท่เหอดินไปข้างหน้า จ้องมองอวี่เจิ้นเทียน อย่างจริงจัง และพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "อวี่เจิ้นเทียน เจ้าบอกว่าเจ้าไม่ได้แก้ไขขั้นตอนการปรุงยาเพื่อกลั่นยาเม็ดที่มีพิษ แล้วเจ้ามีหลักฐานใดที่จะพิสูจน์เรื่องนี้หรือไม่?

"นี่..."

อวี่เจิ้นเทียนอ้าปากของเขา แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

เจ้าหุบเขาลั่วหยางขมวดคิ้ว

หากตระกูลอวี่ไม่สามารถคิดอะไรเพื่อแสดงความบริสุทธิ์ของเขาได้ เขาก็จะไม่สามารถช่วยตระกูลอวี่ได้แม้ว่าเขาจะต้องการก็ตาม

ในความเป็นจริง เจ้าหุบเขาลั่วหยางก็ยอมรับความเสี่ยงและติดตามเวลานี้เพื่อแสวงหาผลประโยชน์สำหรับตัวเขาเอง

ท้ายที่สุดแล้วหุบเขาลั่วหยางก็เหมือนกับตระกูลอวี่ ทั้งคู่เป็นของตระกูลเล็กๆ เขาแค่ต้องการให้แน่ใจว่าตระกูลเล็กๆ จะไม่ถูกจัดการโดยทุ่งน้ำแข็งห้าทิศ

แต่ตอนนี้ดูเหมือน เขาจะหวังมากเกินไป

ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงได้เลย...

“เจ้าไม่มีหลักฐาน แต่เรามีทีมค้นหาวัตถุที่เจ็ดเป็นพยาน ยังมีสารพิษอยู่ในร่างกายของพวกเขา นอกจากนี้ พวกเขายังมี 'ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง' ที่ยังไม่ได้ใช้หลายเม็ดอยู่ในมือของพวกเขา หลังจากระบุตัวตนแล้ว 'ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง เหล่านี้แตกต่างอย่างสิ้นเชิงกับยาจิตวิญญาณแข็งแกร่งที่กลั่นจาก 'ใบสั่งยา' ที่เรามอบให้พวกเจ้าและมีสารที่เป็นพิษสูง เจ้ายังพูดอะไรอีกล่ะ?”

ส้าวฝูชางเยาะเย้ย

เมื่ออวี่เจิ้นเทียนได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีขี้เถ้า

สมาชิกในตระกูลอวี่ต่างก็ตัวสั่นเทาทันที ทุกคนต่างก็หวาดกลัว

ตอนนี้ควรทำอะไรดี?

แต่ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังออกมา

“ข้าขอดูใบสั่งยาและพิษของ 'ยาจิตวิญญาณแข็งแกร่ง' ที่เจ้าบอกได้ไหม?”

สายตาของทุกคนหันไปทางต้นเสียง

“ท่านหลิน?”

ทั้งตระกูลต่างตกใจ

ความปรารถนาสุขสันต์ที่จะสะเทือนท้องฟ้าก็ปรากฎขึ้น

พวกเขาไม่เคยคาดหวังว่าหลินหยางจะมาปรากฏตัวที่นี่จริงๆ!

แต่ไม่นานเขาก็สงบลงอีกครั้ง

เมื่อสิ่งต่าง ๆ พัฒนามาถึงจุดนี้แล้ว แม้ว่า หลินหยางจะปรากฏตัวขึ้น จะยังมีประโยชน์อะไร?

ส้าวปิงหยวนทำทุกอย่างจนแทบตาย

เกรงว่าแม้ว่าเทพหลัวจินจะมา ก็จะไม่มีทางช่วยเขาได้!

"เจ้าเป็นอะไรน่ะ?"

ส้าวฝูชางขมวดคิ้วเล็กน้อย ดูเหมือนไม่พอใจมาก

หลินหยางส่ายหัว: "ถ้าเจ้าต้องการให้ทุกคนยอมรับอย่างไร้ข้อกังขา ก็แสดงหลักฐานของเจ้า เช่นนี้ใครจะกล้าตั้งคำถาม? ถ้าไม่กล้าแสดงหลักฐานและใช้แค่ปากของเจ้า แล้วจะโน้มน้าวใจได้อย่างไร? เกรงว่าทุกคนในพันธมิตรทั้งหมดจะพูดคุยเกี่ยวกับเรื่องนี้และคิดว่าเจ้าซึ่งเป็นคนจากทุ่งน้ำแข็งห้าทิศได้ใช้อำนาจของเจ้าในทางที่ผิด รังแกผู้ที่ และทำผิดต่อคนบริสุทธิ์!”

คำพูดเหล่านี้พูดได้ว่ากระทบจุดอ่อนของส้าวฝูชางและคนอื่นๆ

ไม่นานทุกคนก็โกรธจัด

“ไอ้บ้านี่! ไอ้สารเลว เจ้ากล้าตั้งคำถามกับใบสั่งยาของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศของพวกเราหรือ?”

ส้าวฝูชางรีบวิ่งไปข้างหน้าไม่กี่ก้าว จับหลินหยางแล้วตะโกน

ใบหน้าของเขาดุร้ายและโกรธจัด

แม้แต่สีหน้าของไท่เหอก็น่าเกลียดมาก

ท้ายที่สุดแล้ว การตั้งคำถามเกี่ยวกับใบสั่งยาก็เท่ากับการตั้งคำถามถึงทักษะทางการแพทย์ของชาวทุ่งน้ำแข็งห้าทิศ

ในดินแดนแห่งความเงียบและความตาย นี่เป็นเรื่องสำคัญที่เกี่ยวข้องกับศักดิ์ศรีของสำนัก

ไม่ต้องพูดถึงกลุ่มที่มีอำนาจเหนือกว่าอย่างทุ่งน้ำแข็งห้าทิศ

“ถูกคือถูก ผิดคือผิด มีบางอย่างผิดปกติกับใบสั่งยาของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศของเจ้า ทำไมยังจะไม่ให้ข้าพูดอีกล่ะ?”

หลินหยาง ตะคอกอย่างเย็นชา

“เจ้า...มานี่ ลากไอ้เลวนี่มาที่นี่แล้วทุบตีมัน! ทุบตีมันให้แรงๆ!”

ส้าวฝูชางไม่สามารถกลั้นไว้ได้อีกต่อไป และกรีดร้องซ้ำแล้วซ้ำเล่า

"ใช่!"

นักรบน้ำแข็งทั้งสองด้านรีบรุดไปข้างหน้าทันที

พวกเขาไม่สามารถทนต่อความเย่อหยิ่งของหลินหยางได้อีก

"หยุด!"

ไท่เหอพูดเสียงดังอีกครั้ง

“ท่านไท่เหอ!”

ส้าวฝูชางจ้องมองที่เขา

“ให้คนนี้อธิบายเหตุผล ถ้าเขาอธิบายไม่ได้ จะจัดการกับเขาทีหลังก็คงไม่สายเกินไป!”

ไท่เหอกล่าวอย่างลึกซึ้ง

"ช่างมัน!"

ส้าวฝูชาง จ้องไปที่หลินหยางอย่างเย็นชาและตะโกน: "ถ้าเจ้าไม่สามารถบอกเหตุผลให้ข้าได้ ข้าวาบานว่าจะหั่นเจ้าเป็นชิ้น ๆ เข้าใจไหม?"

“เจ้ารีบพูดมาเร็วๆ!”