สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3184

หญิงสาวทั้งสองตกใจเล็กน้อยและค่อยๆ หันไปมอง

"คุณฉี?"

ซูหยูร้องเรียกเสียงหลง

ซูเหยียนเองก็หน้าถอดสีและเมื่อเห็นรอยยิ้มที่มีเลศนัยของฉีหวานอวี่ก็ทำให้เธอรู้สึกมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเท่าไร

"คุณซูหยู ฉันมีเรื่องจะพูดธุระกับพี่สาวของคุณนิดหน่อยหน่ะ ไม่ทราบว่าขอตัวพาเธอไปหน่อยได้ไหม?"

ฉีหวานอวี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

น้ำเสียงและท่าทางของเธอยากจะรู้ได้ว่ากำลังคิดอะไร

"คุณฉี คุณไม่รู้จักอะไรกับพี่สาวของฉัน ไม่ทราบว่าคุณมีธุระอะไรกับเธอเหรอคะ?"

ซูหยูถามด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ

"ทำไม? ดูเหมือนว่าคุณไม่ค่อยไว้ใจฉันเท่าไรนัก?"

ฉีหวานอวี่หรี่ตาลงถาม

"ไม่ใช่อย่างนั้นค่ะ คุณฉีอย่าเพิ่งเข้าใจผิดไป ฉันเพียง...เพียงแค่ถามไปเท่านั้นเอง" ซูหยูรีบปฏิเสธ

ด้วยอำนาจของฉีซือโหมวคุณปู่ของฉีหว่านอวี่แล้วนั้น เพียงคำเดียวก็ทำให้ซูหยูจบชีวิตเส้นทางบันเทิงลงได้

ถึงตอนนั้นความพยายามตั้งใจทั้งหมดหลายปีและการปลุกปั้นของหยางหัวก็จะสูญเปล่าไม่เหลืออะไร

สิ่งนี้ไม่ใช่สิ่งที่ซูหยูต้องการให้เกิดขึ้นอย่างแน่นอน

"ขอโทษนะ ฉันไม่อยากบอกคุณ!"

ฉีหวานอวี่กล่าวออกมาอย่างมั่นหน้าและไม่สนใจความรู้สึกของซูหยูเลยแม้แต่นิดเดียว

สีหน้าของซูหยูเปลี่ยนไปและพูดไม่ออก

"คุณฉี ฉันคิดว่าเราควรจะมีความเคารพซึ่งกันและกัน หากเรื่องเล็กน้อยแค่นี้คุณยังทำไม่ได้ งั้นก็ขอโทษนะคะ ฉันไม่มีทางไปกับคุณเด็ดขาด"

ซูเหยียนกล่าวด้วยสีหน้าจริงจังและเสียงเคร่งขรึม

"ไม่มากับฉัน? ฮึ คุณซูเหยียน คุณแน่ใจเหรอ? ถ้าเป็นแบบนั้นอนาคตของซูหยูน้องสาวของคุณคงไม่รู้จะเป็นยังไงเหมือนกัน!"

ฉีหวานอวี่หัวเราะชอบใจ

"คุณฉี! คุณอย่ามากเกินไปนะคะ!"

ซูหยูโกรธจนตัวสั่น

"ซูหยู แสดงภาพยนตร์แค่ไม่กี่เรื่องก็คิดว่าตัวเองเป็นดาราชื่อดังที่จะมาเถียงกับฉันได้อย่างนั้นเหรอ คุณก็แค่เพิ่งเข้าวงการมาได้ไม่กี่ปีมีสิทธิ์อะไรมาเทียบกับคนระดับคุณปู่ของฉัน? ฉันสั่งให้คุณก้มหัวคุณก็ต้องก้มหัว1night ไม่งั้นพรุ่งนี้อาณาจักรมังกรไม่มีใครรู้จักชื่อคุณแน่!"

ฉีหวานอวี่กล่าวอย่างเย็นชาและแววตาที่เต็มไปด้วยความเกรี้ยวกราด

"คุณ..."

ซูหยูอ้าปากค้างแต่กลับพูดอะไรไม่ออก

"พอได้แล้ว!"

ขณะนี้เอง ซูเหยียนก็ตวาดออกมา "ฉันไปกับคุณก็ได้"

"พี่ พี่กำลังทำอะไรอยู่? เธอต้องไม่ได้มีเรื่องๆ มาคุยกับพี่แน่! พี่จะไปกับเธอไม่ได้นะ! อย่างมากก็แค่ออกจากวงการนี้เท่านั้นเอง!"

ซูหยูรีบตะโกนด้วยสีหน้าร้อนรนกังวลใจ

"ไม่เป็นไปนะเสี่ยวหยู ที่เธอมีวันนี้ได้ก็ไม่ง่ายเลย พวกเขาทำอะไรพี่ไม่ได้หรอกคนเยอะออกขนาดนี้! ไม่ต้องห่วงนะ"

ซูเหยียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"ใช่ คุณซูหยู คุณเห็นฉันเป็นคนยังไงกัน? ฉันไม่ได้มีเรื่องบาดหมางอะไรกับพี่สาวของคุณ ฉันจะทำร้ายเธอได้ยังไง? ฉันแค่จะแนะนำใครสักคนให้เธอรู้จักเท่านั้นเอง! เธอคงไม่ได้คิดว่าฉันเป็นตัวร้ายอะไรนั่นหรอกนะ?"

ฉีหว่านอวี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม

ซูหยูไม่พูดอะไร แม้จะพูดมาเช่นนี้ แต่ก็รู้ว่าฉีหวานอวี่ต้องมีแผนการอะไรไม่ดีกับซูเหยียนแน่นอน

เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว คงต้องรอให้พี่เขยกลับมา!

"คุณฉี เราไปกันเถอะค่ะ!"

ซูเหยียนกล่าวด้วยสีหน้าเรียบเฉย

"อืม ตามฉันมา!"

ฉีหวานอวี่กล่าวด้วยรอยยิ้มและจากนั้นก็หันหลังเดินไปห้องรับรองที่อยู่ไม่ไกลนัก

ห้องรับรองส่วนตัวนั้นดูหรูหราโอ่อ่ามาก แม้แต่ประตูยังตกแต่งด้วยหยกสีเหลืองทอง วิวหน้าต่างของห้องก็เป็นวิวแม่น้ำซ่านหู้ที่มองได้รอบทิศสุดลูกหูลูกตา พูดได้ว่าเป็นวิวที่ดีที่สุดในเมืองซ่านหู้

มีเจ้าหน้าที่เฝ้าอยู่หน้าประตู

หากคนทั่วไปเข้าใกล้ห้องรับรองส่วนตัวนี้จะถูกขอให้ออกไป

ซึ่งก็คาดเดาได้ว่าคนที่อยู่ในห้องรับรองนี้ไม่ใช่คนธรรมดาอย่างแน่นอน

"สวัสดีครับคุณฉี หวังว่าคุณจะพอใจกับงานเลี้ยงในคืนนี้!"

เจ้าหน้าที่ที่อยู่หน้าประตูเห็นฉีหว่านอวี่เดินเข้ามาก็รีบเปิดประตูห้องและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

"หยุดพูดเหลวไหลอะไรนั่นเสียที ฉันหวังเพียงแค่อยากให้งานเลี้ยงบ้าบออะไรนี่จบลงเร็วๆ มากกว่า!"

ฉีหว่านอวี่พูดแทรกออกไปทันที

ทั้งสองเดินเข้าไปในห้องรับรอง

ห้องรับรองมีขนาดกว้างขวางและถูกแบ่งออกเป็นหลายห้อง

ฉีหว่านอวี่เปิดประตูของห้องๆ หนึ่งออก

ขณะนี้เอง ชายหนุ่มสองคนที่กำลังนั่งดูดบุหรี่และพูดคุยกันก็เงยหน้าขึ้นมองฉีหวานอวี่ที่กำลังเดินเข้ามา

"โอ๊ะ! คุณฉีมาแล้วเหรอเนี่ย?"

ชายสวมชุดสูทสีเทาคนหนึ่งลุกขึ้นยืนและกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน