จัดการเรื่องของเมืองตู๋กูเสร็จแล้ว หลินหยางก็เร่งรีบขี่ม้าไปที่ธารน้ำแข็งที่หนาวจัดทันที
วันนี้ตอนเช้า เขาได้รับข่าวว่า เมืองอ่าวเสวี่ยเกิดเหตุเหตุร้าย
มีกลุ่มคนไม่พอใจที่อ่าวหานเหมยเป็นผู้นำ ก็โจมตีเผ่าเย่ไหมของอ่าวหานเหมย พยายามควบคุมอ่าวหานเหมย
แต่เผ่าเย่ไหมถึงแม้ว่าสมาชิกจะน้อย แต่ก็ยังติดตามอ่าวหานเหมย
อ่าวหานเหมยในตอนนี้กำลังพาคนติดตามไปเข้าประชิดตัวกบฏจนไปถึงเมืองเฉิงตงปู้
ตำแหน่งของเมืองเฉิงตงปู้มีม่านพลังจำนวนมาก ฝ่ายตรงข้ามจะอาศัยม่านพลังนี้
“อ่าวจิน! ทำไมนายถึงทรยศ หักหลังตระกูล นายเป็นนักโทษของพวกเราตระกูลอ่าวเสวี่ย!”
อ่านหานเหมยถือดาบพลางพูดตะโกน สายตาเต็มไปด้วยความโกรธ
“อ่าวหานเหมย เธอถึงจะเป็นนักโทษของพวกเราตระกูลอ่าวเสวี่ย เธอเพื่อช่วงชิงตำแหน่ง สมคบกับคนนอก ขายตระกูลอ่าวเสวี่ยของพวกเรา!ตระกูลอ่าวเสวี่ยในตอนนี้แซ่อ่าว หรือว่าแซ่หลิน?”
อ่าวจินที่ยืนอยู่ในม่านพลังก็พูดตะโกนเสียงดัง สีหน้าเย็นชามาก
“ผู้นำพันธมิตรหลินพูดแล้ว เขาไม่มีทางเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องในตระกูลอ่าวเสวี่ย!แต่เขาจะช่วยเหลือตระกูลอ่าวเสวี่ยของพวกเรา ช่วยให้พวกเรายิ่งใหญ่และแข็งแกร่ง!”
อ่าวเวยอินเดินเข้าไปข้างหน้าพลางพูดตะโกน“อ่าวจิน ถ้าหากนายพิจารณาถึงวงศ์ตระกูล ก็ไม่ควรจะก่อกบฏ เช่นนี้ จะยิ่งทำให้คนบริสุทธิ์ต้องเสียเลือด”
“เหอะ อ่าวเวยอิน เธออย่าคิดเหมือนคนโง่!เขาแซ่หลินจะนำผลประโยชน์ให้เธอง่ายๆ?เธอหลอกง่ายจริงๆ!และยิ่งตระกูลอ่าวเสวี่ยของพวกเรามีบุคคลที่มีความสามารถ หัวหน้าเผ่าคนไหนที่อ่อนแอกว่าพวกเธอสองพี่น้อง? มีสิทธิ์อะไรที่ให้เด็กเมื่อวานซืนอย่างอ่าวหานเหมยเป็นผู้นำวงศ์ตระกูล?ถ้าจะเป็นจริงๆ ก็ควรจะให้ฉันเป็น วงศ์ตระกูลมีแค่ฉันอ่าวจินที่เป็นผู้นำ ถึงจะเจริญรุ่งโรจน์!”
อ่าวจินพูดสบถ
“อ่าวจิน หรือว่านายอยากจะดึงดูดสงครามกลางเมือง?”
อ่าวไช่เดินเข้ามาพลางพูดด้วยความโกรธ
“อ่าวไช่ นายยังมีหน้าปรากฏตัวต่อหน้าฉัน ตอนนั้นฉันสั่งให้นายเข้าเมืองไปฆ่าหลินหยาง ทำไมนายถึงไม่ลงมือ?นายลองลืมตามองดูว่าหมาตัวผู้กับตัวเมียนี้ทำลายตระกูลอ่าวเสวี่ยของพวกเรา ถ้าหากพวกนายยังมีสัญชาตญาณ ยังถือว่าเป็นคนของตระกูลอ่าวเสวี่ย ก็รีบช่วยฉันควบคุมอ่าวหานเหมยกับคนอื่นๆ ตัดสินคดีพวกเขา เช่นนี้ ตระกูลอ่าวเสวี่ยก็จะเจริญรุ่งเรืองอีกครั้ง ฉันก็สามารถรุ่งโรจน์พุ่งแรง!”
อ่าวจินพูดตะโกน
“นาย…”
อ่าวไช่ถูกทำให้โกรธจนตัวสั่น
อ่าวหานเหมยก็เช่นกัน หน้าอกกระเพื่อมขึ้นลงอย่างรวดเร็ว
“หานเหมย บางครั้ง ก็ควรจะต้องใช้วิธีเด็ดเดี่ยวแล้ว”
อ่าวเวยอินค่อยๆหันไปมอง พูดเสียงแหบแห้ง
ในคำพูดเต็มไปด้วยความเย็นชา
อ่าวหานเหมยนิ่งอึ้งไป มองไปทางพี่สาวของตัวเอง เห็นสายตาเย็นชา ก็เข้าใจความหมายทันที

VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...