สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3070

มือและเท้าของเหมยหย่งเซิงชาไปหมดและยังคงยืนตัวสั่นสะท้านอยู่กับที่

เขารู้สึกว่าตัวเองกำลังจะระเบิด

ใครจะไปคิดว่าผู้บัญชาการจะมาปรากฏตัวขึ้นในตระกูลเหลียง!

ถังเจียจวินเพิ่งจะมีเรื่องกับคนของตระกูลเหลียงไป แต่สุดท้ายกลับพบว่าอีกฝ่ายมีผู้บัญชาการอยู่เบื้องหลัง?

"แย่แล้ว ต้องเกิดเรื่องแน่! เกิดเรื่องใหญ่แน่!"

เหมยหย่งเซิงตัวสั่นสะท้านและจากนั้นก็หยิบโทรศัพท์ออกมากดโทรหาถังเจียจวินอย่างเสียสติ

"หย่งเซิงเหรอ? เป็นยังไงบ้าง? จัดการเรียบร้อยไหม?"

ถังเจียจวินกำลังนั่งดื่มด่ำกับผู้หญิงอยู่ในห้องรับรองของคลับเฮาส์แห่งหนึ่งขณะเดียวกันก็รับโทรศัพท์ของเหมยหย่งเซิง

"คุณชายถัง เราทำอะไรกับหงจวงไม่ได้แล้ว...เกิดเรื่องใหญ่แล้ว...."

เหมยหย่งเซิงตะโกนออกมาด้วยอาการตัวสั่น

"เกิดเรื่องใหญ่?"

ถังเจียจวินกล่าวอย่างเคร่งขรึม "มีคนนอกเข้ามายุ่งเกี่ยวเรื่องที่ฉันจะฮุบหงจวง? ฮึ งั้นก็หมายความว่าคิดจะเป็นศัตรูกับฉัน? กล้ามากนัก!"

"คุณชายถัง ไม่ใช่คนนอกเข้ามายุ่งเกี่ยว แต่เป็นคนภายในของตระกูลเหลียงที่เข้ามายุ่งเกี่ยว"

"คนภายในตระกูลเหลียง?"

ถังเจียจวินตกใจและหัวเราะออกมา "ก็แค่พวกกระจอก กล้าดียังไงเข้ามายุ่งเกี่ยว? พวกเขามีสิทธิ์อะไร?"

"คุณชายถัง คุณไม่รู้อะไร ตระกูลเหลียงมีบุคคลยิ่งใหญ่ระดับสูงเข้ามา! ตระกูลเหลียงมีคนระดับสูง!"

เหมยหย่งเซิงแทบร้องไห้ขณะกล่าวออกมาด้วยอาการตัวสั่น

ถังเจียจวินรู้สึกมีบางอย่างผิดปกติและจากนั้นก็นั่งตัวตรง

"บุคคลยิ่งใหญ่ระดับสูง? หมายถึงใคร?"

"หมอเทวดาหลินไงครับ!"

"หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉิน?"

ถังเจียจวินตกใจและหัวเราะอย่างเย้ยหยัน "ก็แค่หยางหัวเองไม่ใช่เหรอ? มีอะไรให้กลัวอย่างนั้นเหรอ?"

"แต่หมอเทวดาหลินแห่งเจียงเฉินคือผู้บัญชาการคนที่สามของอาณาจักรมังกรของเรานะครับ!"

เหมยหย่งเซิงแทบร้องอุทานออกมา

ปัง!

ถังเจียจวินตัวสั่นสะท้านและจู่ๆ ก็ทรุดตัวลงกับพื้นพร้อมกับโทรศัพท์

เขารีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและกล่าวอย่างร้อนใจ "ว่ายังไงนะ? ใคร...ใครคือผู้บัญชาการคนที่สามของอาณาจักรมังกร?"

"หมอเทวดาหลิน...แห่งเจียงเฉิน..."

"บ้าหรือไงกัน! หมอเทวดาหลินแห่งหยางหัวจะมาเป็นผู้บัญชาการของอาณาจักรเราได้ยังไง? ไม่เคยได้ยินเรื่องนี้มาก่อนเลย!"

ถังเจียจวินตะคอก

"คุณชายถัง! ถ้าคุณบอกเรื่องนี้กับผม ผมก็อาจไม่เชื่อคุณก็ได้ แต่เรื่องนี้...ออกมาจากปากของผู้บังคับบัญชาหาน!"

"หานลั่ว?"

ถังเจียจวินสะดุ้ง

จากนั้นเหมยหย่งเซิงก็เล่าเรื่องทั้งหมดออกมา

ถังเจียจวินตัวแข็งทื่อ

"คุณชายถัง หมอเทวดาหลินบอกว่าเขาจะเข้ามาจัดการ! ดูท่าเขาคงมองเราเป็นศัตรูของเขาไปแล้ว! ด้วยอิทธิพลและอำนาจของผู้บัญชาการอย่างเขาแล้วคงมีกลุ่มธุรกิจและบริษัทจำนวนมากเข้ามาช่วยเขาแน่ ถึงตอนนี้ถังเฉิงเทคโนโลยีของเขาต้องแย่แน่!"

เหลียงเฟิงเหยียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม "อดพูดไม่ได้เลยว่าทักษะการแพทย์ของอาหยางไม่ธรรมดาเลยจริงๆ หมอจางยังไม่เคยเห็นใครที่ฟื้นกลับมาได้เร็วขนาดนี้เลย!"

"มีใครบ้างที่ไม่รู้ว่าอาหยางของเราโด่งดังมีชื่อเสียงมากแค่ไหนในแวดวงการแพทย์?"

คนของตระกูลเหลียงที่อยู่ข้างๆ ยกนิ้วโป้งขึ้นมาและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ทว่าเหลียงหูเซียวกลับทำหน้าเคร่งเครียดและครุ่นคิดอะไรบางอย่าง "หากยังไม่มีข่าวอะไรจากอาหยาง เฟิงเหยียน คุณพร้อมกับชิวเยี่ยนต้องตัดขาดความสัมพันธ์กับอาหยางเข้าใจไหม?"

"อะไรนะ?"

ทุกคนต่างตกตะลึง

"คุณกำลังทำอะไร?"

เหลียงเฟิงเหยียนกล่าวด้วยความตกใจ

"เราจะเอาอาหยางเข้ามาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ไม่ได้!"

เหลียงหูเซียวกล่าวอย่างเคร่งขรึม "ตอนนี้ตระกูลของเราได้มีเรื่องกับตระกูลหาน เราจะเอาเขามาเกี่ยวข้องไม่ได้ ตระกูลหานมีอำนาจมากแค่ไหนในเมืองหลวง พวกคุณคงรู้เป็นอย่างดี การเป็นศัตรูกับตระกูลหาน ไม่มีใครในเมืองหลวงที่จะยื่นมือเข้ามาช่วยเราแน่ อาหยางเป็นคนเจียงเฉิน ผมไม่อยากให้เขามีเรื่องบาดหมางหรือทะเลาะวิวาทกับตระกูลหาน ประเดี๋ยวถ้าเขามาแล้วจัดการไม่สำเร็จ ก็บอกให้เขากลับเจียงเฉินไป อย่าให้เขาเข้ามายุ่งเกี่ยวอะไรกับเรื่องนี้เลย!"

เมื่อทุกคนได้ยินก็ต่างพากันเงียบ

เหลียงหูเซียวได้ตัดสินใจอย่างเฉียบขาดเช่นนี้ แต่อันที่จริงก็เพื่อปกป้องหลินหยาง

หลินหยางอายุน้อยเช่นนี้ แถมยังประสบความสำเร็จอย่างมาก อนาคตของเขายังอีกไกล ทำให้เหลียงหูเซียวไม่อยากให้ตระกูลเหลียงของเขาต้องเป็นส่วนทำให้เขาล้มเหลวต่อหน้าที่และอนาคตของเขา

"ปู่ใหญ่ ปู่รอง พ่อ! คนของตระกูลหานมาแล้ว!"

ขณะนี้เอง เหลียงซวนเหม่ยก็วิ่งพุ่งเข้ามาในห้องและตะโกนอย่างเหนื่อยหอบ

"อ๋า?"

ทุกคนต่างหน้าถอดสี