สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3242

ผู้นำปิงและหลายๆคนไม่อยากจะเชื่อ มองไปรอบๆพันทหารหมื่นม้า ทุกคนตกใจมาก

แต่อย่างรวดเร็วพวกเขาก็ตอบสนองกลับมา

แม้ว่ารอบๆจะมีผู้คนมากมาย แต่ความสามารถนั้นเทียบกับพวกเขาไม่ได้

“ดูจากทรงแล้วเจ้าแห่งเทพเซียนของพวกเราเป็นพันธมิตรที่จัดขึ้นไม่เล็กเลย แต่น่าเสียดายคนของเขาจะเยอะแค่ไหน แต่เป็นแค่คนธรรมดา เศษขี้หมูขี้หมาจะเป็นคู่ต่อสู้ของคนหุบเขาเทพเซียนได้ยังไง?”

หยวนจู่เพิ่งดูอย่างละเอียดจู่ๆกองทหารและม้านับหมื่นก็เข้าใกล้ขึ้นมา แต่เมื่อรู้ว่าความสามารถของฝ่ายตรงข้าม สีหน้าของหยวนจู่ก็แสดงความดูถูกเหยียบหยามอย่างมาก

“เขาอยากจะพึ่งพาคนพวกนี้มาทำให้หุบเขาเทพเซียนนั้นสั่นสะเทือน?”

ซ่างจู่ขมวดคิ้วขึ้น

“ถ้าเป็นแบบนี้ ตำแหน่งเจ้าแห่งเทพเซียนของพวกเรานั้นแกร่งจริงๆนะ”

ผู้นำปิงพูดเบาๆแล้วมองไปทางหลินหยาง

หลินหยางควบม้าอยู่ตรงข้างหน้าของหลัวเฉิงเซียน

หลัวเฉิงเซียนเตือนอย่างได้ใจ และตรวจดูรอบๆอย่างระมัดระวังแล้วมองไปทางหลินหยางพูดอย่างเย็นชา: “ดูแล้วพวกเธอนั้นมีการเตรียมตัวมาก่อนแล้ว!วันนี้เป็นศึกใหญ่ของเผ่าเทพเซียนและหุบเขาเทพเซียน!อย่างนั้นก็ดี ถ้าหากเทพสามารถอยู่รวมกันเป็นหนึ่ง สำหรับนักบวชอย่างฉันไม่ใช่เรื่องที่ดีอะไร”

ขณะที่พูดหลัวเฉิงเซียนก็ชัดดาบที่อยู่ในเอวออกมา ตั้งท่าต่อสู้อย่างสิ้นหวัง

“หลัวเฉิงเซียน ฉันไม่อยากต่อสู้กับหุบเขาเทพเซียนอย่างเป็นอย่างตายแบบนี้ ตอนนี้ฉันมีเป้าหมายอย่างเดียว เธอปล่อยตัวคนฉันพาคนของฉันไป สามารถหยุดสงครามได้!”

หลินหยางพูดอย่างนิ่งๆ

“ถ้าหากไม่ปล่อย?”

“จากนั้นทั้งหยกและหินก็จะถูกทำลาย ปลาก็จะตายและอวนก็จะหัก!”

หลัวเฉิงเซียนได้ยินก็ขมวดคิ้ว

เขามองไปรอบๆอีกครั้งแล้วหัวเราะพูดขึ้น: “แม้ว่าเธอพาคนมาเยอะ แต่ความสามารถนั้นไม่แกร่งถ้าฆ่ากันขึ้นมาจริงๆ หุบเขาเทพเซียนของฉันอาจไม่สามารถต่อสู้ได้”

“ฉันรู้”

หลินหยางมองเขาแล้วพูดอย่างเย็นชา: “แต่เธอต้องรู้อะไรหน่อยนะ สงครามครั้งนี้ไม่ใช่ว่าใครแพ้ใครชนะ เธอต้องตายแน่!”

หลัวเฉิงเซียนตกใจ: “เธอหมายความว่าอะไร?”

“ฉันพาผู้มีฝีมือชั้นสูงทั้งหมดของเผ่าเทพเซียน ยังมีผู้มีฝีมือของพันธมิตรชิงเซวียนอีก ไม่สนใจอะไรจำกัดเธอทิ้งก่อนเลย!เธอไม่ใช่ปฏิเสธข้อเสนอฉันไปแล้วหรอ?ทำไมถึงเรียกว่าแก้แค้นละ ฉันจะให้เธอกลายเป็นคนที่ตายก่อนใครๆในสงครามครั้งนี้!”

หลินหยางพูดอย่างนิ่งๆ

“ฮ่าๆ เธอขู่ฉันหรอ?อย่างนั้นลองดูสิ!”

หลัวเฉิงเซียนไม่ได้ตกใจ เขายิ้มเหยียดหยามถอยกลับ

แต่ในเวลานี้ หลัวเฉิงเซียนมีความสับสนวุ่นวายอยู่ข้างหลังเขา ตามด้วยเสียงอุทานมากมาย

หลัวเฉิงเซียนสูบหายใจ: “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

“รองอาจารย์หุบเขา!จู่ๆด้านหลังของพวกเราก็มีคนปรากฏอยู่มากมาย ปิดทางของพวกเรา!”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน