สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 3379

คนที่กำลังจะตายเหรอ?

เยี่ยหวังสะดุ้งแล้วพูดอย่างเย็นชา: "ดูเหมือนว่าเจ้าหลิน จะมั่นใจในความแข็งแกร่งของตัวเองมากเลยสินะ! เจ้ารู้ไหมว่าสถานที่แห่งนคือที่ไหน ที่นี่คือเมืองแห่งหยงเย่! มันคือดินแดนแห่งหยงเย่ของข้า! มัน คืออาณาเขตของข้า! เจ้าคงไม่ได้คิดว่าเพราะมีความช่วยเหลือจางหงส์ดำ เจ้าจะทำอะไรที่นี่อย่างที่เจ้าต้องการได้หรอกนะ?”

หลังจากพูดอย่างนั้น เยี่ยหวัง ก็เปิดใช้งานอุปกรณ์บางอย่าง

หวูด!

เสียงแหลมๆแพร่กระจายไปทั่วเมืองใต้ดิน

จากนั้นพื้นดินก็เริ่มสั่นสะเทือนเล็กน้อย

ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวมาจากกรงที่ปกคลุมอยนี้

“เธอเปิดใช้งานคำสั่งขั้นสูงสุดแล้ว! ตอนนี้ยอกฝีมือจากหยงเย่ทั้งหมดกำลังรีบมุ่งหน้ามาที่นี่! หมอเทวดาหลิน หากเจ้ายังอยากมีชีวิตรอด ก็รีบตามข้ามาเดี๋ยวนี้ แล้วข้าจะพาเจ้าออกไปจากที่นี่!”

ใบหน้าของหงส์ดำ ตึงขึ้น เขาหันศรีษะมาแล้วตะโกน

หนีเหรอ?

หลินหยางส่ายหัวและพูดอย่างใจเย็น: "คุณหนูหงส์ดำ ข้ามอบหมายหน้าที่ให้เจ้าหน่อย ข้าอยากให้ตอนนี้เจ้าเริ่มขยับตัวลงมือปิดผนึกทุกทางเข้าและทางออกของเมืองใต้ดินแห่งนี้!"

“ปิดผนึกมันงั้นเหรอ?”

หงส์ดำสะดุ้ง "เจ้าคิดจะทำอะไรน่ะ?"

“ตัดหญ้าต้องถอนรากถอนโคน ฆ่าพวกมันให้หมด!”

หลินหยางพูดเสียงแหบแห้ง: "ในเมื่อข้าเลือกจะโจมตีหยงเย่แล้ว ข้าก็ได้เตรียมการที่จะถอนรากถอนโคนเขาและไม่เก็บใครไวทั้งนั้น! เพื่อป้องกันไม่ให้ปลาใดๆลื่นไถลลอดอวนได้ เจ้าโปรดทำตามที่ข้าพูด ปิดกั้นทางเข้าและทางออกทั้งหมด…..”

"ฮ่า ๆ ๆ ๆ..."

ทันทีที่คำพูดเหล่านี้หลุดออกมา เยี่ยหวังก็ระเบิดหัวเราะออกมา

หงส์ดำยังคงมองหลินหยาง ด้วยสีหน้าโง่งม

เธอส่ายหัว ใบหน้าของเธอเย็นชาราวกับน้ำค้างแข็ง และแม้ว่าน้ำเสียงจะยังคงอ่อนโยน แต่ก็เผยให้เห็นว่าเธอไม่เต็มใจจะเชื่อมั่นว่าทำเช่นนี้แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น

“หมอเทวดาหลิน! เจ้าไม่เข้าใจ! ยงเย่ไม่สามารถกวาดล้างให้สิ้งซากได้! เขาไม่สามารถถูกทำลายได้!”

"ทำไมเจ้าถึงพูดแบบนั้นล่ะ?"

หลินหยางถามเบา ๆ

"เพราะยงเย่กระจายตัวอยู่ทั่วโลก สมาชิกของยงเย่ก็มีอยู่ทุกหนทุกแห่งในโลก! เจ้าไม่สามารถฆ่ายงเย่ได้ ตราบใดที่คนของยงเย่คนหนึ่งยังมีชีวิตอยู่ ยงเย่ก็จะไม่ถูกกวาดล้าง... "

หงส์ดำส่ายหัวและพูดด้วยเสียงแหบแห้ง

ยงเยจะไม่มีวันยอมเสี่ยงใส่ไข่ทั้งหมดไว้ในตะกร้าใบเดียว

แม้ว่าหลินหยางจะแย่งรังเก่าที่นี่ไปได้ แต่ในสายตาของสมาชิกองค์กรยงเย่ อย่างน้อยที่สุดก็จะเป็นแค่การสูญเสียฐานที่มั่นที่หนึ่งเท่านั้น!

พวกเขาจะสร้างฐานที่มั่นใหม่ได้ในเวลาสั้นๆและสร้างองค์กรยงเย่ขึ้นมาใหม่!

“หมอเทวดาหลิน! ข้าชื่นชมความคิดของเจ้านะ แต่ข้าคงต้องบอกว่าความคิดของเจ้ามันไร้เดียงสาเกินไป ก่อนอื่น อย่าพูดว่าเจ้าจะฆ่าข้าได้หรือไม่! ต่อให้เจ้าจะฆ่าข้าได้ก็ตาม หยงเย่ก็จะไม่ตาย เจ้ารวมถึงครอบครัวและเพื่อนฝูง แม้แต่ประเทศล้วนต้องทนทุกข์กับการแก้แค้นชั่วนิรันดร์!”

เยี่ยหวังหรี่ตาและยิ้ม: "หมอเทวดาหลิน การตัดสินใจของเจ้ามันโง่มาก! การตัดสินใจครั้งนี้จะทำให้เจ้ากินไม่ได้นอนไม่หลับไปตลอดชีวิต! ฮ่าฮ่าฮ่า..."

เยี่ยหวังยิ้มอย่างภาคภูมิใจ ดวงตาของเขาดูเหมือนจะมองไปที่แมลงตัวหนึ่ง

หงส์ดำ ขมวดคิ้วและเริ่มคิดว่าเขาควรจะเชื่อใจบุคคลนี้จริงๆ หรือไม่

แต่ในขณะนั้น หลินหยางก็ค่อยๆหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา

รอยยิ้มของเยี่ยหวังค่อยๆ แข็งค้าง และเขาก็จ้องมองโทรศัพท์ด้วยความงุนงง

“เจ้ารู้ไหมว่านี่คืออะไร?”

หลินหยางเอ่ยถามอย่างใจเย็น

"มันคืออะไร?"

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน