สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 327

มีผู้คนมากมายอดไม่ได้ที่จะมองไปทางหลินหยาง

“คนคนนี้ก็คือลูกเขยของจางชิงหยู่?”

“ทำไม? รู้จักเขาเหรอ?”

“ไม่ใช่แบบนั้น? ดูเหมือนลูกเขยคนนี้จะเป็นลูกเขยที่แต่งเข้ามาอยู่บ้านของเธอ และคนคนนี้ขึ้นชื่อว่าเป็นคนไร้ประโยชน์ที่เกาะผู้หญิงกิน! วันๆอยู่แต่บ้านไม่ทำอะไรเลย!”

“แหมแหมแหม…แบบนั้นก็ไม่เท่ากับว่าเป็นไอ้พวกเด็กหน้าขาวเหรอ? ผมเกลียดคนแบบนี้มากที่สุด!”

“แต่ดูจากท่าทางลูกเขยของเธอ ไม่เห็นเหมือนเลย! ดูแล้วก็เหมือนคนที่สมบูรณ์แบบมากคนหนึ่ง ยิ่งไปกว่านั้นการแต่งตัวของเขา…ดูเหมือนจะเป็นชุดสูทอาร์มานี่สั่งทำพิเศษ ผมได้ยินว่าชุดสูทตัวนี้ราคาหลายแสนเลยนะ!”

“น่าจะเข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า!”

แขนทุกคนเริ่มพากันกระซิบกระซาบ พวกเพื่อนสมัยเรียนงงเป็นไก่ตาแตก

หลิงจือห่าวและจูเฟยเฟยรู้สึกอึ้งเล็กน้อย คนทั้งสองมองหลินหยางตั้งแต่หัวจรดเท้า หลิงจือห่าวขมวดคิ้วแล้วพูด “ผมเคยได้ยินชื่อเสียงของคุณ ดูเหมือนคุณจะเป็นลูกเขยไร้ประโยชน์ที่แต่งเข้าบ้านคนนั้นใช่หรือเปล่า? คนที่เอาแต่เกาะผู้หญิงกินคนนั้น? ทำไม? ตอนนี้เจริญก้าวหน้าแล้วเหรอ? คิดจะมาทำอะไรเสแสร้งต่อหน้าผม?”

“เกาะผู้หญิงกินอะไร? ลูกเขยของฉันเก่งจะตาย! ตอนนี้เขาเป็นรองประธานบริษัทเยว่เหยียนกรุ๊ป! คุณเป็นใคร? ถึงกล้าใช้น้ำเสียงแบบนี้มาคุยกับลูกเขยของฉัน?” จางชิงหยู่มือเท้าเอวข้างหนึ่งและใช้มืออีกข้างชี้หน้าหลิงจือห่าว

“เยว่เหยียนกรุ๊ป” หลิงจือห่าวรู้สึกอึ้ง

“จือห่าว เคยได้ยินชื่อบริษัทนี้หรือเปล่า?” จูเฟยเฟยที่อยู่ด้านข้างถามด้วยความสงสัย

“แม่ ผมอยู่ในเจียงเฉินมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ไม่เคยได้ยินชื่อเยว่เหยียนกรุ๊ปอะไรนี่เลย” หลิงจือห่าวส่ายหัว

“คุณคงจะไม่ได้เอาชื่อของบริษัทที่มีแต่ชื่อมาขู่คนอื่นหรอกมั้ง?” จูเฟยเฟยยิ้มเล็กน้อยแล้วพูด

“มีแต่ชื่ออะไร? เยว่เหยียนกรุ๊ปเป็นบริษัทที่เปิดอย่างเป็นทางการ!พวกคุณไม่เคยได้ยินก็คงต้องบอกว่าพวกคุณมันเป็นกบในกะลา!” จางชิงหยู่รู้สึกใจคอไม่ดีเท่าไหร่

อันที่จริงเยว่เหยียนกรุ๊ปของซูเหยียนก็ถูกมองว่าเป็นบริษัทที่มีแต่ชื่อ…เพราะเพิ่งจะก่อตั้งขึ้นได้ไม่นาน

“แต่ว่า…รถที่พวกคนขับคือBMWซีรีส์5 มันหมายความว่ายังไง? ถ้าหากคุณเป็นประธานบริษัทยักษ์ใหญ่อะไร ทำไมไม่ขับรถพวกาเซราติอะไรประเภทนี้?” หลิงจือห่าวยักไหล่แล้วพูด

“เรื่องนี้…” จางชิงหยู่พูดอะไรไม่ออก

“ใช่ มีเงินแล้วทำไมไม่ขับรถหรู? พวกคุณเลิกมาเสแสร้งได้แล้ว!” จูเฟยเฟยพูด

จางชิงหยู่ไม่รู้ควรจะตอบยังไง

แต่ในตอนนั้นเอง หลินหยางก้าวออกมา

“พอดีผมเป็นคนถ่อมตน สหาย นี่มันยุคสมัยไหนแล้ว คุณยังใช้วิธีการมองจากราคารถมาตัดสินสถานะของคนอื่นอีกเหรอ? คุณจะหัวโบราณเกินไปหรือเปล่า?”

หลังจากได้ยินคำพูดประโยคนี้ ดวงตาของจางชิงหยู่ลุกวาวเป็นประกายทันที

“ถูกต้อง ลูกเขยของฉันก็แค่ถ่อมตน ที่บ้านลูกเขยของฉันมีรถหรูเป็นคลัง!” จางชิงหยู่พูดสนับสนุน

“ฮึ่ม จะเสแสร้งไปถึงไหน! คุณเจ๋งขนาดนั้นเลยเหรอ แล้วคุณรู้หรือเปล่าเสื้อผ้าที่ผมสวมใส่เป็นแบรนด์อะไร? คุณรู้หรือเปล่านาฬิกาที่อยู่บนข้อมือของผมเป็นนาฬิกาอะไร? คุณรู้หรือเปล่าว่ารองเท้าของผมเป็นยี่ห้ออะไร? คิดจะเสแสร้งไปถึงไหน!” หลิงจือห่าวเริ่มไม่สบอารมณ์ ตั้งคำถามออกมาเป็นชุด

เห็นได้ชัด เขาไม่เชื่อ

แม้ว่าเสื้อผ้าที่จางชิงหยู่และซูกวงสวมใส่จะดูสวยหรู แต่ผู้คนที่อยู่โดยรอบสามารถมองออกได้ในแวบเดียวว่ามันเป็นแค่ของระดับล่าง ถ้าหากหลินหยางคนนี้เป็นอย่างที่จางชิงหยู่พูด ทำไมการแต่งตัวของพ่อตาแม่ยายเขาถึงเกรดต่ำแบบนี้

ยิ่งไปกว่านั้นหลิงจือห่าวเคยได้ยินมาว่าหมอนี่เป็นคนไร้ประโยชน์อย่างสมบูรณ์ เป็นไปได้ยังไงที่อยู่ดีๆจะกลายเป็นประธานบริษัท?

คนคนนี้กำลังโกหกอย่างไม่ต้องสงสัย

ดังนั้นหลิงจือห่าวจึงคิดจะทดสอบหลินหยางด้วยคำถามพวกนี้

ถ้าหากเป็นคนในวงการไฮโซจริงจะต้องรู้เรื่องพวกนี้อย่างแน่นอน แต่ถ้าหากไม่ใช่ ไม่ว่ายังไงเขาก็ไม่มีทางรู้เรื่องพวกนี้