เพื่อหลีกเลี่ยงจากการดูออกของปาปารัสซี่ ภายใต้การตักเตือนของทนาย ฉีเฟยหลงก็ออกไปจากสถานีตำรวจ ไปรอที่ในร้านกาแฟตรงข้าม
เขารู้สึกว่ามันแปลกๆ ดื่มกาแฟไปไม่กี่คำก็ทนไม่ไหวที่จะจุดบุหรี่
“ขอโทษนะคะคุณผู้ชาย ภายในร้านกาแฟเรางดสูบบุหรี่ค่ะ”
พนักงานก็รีบไปเตือน
ฉีเฟยหลงยืนขึ้นแล้วโยนธนบัตรออกมาจำนวนหนึ่งแล้วตบไปที่โต๊ะ
จำนวนสองหมื่นบาท
พนักงานตกใจแล้วรีบยิ้มอย่างขมวดคิ้ว แล้วเก็บธนบัตร
“คุณผู้ชาย ต้องการให้ฉันช่วยคุณจุดบุหรี่ไหมคะ?”
“ไป!”
ฉีเฟยหลงรำคาญแล้วด่าไปคำหนึ่ง
“ค่ะ ค่ะ...”
พนักงานก็พยักหน้าโค้งคำนับแล้วจากไป
รอไปประมาณครึ่งชั่วโมง ถังหยวนทนายความเก่งที่สุดในเซี่ยงไฮ้ก็เดินเข้ามาในร้านกาแฟ
ใบหน้าของเขาเคร่งขรึมและการแสดงออกของเขาจริงจังเป็นพิเศษ เขาเดินไปหาฉีเฟยหลง และหยิบข้อมูลจำนวนมากออกจากถุงแฟ้มและวางลงบนโต๊ะทันที
ฉีเฟยหลงตกใจ รีบถามกลับ: “ทนายถัง เกิดอะไรขึ้น?สามารถพาตัวอี้เฟิงออกมาได้ไหม?”
“คุณฉี ขอโทษด้วยนะคะ คดีนี้เกรงว่าผมจะไม่สามารถช่วยคุณได้นี่คือข้อมูลทั้งหมดที่คุณนั้นเอาให้ผม ผมคืนให้คุณ ต่อจากนี้เดี๋ยวผมจะนำเอาค่าใช้จ่านของทนายนั้นโอนไปที่บัญชีของคุณ คุณ…หาคนใหม่เถอะ!”
พูดจบ ถังหยวนก็จากไป
ฉีเฟยหลงงงเลย รีบรางถังหยวนเอาไว้ แล้วรีบพูด: “ทนายถัง นี่คุณกำลังทำอะไรอยู่?จะไม่ทำแล้ว?”
“คุณฉี เรื่องนี้มันซับซ้อนเกินกว่าที่ฉันคิดไว้!ผมกลัวว่าจะจัดการไม่ได้!”
ถังหยวนพูดอย่างเคร่งเครียด
“ซับซ้อน?”
ฉีเฟยหลงตกใจ หัวชาขึ้น: “ก็แค่ให้เธอประกันคนออกมาหรอ?มันซับซ้อนขนาดนั้นเลยหรอ?และอีกอย่าง...อี้เฟิงก็ไม่ได้ทำเรื่องใหญ่โตอะไร มากสุดก็แค่ถูกกล่าวหาว่าหมิ่นประมาทยังไม่สามารถประกันตัวออกมาได้?คุณเป็นถึงทนายอันดับหนึ่งของเซี่ยงไฮ้!”
เห็นฉีเฟยหลงดื้อรั้นมาก ถังหยวนถอนหายใจแล้วพูดขึ้น: “คุณชายเฟยหลง ในตัวอี้เฟิงนั้นจริงๆไม่ได้ซับซ้อนอะไร สิ่งที่ซับซ้อนคือ...อำนาจเบื้องหลัง!”
“อำนาจเบื้องหลัง?”
“คุณชายเฟยหลง ผมไม่กล้าพูดมาก ไม่อย่างนั้นผมกลัวว่าผมจะเสียงานไป ผมทำได้เพียงเตือนคุณ!ดีที่สุดทางอี้เฟิงนั้นคุณไม่ต้องไปยุ่ง ไม่อย่างนั้นคุณจะลำบาก!”
พูดจบ เขาสะบัดมือของฉีเฟยหลงออกแล้วรีบจากไป
ฉีหลงเฟยยืนเป็นหินอยู่ตรงที่เดิม สมองนั้นมีเสียงหวุนๆๆดังขึ้น เหมือนกับว่าสติยังไม่กลับมา
เขารีบนำเรื่องนี้รายงานให้กับฉีซือโหมว
ฉีซือโหมวก็เงียบ
ตั้งนานถึงพูดออกมาหนึ่งคำ
“ตรวจ!”
จากนั้นทั้งสองคุยโทรศัพท์จนจบ สายแล้วสายเล่าก็โทรเข้ามาในโทรศัพท์ของฉีซือโหมว
“ฉันคือฉีซือโหมว มีอะไรหรอ?”
“ผู้กำกับฉี!เกิดเรื่องแล้ว พระเอกในละครเรื่องใหม่ของเราถูกเปิดเผยว่านอกใจและเขาก็ไปนอนกับแฟนคลับด้วย อีกทั้งยังทำให้แฟนคลับบางคนนั้นท้องเลย!ตอนนี้เอายังไงต่อดี?”
“อะไรนะ?ข่าวลือหรือป่าว?”
ฉีซือโหมวสูบหายใจแล้วรีบพูด
“เจ้าตัวเปิดเผยคลิปดูวีดีโอเองเลย อีกทั้งยังบอกพวกเราว่าเป็นพระเอกละครใหม่ หนังใหม่จะฉายอาทิตย์หน้าแล้วนะ ถ้าหากจัดการเรื่องนี้ไม่ได้ ต้องขาดทุนแน่ๆ!”
“ใจเย็นๆ รีบเอาเงินซื้อคนที่ปล่อยคลิปทันที ติดต่อฝ่ายประชาสัมพันธ์ และระงับเรื่องนี้ทันที ไม่ว่าจะยังไง ถึงเรื่องนี้จะแพร่กระจายก็ต้องไม่ใช่ตอนนี้!”
“รับทราบ ผู้กำกับฉี!”
เพิ่งวางสายก็มีโทรเข้ามาอีกแล้ว
“ผู้กำกับฉี แย่แล้ว!นักแสดงหญิงคนหนึ่งของเราถูกจับได้ว่าสูบของผิดกฏหมาย!ถูกจับโดยสายตรวจ!”
ฉีซือโหมวถอยหลังอย่างต่อเนื่อง จ้องตาโตขึ้น
“เรื่องของเมื่อไหร่?”
“สดๆร้อนๆตอนนี้เลย....”
หลังจากหนึ่งชั่วโมง ฉีซือโหมวนั่งลงตรงเก้าอี้ของผู้กำกับ
โทรศัพท์หลุดจากปลายนิ้วที่เหี่ยวแห้งของเขาและตกลงไปที่พื้น
ยังมีคนโทรเข้ามาอย่างไม่หยุด โทรศัพท์ก็สั่นไม่หยุดเสียงก็ดังแล้วดังอีก
แต่ ฉีซือโหมวไม่ยอมรับสายแล้ว
ทุกข่าวที่หลุดออกมาจากภายในมีแต่ทำให้ผู้คนสิ้นหวัง
ฉีซือโหมวไม่ได้โง่ เขารู้แล้วว่าตัวเองนั้นถูกคนนั้นจ้องทำร้ายแล้ว
ห้าหกชั่วโมงสั้นๆนี้ นักแสดงในสังกัดของตัวเองนั้นถูกคนอื่นนั้นใส่ร้ายข่าวอื้อฉาวจำนวนมาก
ไม่เพียงเท่านี้ อี้เฟิงก็ประกันตัวออกมาไม่ได้สักที
อีกทั้งสายที่เขาได้รับยังมีนักแสดงของบริษัทอื่นก็เกิดเรื่องเหมือนกัน
นักแสดงที่เกิดเรื่องพวกนี้ล้วนเข้าร่วมงานเลี้ยงในวันนี้
“หมอเทวดาหลินแก้มาแค้นหรอ?”
ฉีซือโหมวทำตาดุแล้วกำหมัดอย่างแน่นๆ
เขารู้ว่าซูหยูและซ่งจิงเป็นคนของหยางหัว อย่างไรก็ตามการมีส่วนร่วมของหยางหัวในวงการบันเทิง ยกเว้นภาพยนตร์บางเรื่องเช่น "พยัคฆ์สงคราม" ไม่มีการแสดงที่สำคัญและสถานะของเขาไม่สูงนัก ดังนั้นเขาจึงไม่จริงจังกับเรื่องนี้
แม้ว่าความสำเร็จของหมอเทวดาหลินจะสูงและเขาก็มีชื่อเสียงในหลงกั๋วในฐานะที่เป็นบุคคลสำคัญในวงการบันเทิง ถ้าเพิกเฉยต่อเขา หมอเทวดาหลินก็ไม่สามารถทำอะไรเขาได้
แต่ฉีซือโหมวคิดไม่ถึง ประธานหลินของเมืองเจียงเฉินแค่ขยับปลายนิ้วก็สามารถทำให้วงการบันเทิงนั้นสั่นสะเทือนจนไก่บินสุนัขกระโดด
“หมอเทวดาหลิน!เธอเลือกเปิดศึกเองนะ อย่างนั้นก็อย่ากลัวฉันนั้นจะเอาคืนนะ!”
สายตาฉีซือโหมวนั้นเย็นชาลง เขาหยิบโทรศัพท์มือถืออีกเครื่องออกมาจากลิ้นชักแล้วกดหมายเลข
“ฮาโหล มีเรื่องอะไร?”
“ฉันถูกคนทำร้ายแล้ว”
“ทำร้าย?เรื่องด้านไหน?”

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...