สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3032

นี่เป็นครั้งแรกที่ชายผู้นั้นพบหน้าหลินหยาง ก่อนหน้านี้ตอนที่หลินหยางก่อเรื่องในตำหนักเทียนเสิน เขาไม่ได้อยู่ในที่เกิดเหตุ

แต่สำหรับเรื่องนี้ ชายผู้นี้ก็รู้ชัดเจนเป็นอย่างดี

คาดไม่ถึงว่าจะยังมีคนก่อเรื่องวุ่นวายในตำหนักเทียนเสินและหนีไปได้ด้วยเหรอ?

ช่างเป็นความอัปยศอดสูจริงๆ!

"ดูท่านี่จะเป็นของเซ่นไหว้อีกหนึ่งอย่างแล้วล่ะ!"

ชายผู้นั้นกล่าวอย่างนิ่งๆ และเดินไปยังหลินหยางทันที

แต่หลินหยางกลับขมวดคิ้วแน่น: "คำพูดของฉัน คุณยังไม่ได้ตอบเลยนะ!"

"หืม?" ชายผู้นั้นงุนงงเป็นอย่างมาก

"ฉันถามคุณว่า เย่เหยียนอยู่ที่ไหน?"

หลินหยางกล่าวด้วยเสียงแหบพร่า

"ชื่อของท่านนักปราชญ์ของพวกเรา จะมาเรียกตามอำเภอใจได้อย่างไรกัน?"

ชายผู้นั้นกล่าวอย่างนิ่งๆ แล้วเคลื่อนพลังโดยตรง พุ่งไปยังหลินหยาง

ฮู!!

พลังอำนาจที่บีบบังคับอันมหาศาลนี้ราวกับมือขนาดใหญ่ที่มองไปเห็นมือหนึ่ง ได้ลงมาจากท้องฟ้า แล้วโจมตีสังหารไปยังหลินหยางอย่างโหดเหี้ยม

ตึง!

พลังที่บีบบังคับร่วงลง

และดูเหมือนจะสั่นสะเทือนไปทั้งตำหนักเทียนเสิน

แต่ทว่า หลินหยางที่ยืนอยู่ตรงที่ไกลๆ มีเพียงแค่เสื้อคลุมเท่านั้นที่ถูกพัดปลิว และไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย

"อะไรกัน?"

ลมหายใจของชายผู้นั้นสั่นสะท้าน

อูงหงและหัวเทียนไห่ต่างก็ตกตะลึง

"ดูเหมือนว่า คุณจะไม่ยอมพูดอย่างตรงไปตรงมา"

หลินหยางยกมือข้างหนึ่งขึ้น แล้วมองนิ้วมือของตนเอง ทันใดก็เงยหน้าขึ้นมา ดวงตาทั้งคู่แดงก่ำ จากนั้นคนก็หายตัวไปอย่างรวดเร็ว

ชายผู้นั้นตกใจจนหน้าถอดสี และรีบถอยหลังไป

แต่คนถอยไปได้ไม่กี่ก้าว

ควับ!

มือข้างหนึ่งก็บีบคอของเขาเอาไว้โดยตรง และยกเขาขึ้นทันที

"อึก..."

ขาทั้งสองข้างของชายผู้นั้นลอยขึ้นสูง และพยายามถีบอย่างบ้าคลั่ง มือทั้งสองก็คว้ามือของหลินหยางเอาไว้ด้วยจิตสำนึก ต้องการที่จะทำให้เขาปล่อย

แต่ไม่ว่าเขาจะพยายามเช่นไร ก็ดึงมือของหลินหยางไม่ออกแม้แต่น้อย

คล้ายกับว่ามือนี้ติดอยู่บนลำคอของตัวเอง

แววตาของชายผู้นั้นโหดเหี้ยม รวบรวมพลังเข้าที่มือทั้งสองโดยตรง และจู่โจมเข้าที่หน้าอกของหลินหยางอย่างรุนแรง

มือทั้งสองข้างนั้นลุกเป็นไฟ โหดเหี้ยมเป็นอย่างมาก และทึบเข้าไปที่หน้าอกของหลินหยางอย่างแรง

แต่ทว่า

เมื่อหมัดนี้โจมตีเข้าไป หลินหยางก็ยังคงไม่มีความรู้สึกแต่อย่างใด เพียงแค่ร่างกายมีการสั่นไหวเล็กน้อย

"เป็นไปไม่ได้...."

ชายผู้นั้นตกตะลึงถึงที่สุด

ฟึบ!

หลินหยางสลัดแขน และโยนชายผู้นั้นออกไปโดยตรง

ชายผู้นั้นลอยไปยังหม้อสามขาที่อยู่ไกลๆ และหม้อนั้นก็เป็นรอยร้าวโดยตรง

ชายผู้นั้นกลิ้งไปบนพื้น ในปากกระอักเลือดออกมาไม่หยุด ผิวหนังด้านหลังก็ฉีกขาดเป็นแผ่นใหญ่

อูหงและหัวเทียนไห่ตกตะลึงไปโดยสิ้นเชิง

พวกเขาไม่คาดคิดโดยสิ้นเชิงว่าหลินหยางจะแข็งแกร่งถึงระดับนี้

"เป็นไปไม่ได้! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!"

หัวเทียนไห่ขนหัวลุก ดวงตาคล้ายกับจะถลนออกมาจากในเบ้าตา

เขาเคยได้ประมือกันกับหลินหยางแล้ว

หลินหยางอยู่ในระดับไหน เขาย่อมรู้เป็นอย่างดี!

แต่ศักยภาพของหลินหยางที่แสดงออกมาในตอนนี้ช่างแตกต่างกับก่อนหน้านี้ราวฟ้ากับดิน

ศักยภาพนี้ ไม่ใช่สิ่งที่หัวเทียนไห่จะต้านทานได้โดยสิ้นเชิง

ถ้าหากหลินหยางในตอนนั้นมีระดับเช่นวันนี้ ไหนเลยเขาจะกล้าหาเรื่องกับหลินหยาง?

"หืม?"

สายตาของหลินหยางไม่ได้สังเกตมองชายผู้นั้น แต่เคลื่อนสายตาไปยังด้านบนของหม้อสามขาที่อยู่ด้านหลังของชายผู้นั้น

เมื่อครู่นี้พลังการโจมตีของเขานั้นมหาศาลแค่ไหน หลินหยางย่อมรู้เป็นอย่างดี แต่ทว่าเมื่อประสบกันแรงกระแทกเข่นนี้ คาดไม่ถึงว่าหม้อสามขาจะปรากฏเพียงรอยร้าวแค่หนึ่งรอยเท่านั้น

ด้วยเหตุนี้จะเห็นได้ว่า คุณภาพของหม้อสามขานี้มีความพิเศษเป็นอย่างมาก!

ซึ่งหม้อสามขาธรรมดาไม่อาจเทียบได้โดยสิ้นเชิง!

"ดูเหมือนว่าหม้อกลั่นยาของเย่เหยียนจะไม่ธรรมดาเลย! บางทีอาจจะสามารถนำมาใช้งานได้"

อูหงรีบตะโกนกล่าว: "ผู้นำพันธมิตรหลิน รีบสังหารคนคนนี้เร็วเข้า! ทุกสิ่งทุกอย่างไม่อาจหยุดพักได้ ถ้าหากทำให้เย่เหยียนรู้ถึงสถานการณ์ของที่นี่ ถ้าหากเขากลับมา พวกเราใครก็ออกไปไม่ได้ทั้งนั้นนะ!"

หลินหยางได้ยินเช่นนี้ จึงมองไปนอกตำหนัก จากนั้นก็ออกแรงในทันที

พรวด!

ลำคอของชู้นั้นถูกบีบจนคอหักในทันที จากนั้นไฟประหลาดก็ตกลงมา ลุกไหม้ร่างของเขา และเผาเขาจนกลายเป็นเถ้าถ่าน

หัวเทียนไห่เงียบไม่พูดจา

เขาจะคาดไม่ได้อย่างไร ว่าศักยภาพของหลินหยางจะแข็งแกร่งถึงระดับนี้.....

หลินหยางเดินไปยังอูหง และแทงเข็มให้เธอสองสามเข็ม

อูหงกระอักชี่สกปรกออกมาอย่างรุนแรง และดวงตาอันงดงามก็เคลื่อนไปมา

"ผู้นำพันธมิตรหลิน คุณช่วยชีวิตฉันอีกแล้ว ฉันไม่รู้ว่าควรจะตอบแทนคุณอย่างไรดี เช่นนั้นฉันอุทิศชีวิตให้คุณดีไหม?"

ครั้งนี้อูหงถูกหลินหยางทำให้ชื่นชมถึงที่สุด

ผู้หญิงคนไหนจะไม่ชอบวีรบุรุษที่มาช่วยชีวิตล่ะ?

ถึงแม้ว่าศักยภาพของอูหงจะแข็งแกร่งเป็นอย่างมาก และเป็นถึงผู้นำพันธมิตร แต่ก็ต้านทานการช่วยชีวิตหลายต่อหลายครั้งของหลินหยางไม่ไหว และถูกใจคนคนนี้

แต่ชัดเจนว่าหลินหยางนิ่งเฉยเป็นอย่างมาก

"ผู้นำพันธมิตรอูหง ทำไมคุณถึงถูกจับตัวได้?"

"เรื่องนี้...เรื่องมันยาว...กลับไปแล้วค่อยเล่าให้ฟังก็แล้วกัน"

สีหน้าของอูหงไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ

คงจะไม่ดีนักหากเธอบอกว่าเพราะตนเองต้องการได้รับผลประโยชน์ของตำหนักเทียนเสิน จึงแอบเข้ามาในนี้

หลินหยางไม่ได้กล่าวถามมาก แต่สายตาก็มองไปยังหัวเทียนไห่ที่ถูกแขวนอยู่

สีหน้าของหัวเทียนไห่ยิ่งตื่นเต้น

อ้าปากเล็กน้อย อยากจะขอให้หลินหยางช่วยชีวิต แต่ก็ไม่กล้าเอ่ยปาก

แต่ในเวลานี้ ทันใดฝ่ามือของหลินหยางก็จีบเอาไว้

ครืน!

โซ่ที่ใช้แขวนหัวเทียนไห่นั้นถูกตัดขาดโดยตรง

เมื่ออยู่ตรงหน้าพลังของหลินหยาง ความอ่อนแอเช่นนี้ไม่อาจแสดงออกมาได้

หัวเทียนไห่ล้มลงกับพื้น ชัดเจนว่าดูจนตรอกเป็นอย่างมาก

แต่เขากลับไม่ได้คำนึงถึงอาการบาดเจ็บบนร่างตัวเอง กลับเงยหน้าขึ้นในทันที แล้วมองไปยังหลินหยางอย่างตกตะลึง

"เพราะ.....เพราะเหตุใดคุณถึงช่วยชีวิตฉัน?"