สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3378

"เยี่ยหวัง!"

หงส์ดำโค้งคำนับเล็กน้อยเพื่อแสดงความเคารพ

หลินหยางเองก็เงยหน้าขึ้นมองคนที่อยู่ข้างบน

เขาคนนี้คือเยี่ยหวัง?

ไม่ว่าจะเป็นรัศมีออร่าหรือรูปลักษณ์ภายนอกของเขา ดูแล้วไม่มีอะไรแปลกไปจากคนทั่วไปเลยแม้แต่นิดเดียว

หลินหยางมองไปรอบๆ ห้องโถง

ทั้งตำหนักใต้ดินสีทองอันงดงามมีทางเข้าออกทั้งหมดแปดทิศทาง มีผู้คุมสวมชุดหุ้มเกราะสองคนยืนอยู่ในแต่ละเส้นทาง

ความแข็งแกร่งของผู้คุมเหล่านี้ไม่ธรรมดาเลยแม้แต่นิดเดียว แต่ละคนมีพลังที่รุนแรงและแววตาที่เยือกเย็นเต็มไปด้วยความดุดัน

ชุดเกราะบนร่างกายของพวกเขาทั้งหมดถูกวาดด้วยอักษรโบราณซึ่งใช้เลือดในการวาดเขียน ซึ่งดูแปลกประหลาดมาก เมื่อพิจารณาจากโครงสร้างของงานเขียนเหล่านี้ ดูเหมือนจากตัวอักษรที่ถูกบรรจบขีดเขียนไปนั้นก็พบว่าคงเป็นอักษรโบราณประเภทหนึ่ง

"หงส์ดำ!"

เยี่ยหวังนั่งตัวตรงและมองที่หลินหยางพร้อมกับขมวดคิ้วอยู่ครู่หนึ่ง

"คุณพาเขามาที่นี่ทำไม แม่เฒ่าพิษอยู่ที่ไหน?" เยี่ยหวังถามด้วยน้ำเสียงทุ้ม

"เธอถูกฉันฆ่าไปแล้ว"

หงส์ดำพูดอย่างใจเย็น

"จริงเหรอ?"

เยี่ยหวังขมวดคิ้วแต่ไม่ได้แสดงความประหลาดใจ

"เยี่ยมมาก"

เขาโบกมือเพื่อส่งสัญญาณให้หงส์ดำออกไป

แต่หงส์ดำไม่ไปไหน กลับยืนอยู่ใกล้ๆ เหมือนกำลังรออะไรบางอย่าง

เยี่ยหวังเอียงศีรษะเล็กน้อยและมองไปที่หงส์ดำด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความโกรธแค้นอะไรบางอย่าง

"คุณหงส์ดำ คุณเดินทางมาเหนื่อยๆ ได้เชิญออกไปก่อน!"

"คุณเยี่ยหวัง ฉันอยากดูคุณสอบปากคำเขาคนนี้"

หงส์ดำพูดอย่างใจเย็น

เยี่ยหวังจ้องไปที่หงส์ดำเป็นเวลานานด้วยสายตาที่เคร่งขรึม แต่สุดท้ายเขาก็ไม่ได้ลงมือทำอะไร

"คุณชื่ออะไร? คุณเป็นอะไรกับหมอเทวดาหลิน?"

เยี่ยหวังมุ่งความสนใจไปที่หลินหยาง

แม้ว่าหงส์ดำจะไม่เชื่อฟังเขาและทำให้เขาไม่พอใจอย่างมาก แต่เขารู้ว่าตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะมายุ่งกับหงส์ดำ

แต่หลังจากถามออกไป หลินหยางก็เดินเข้าไปหาเยี่ยหวัง

เขาไม่คิดจะตอบคำถามของเยี่ยหวังเลย!

สิ่งนี้ทำให้เยี่ยหวังรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย

แม้แต่หงส์ดำเองก็ขมวดคิ้วด้วยความสับสนงุนงง

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน