สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3086

การเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นอย่างกะทันหันทำให้ทุกคนต่างก็ตกตะลึง

ใครก็ไม่คาดคิดว่า การมีอยู่ของเทพผู้นี้ที่ทำให้พวกเขามองว่าเป็นศัตรูผู้น่าเกรงขาม คาดไม่ถึงว่าจะตายไปในชั่วพริบตา

"ทำไมถึงเป็นแบบนี้ไปได้?"

ลัวซาบ่นพึมพำ

เฉียนถงเป็นคนแรกที่ได้สติขึ้นมาก่อน จึงมองไปยังหลินหยาง แล้วกล่าวด้วยเสียงเบาๆ ว่า: "หมอเทวดาหลิน คุณยังซ่อนตัวยอดฝีมือเอาไว้อีกหรือไม่?"

"คุณคงไม่คิดว่าฉันพามาเพียงคนเดียวจริงๆ ใช่ไหม?"

หลินหยางกล่าวอย่างนิ่งๆ

"ที่แท้ก็เป็นเช่นนั้นเอง คุณพาหานลั่วมาคนเดียว เพียงแต่ใช้วิธีบดบังสายตา ในความเป็นจริงคุณแค่เตรียมผู้แข็งแกร่งของหยางหัวเอาไว้ใกล้ๆ และเฝ้ารอช่วงเวลานี้ใช่หรือไม่?"

ลัวซาแอบกัดฟันแล้วกล่าว

"มีทั้งใช่ แล้วก็ไม่ใช่"

หลินหยางกล่าวอย่างสงบนิ่ง

"หมายความว่ายังไง?"

"คนเหล่านี้ที่ฉันพามา ในเวลานี้ยังไม่ใช่คนของหยางหัว"

หลินหยางส่ายหน้า ขี้เกียจจะพูดจาไร้สาระกับลัวซาต่อ แล้วจึงหันหน้าไปมองผู้ชายที่เหลือกลิ่นอายอันน่าสะพรึงกลัวของเทพผู้นั้น

ในเวลานี้ชายผู้นั้นก็ทึ่มทื่อไป ในดวงตาปรากฏความหวาดกลัวเป็นอย่างมาก และไม่กล้าเดินไปข้างหน้าอีก

ชัดเจนว่า เขาถูกทำให้ตกใจกลัว

เพราะเมื่อครู่นี้ที่เพื่อนของเขาเสียชีวิต เขาไม่รู้แม้กระทั่งอีกฝ่ายเสียชีวิตอย่างไร

ใครเป็นคนลงมือ? แล้วลงมืออย่างไร? ตอนนี้อีกฝ่ายอยู่ที่ไหน?

ทุกสิ่งทุกอย่างนั้นล้วนไม่ชัดเจน.....

มันน่าสะพรึงกลัวเกินไปแล้ว!

"พวกคุณล่ะ? จะตาย หรือว่าจะยอมแพ้?"

หลินหยางจ้องมองชายผู้นั้นรวมทั้งมือสังหารชุดดำที่เหลืออยู่ แล้วกล่าวถามอย่างใจเย็น

คนเหล่านั้นได้สติขึ้นมา

แต่สายตาของพวกเขานอกจากความหวาดกลัว แล้วยังมีการตัดขาดเยื่อใย

ชัดเจนว่า พวกเขาไม่เต็มใจที่จะยอมแพ้

"คนคนนี้แปลกประหลาดจริงๆ สังหารคนคนนี้ก่อน แล้วค่อยฆ่าถังหู่!"

ชายผู้นั้นกล่าวอย่างเยือกเย็น แล้วรวบรวมพละกำลัง

เหล่ามือสังหารชุดดำพยักหน้าตามๆ กัน

แต่ในขณะที่พวกเขากำลังจะลงมือ ทุกคนต่างก็แข็งทื่อ

"หืม?"

ลัวซาตกตะลึง และไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น

แต่วินาทีต่อมา สีหน้าของเธอก็ตื่นเต้นเป็นอย่างยิ่ง

เฉียนถงสั่นไปทั้งตัว และรีบมองเข้าไป

แต่ก็เห็นเพียงข้างหน้าข้างหลังของระเบียงทางเดินที่ไม่ถือว่ากว้างนัก ปรากฏเงาร่างจำนวนไม่น้อยขึ้นอีกครั้ง

และกลิ่นอายของเงาร่างเหล่านี้.....ไม่อาจสังเกตเห็นได้

พวกเราเหมือนกับปีศาจร้าย เงียบไร้เสียง ทุกคนสวมผ้าคลุม มองไม่เห็นรูปร่างหน้าตา เพียงแค่เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย ดวงตาอันเย็นชาภายใต้ผ้าคลุมจ้องมองชายผู้นั้นและมือสังหารทุกคน

"อันตราย! อันตรายมาก!"

ลัวซาตกใจจนขนลุกไปทั้งตัว ถอยหลังอย่างบ้าคลั่ง และตะโกนขึ้นด้วยความหวาดกลัวว่า: "สรุปแล้วคนเหล่านี้เป็นใครกัน? สรุปแล้วพวกเขามาจากไหน? ทำไมถึงน่าสะพรึงกลัวเช่นนี้?"

สมองของเฉียนถงว่างเปล่าไปชั่วขณะ

เขาก็รับรู้ได้ถึงศักยภาพอันแข็งแกร่งของคนคนนี้ที่ปรากฏออกมาอย่างกะทันหัน คนก็ยืนทึ่มทื่ออยู่กับที่ อ้าปากเล็กน้อย พูดไม่ออกแม้แต่น้อย

"แยก!"

ในเวลานี้ ได้ยินเพียงคนคนหนึ่งตะโกนอย่างนิ่งๆ

ชั่วพริบตา อาวุธในมือของคนเหล่านี้จะระเบิดแยกออกเอง

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน