เมื่อสิ้นเสียง ทั่วทั้งพื้นที่ที่ก็เงียบลง
อ่าวจินและคนอื่น ๆ จ้องมองชายคนนั้นด้วยสายตาอย่างว่างเปล่า ราวกับว่าวิญญาณของพวกเขาได้หลุดออกจากร่าง และทำตัวราวกับเหมือนศพเดินได้
อ่าวหานเหมยรู้สึกสุขใจ
ทันทีที่เธอมองไปที่ชายคนนั้นก็ได้ถามด้วยน้ำเสียงกระตือรือร้นว่า: "ตอนนี้ผู้นำพันธมิตรอยู่ที่ไหน?"
“เข้าเมืองไปแล้วครับ”
“เร็วเข้า รีบตามฉันไปพบหัวหน้าพันธมิตร เร็ว”
อ่าวหานเหมยรู้สึกตื่นเต้นมาก เลยรีบบอกให้ทุกคนให้เดินไปที่ประตูเมืองทันที
ลมหายใจของอ่าวจินสั่นสะท้าน สีหน้าก็ยิ่งดูน่าเกลียด
“อ่าวจิน ครั้งนี้เราควรทำอย่างไรกันดี”
“หลิน... ท่านผู้นำพันธมิตหลินมาแล้ว... พวกเรากำลังซวยแล้ว จบสิ้นแล้ว”
“ผู้นำพันธมิตหลินหลินเอาชนะเหล่าจู่ และได้รับการเลื่อนขั้นเป็นเทพเซียนแห่งแผ่นดิน และทำให้ทั่วทั้งดินแดนแห่งความเงียบและความตายตกตะลึง คนๆนั้นเป็นเทพ แล้วเราจะเอาอะไรไปต่อต้านเขาได้”
“ท่านอ่าวจิน เราไม่ใช่คู่มือของผู้นำพันธมิตรหลิน... เรามายอมแพ้กันเถอะ”
“ใช่แล้ว ท่านอ่าวจิน โปรดยอมแพ้ด้วยเถอะ ไม่อย่างนั้น... พวกเราทุกคนจะต้องตาย!”
ทุกคนตัวสั่นและพูดด้วยน้ำเสียงสั่นเทา
อ่าวจินเหงื่อออกเต็มไปหมด ใบหน้าก็ดูขาวซีด ทำได้เพียงอ้าปาก แต่กลับไม่มีคำพูดใดหลุดออกมา
ในเวลานั้นเองก็มีคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา
คนที่อยู่ด้านหน้าก็ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นหลินหยาง
เขาขี่ม้าไปตรงเข้ามาหา โดยมีอ่าวหานเหมยและคนอื่นๆ ยืนอยู่รอบๆเพื่อเฝ้าดูอ่าวจินที่อยู่ด้านหลังม่านพลัง
ร่างกายของอ่าวจินก็ยิ่งสั่นสะท้านมากขึ้นไปอีก
ในตอนนี้เอง พลังของหลินหยางที่ปลดปล่อยก็หลั่งไหลเข้าไป ณ ที่แห่งนี้
เพียงรู้สึกถึงแรงกดดันนี้ อ่าวจินและคนอื่นๆ ก็ยิ่งไม่มีความคิดที่จะต่อต้าน แม้แต่ม่านพลังที่อยู่ตรงหน้าพวกเขาก็เริ่มสั่นไหว
หลังจากนั้นไม่นาน
ตูม! ตูม! ตูม! ตูม...
ม่านพลังก็ได้ถูกทำลายลง
กึก
อ่าวจินและคนอื่น ๆ รีบคุกเข่าลงบนพื้น และไม่กล้าลุกขึ้นยืนขึ้นมาต่อต้าน
หลินหยางก้าวไปข้างหน้า แล้วมองไปที่อ่าวจินที่กำลังคุกเข่าอยู่บนพื้น และพูดอย่างใจเย็น: "ฉันได้ยินมาว่าคุณกำลังจะทรยศงั้นเหรอ"
“ท่านผู้นำพันธมิตร นี่...ท่านเข้าใจผิดแล้ว ผม...ผมจะกล้าทรยศท่านได้ยังไง จะกล้าทำได้อย่างไร...กล้าได้อย่างไร...”
อ่าวจินตัวสั่นจึงได้รีบฝืนยิ้ม และพูดจาเหมือนกำลังล้อเล่น
“อ่าวจิน นายนี่มันหน้าด้านชะมัด! จู่ๆ คุณก็ทรยศฉันแล้วก็ฆ่าองครักษ์ของฉันเพราะต้องการควบคุมฉัน ถ้าน้องสาวของฉันมาช่วยไม่ทันเวลา ฉันก็คงกลายเป็นนักโทษไปแล้ว ตอนนี้ผู้นำพันธมิตรหลินอยู่ที่นี่แล้ว คุณยังจะกล้าปฏิเสธอีก หน้าไม่อายจริงๆ”
อ่าวหานเหมยฮึดฮัด
“แบกศพคนที่เขาฆ่าเข้ามา”
อ่าวเวยอินโบกมือของเขา
คนที่อยู่ข้างหลังเขารีบนำศพเข้ามาไว้ต่อหน้าทุกคน
อ่าวจินจ้องมองด้วยสายตาว่างเปล่า จากนั้นตะโกนเหมือนคนบ้าคลั่ง: "“ผู้นำพันธมิตร ไว้ชีวิตเราด้วย! ไว้ชีวิตเราด้วย"
““ผู้นำพันธมิตร โปรดยกโทษให้เราด้วย เราถูกอ่าวจินใช้เล่ห์กลโน้มน้าวจิตใจเลยทำให้ทำการผิดพลาดไป โปรดไว้ชีวิตพวกเราด้วย”
““ผู้นำพันธมิตร ให้โอกาสพวกเราอีกครั้ง”
“ผู้นำพันธมิตร...”
คนที่ติดตามอ่าวจินต่างคุกเข่าลง และก้มหัวต่อไปราวกับว่าพวกเขาบ้า
หลินหยางหันหน้ามองไปที่อ่าวหานเหมยแล้วถามว่า "ตามกฎของตระกูลอ่าวเสวี่ย คนทรยศต้องจัดการอย่างไร"


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา
ทำไมขาดๆหายๆ...
อยากอ่านต่อครับ...
ลงวันละ10ตอนไม่ได้เหรคับ 5ตอนมันน้อยไป กว่าจะอ่านจบลืมหมดพอดี...
อ่านสนุกนางเอกค่อนข้างโง่ซื่อบื้อ...
อยากอ่านต่อ...
เขียนดีอ่านสนุกครับ...
D...
ทำไมบางตอนเนื้อหาหายไปหมดเหลืออยู่แค่ไม่ถึง6บรรทัดเลย...
หลินหยาง...ผมอยากบอกว่า คุณมันกระจอก 5555...
บทหาย...