สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3018

แตรสัญญาณการบุกโจมตีได้ดังไปทั่วภูเขาเทียนเสิน

คนของพันธมิตรทั้งหมดล้วนได้ยินเสียงนี้

"หอเหลยเจ๋อเทียนเริ่มปฏิบัติการแล้ว!"

หัวเทียนไห่ลุกขึ้นจากเก้าอี้ มองจากที่สูงออกไปไกลๆ เขาพูดพึมพำ จากนั้นก็หันหลังกลับทันที และตะโกนกล่าวเสียงดังว่า : "ทุกคนฟังคำสั่ง! เตรียมบุกโจมตี!!"

"ครับ!"

บรรดาของพันธมิตรทั้งหมดออกจากหุบเขา และมุ่งหน้าไปยังภูเขาเทียนเสินทันที

"กองทัพเฟิงฉี่อยู่ไหน?"

ในป่าทึบอีกฟากของภูเขาเทียนเสิน ผู้นำพันธมิตรเฟิงฉี่กระโดดขึ้นมา และกระโดดสูงอยู่เหนืออากาศ 100 เมตร พร้อมกับตะโกนเสียงดัง

"ฉันรออยู่แล้ว!"

เงาร่างจำนวนนับไม่ถ้วนเหาะออกจากป่า ราวกับตั๊กแตน

"พันธมิตรเฟิงฉี่! บุกโจมตี!"

เฟิงฉี่ส่งเสียงคำราม

"ฆ่ามัน!"

เสียงตะโกนสังหารดังก้องไปทุกหนทุกแห่ง เงาร่างจำนวนนับไม่ถ้วนมุ่งออกจากป่าทึบ และโถมเข้าโจมตีไปทางภูเขาเทียนเสิน

"พันธมิตรจิ่วกงฟังคำสั่ง! บุกเข้าไปสังหารบนภูเขาเทียนเสิน! หากใครสามารถฆ่านักปราชญ์เย่เหยียนได้! จะได้รับรางวัลเป็นยาวิเศษที่ล้ำค่าที่สุด! ฆ่ามัน!!"

หย่งชิงคำราม

ผู้คนภายใต้การบัญชาการของเจ้าแห่งสำนักทั้งเก้าคนหลั่งไหลเข้าไปด้านหน้าอย่างไม่ขาดสาย

ทันใดนั้นก็มีสัญญาณแจ้งเหตุทั่วทั้งภูเขาเทียนเสิน

มีหอเหลยเจ๋อเทียนเป็นผู้นำกองทัพ คนของพันธมิตรทั้งหมดก็ไม่หวาดกลัวหัวหดอีกต่อไป

ในเวลานี้จะมีใครที่ยังไม่คืบหน้าอีก หากถูกคนอื่นไปก่อนแล้วได้ก่อน ก็จะต้องเสียใจในภายหลังเป็นอย่างมาก เมื่อถึงเวลานั้นเจ้าพันธมิตรไม่เพียงแต่จะไม่สามารถอธิบายกับคนในพันธมิตรได้แล้ว ชื่อเสียงของเจ้าพันธมิตรที่อยู่ในดินแดนแห่งความเงียบและความตายก็จะเสื่อมลงอย่างรวดเร็ว

ทุกคนมาที่นี่เพื่อกินเนื้อ จะสามารถมองดูคนอื่นเคี้ยวจนน้ำมันเต็มปากอย่างตาปริบๆ ได้อย่างไร?

หัวเทียนไห่ขี่ม้าวิเศษที่เลี้ยงด้วยหญ้าสมุนไพรจิตวิญญาณและยาอายุวัฒนะ เขาขี่ตะบึงไปยังภูเขาเทียนเสิน แต่เมื่อใกล้ถึงภูเขาเทียนเสิน แววตาของเขาก็เย็นชา และหันไปกล่าวว่า : "ขึ้นเขาไปอีกทางตามแผนที่วางเอาไว้!"

"ครับ!"

ส้าวชวนพยักหน้า และให้คนสั่งออกไป

ไม่นาน จู่ๆ คนของสำนักทุ่งน้ำแข็งห้าทิศก็เปลี่ยนทิศทาง ละทิ้งถนนสายหลัก และลัดเลาะไปทางถนนเส้นเล็กๆ

"คนของตำหนักเทียนเสินตลอดทางคงวางกับดักไว้มากมาย ถ้าเราไปทางเส้นทางหลัก ไม่เพียงแต่จะก้าวไปข้างหน้าอย่างยากลำบากเท่านั้น แต่ไม่แน่ว่าอาจจะตกหลุมพรางของอีกฝ่ายด้วยก็เป็นได้ แทนที่จะเป็นเช่นนี้ สู้มุ่งไปยังถนนเส้นเล็กๆ จะดีกว่า! ถนนเส้นเล็กๆ ขรุขระ ยากต่อการวางกับดัก เดินทางเส้นนี้จะมั่นคงปลอดภัยที่สุด!"

หัวเทียนไห่เต็มไปด้วยความมั่นใจ และนำไปยังเส้นทางเล็กๆ ด้วยตนเอง

เป็นไปอย่างที่คิดเอาไว้ ถนนเส้นเล็กๆ ปลอดโปร่งตลอดทาง และไม่มีอุปสรรคขวากหนามแม้แต่น้อย

ทุกๆ คนยังคงอยู่ในสถานที่ที่ไร้ผู้คน

ในชั่วพริบตา กองทัพของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศก็ได้มาถึงกึ่งกลางเขาแล้ว

"มุ่งไปยังตำหนักเทียนเสิน และขนย้ายสิ่งของในตำหนักเทียนเสินให้หมด แม้แต่โต๊ะตัวหนึ่งเก้าอี้ตัวหนึ่งก็อย่าทิ้งเอาไว้!"

หัวเทียนไห่จ้องมองไปยังตำหนักสีทองอร่ามตาบนยอดเขาลูกนั้น ในแววตาเต็มไปด้วยความละโมบโลภมาก เขาตะโกนออกไป ลอยตัวขึ้นไปในอากาศ กระโดดขึ้นจากหลังม้า และต้องการบุกไปยังยอดเขาก่อน

"บุกเลย!"

"จู่โจม! ทั้งหมดจู่โจม!"

คนของทุ่งน้ำแข็งห้าทิศแต่งละคนฮึกเหิมอย่างมาก ทั้งหมดสละชีวิตวิ่งเข้าไปอย่างรวดเร็ว

คนของพันธมิตรมาที่นี่ก็เพื่อเก็บเกี่ยวผลกำไรทั้งนั้น

อะไรคือการขจัดภัยพิบัติเพื่อดินแดนแห่งความเงียบและความตายละ?

นั่นมันเป็นเพียงหน้ากากเท่านั้น

แต่ในเวลานี้

คว้าง!

ทันใดนั้นรัศมีแสงสีเหลืองทองก็ปรากฏขึ้นรอบๆ ภูเขาเทียนเสิน ราวกับกำแพงธรรมชาติ แบ่งแยกภายในและภายนอกของภูเขาเทียนเสินโดยตรง

คนที่โจมตีภูเขาเทียนเสินตัวสั่นสะท้าน

หัวเทียนไห่หยุดชะงักทันที และมองออกไปนอกภูเขา

เขารวบรวมพลังแห่งสวรรค์ และพยายามทำลายกำแพงนั้น

ตูม!

พลังของเขากระทบเข้ากับกำแพงอย่างแรง คาดไม่ถึงว่ากำแพงจะสั่นไหวเพียงเบาๆ เท่านั้น และกำแพงทั้งหมดไม่มีระลอกคลื่นใดๆ เลย.....

"อะไรกัน?"

หัวเทียนไห่หายใจกระชั้น

ทั้งสองฝ่ายต่อสู้กันอย่างดุเดือด

และภายนอก คนของพันธมิตรหลายคนกำลังโจมตีอย่างสุดกำลัง

แต่กำแพงของเทพเซียนแห่งแผ่นดินนั้นช่างน่ากลัวเหลือเกิน!

ไม่ว่าผู้คนจะโจมตีอย่างไร ก็ไม่สามารถฉีกมันออกเป็นชิ้นๆ ได้

"นี่เป็นกลอุบายของเย่เหยียน!"

"รีบไปเชิญท่านเฮ่าเทียนมา!"

เหลยหู่เห็นท่าไม่ดีแล้ว จึงตะโกนออกไปทันที

แต่ว่าคนข้างๆ กลับกล่าวอย่างหมดหวัง : "ท่านเหลยหู่ มันไม่มีประโยชน์แล้ว! ท่านเฮ่าเทียนหลังจากมาถึงที่นี่ก็นั่งขัดสมาธิเข้าฌานมาตลอด จะเรียกอย่างไรก็คงจะไม่ตื่นขึ้นมา!"

"อะไรนะ?"

เหลยหู่ตกใจจนหน้าถอดสี และรีบวิ่งไปด้านหลังของหอเหลยเจ๋อเทียน

เขาก็เห็นว่าบนรถเข็นสินค้าด้านหลังหอเหลยเจ๋อเทียน มีเฮ่าเทียนนั่งขัดสมาธิอยู่ด้านบน กำลังหลับตานั่งสมาธิ ราวกับรูปปั้น ไม่ขยับเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย แม้กระทั่งลมหายใจก็หยุดนิ่ง

เหลยหู่รีบเข้าไปคุกเข่าลง

"เจ้าสำนัก! จู่ๆ เย่เหยียนก็ยกม่านพลังขึ้นมา! และแยกพวกเราออกจากกัน ตอนนี้มีสหายพันธมิตรหลายคนที่กำลังตกอยู่ในอันตราย เจ้าสำนักได้โปรดลงมือออย่างรวดเร็ว เพื่อทำลายม่านพลังนั้น! และช่วยให้พวกเราโจมตีได้ด้วยเถอะ!"

เหลยหู่ตะโกนเสียงดัง

แต่.....เฮ่าเทียนยังคงไม่ไหวติง ราวกับว่าไม่ได้ยินอะไรเลย

เหลยหู่รู้สึกตกตะลึง

และในเวลาเดียวกันนี้ เสียงกรีดร้องก็ดังมาจากภูเขาเทียนเสินอย่างต่อเนื่อง มีหมอกสีเลือดและการระเบิดเกิดขึ้น และมีคนจำนวนมากมุ่งหน้าลงมาจากภูเขาเทียนเสิน

คนเหล่านี้ล้วนเป็นคนของพันธมิตรทั้งสิ้นที่เข้าไปยังภูเขาเทียนเสิน

พวกเขามุ่งไปที่ม่านพลัง และทุบตีม่านพลังอย่างต่อเนื่อง พร้อมกับกรีดร้องโหยหวน

"ปล่อยฉันออกไป! รีบปล่อยฉันออกไปนะ!"

"ฉันอยากกลับบ้าน! รีบปล่อยฉันออกไป!"

ผู้คนตกใจกลัวจนถึงขีดสุด แต่ละคนเหมือนกับคนที่เพิ่งจะหลบหนีออกมาจากขุมนรก

คนด้านนอกเห็นเช่นนั้น ทั้งหมดก็สั่นสะท้าน