สุดยอดลูกเขยของเทพธิดา นิยาย บท 381

รปภ.ขมวดคิ้ว แอบส่งเสียงฮึ่มแล้วพูด "ถ้าเป็นแบบนั้น งั้นเชิญพวกคุณออกไปเถอะ ถ้าไม่ได้รับอนุญาตจากเถ้าแก่ ไม่ว่าใครก็ห้ามเข้าไปทางนั้น"

หลินหยางไม่พูดอะไร เขาลดกระจกรถยนต์ลง แล้วหันไปพูดกับคนขับ "ขับชนเข้าไปเลย"

"หา? คุณหลิน นี่…" คนขับรถมองตาค้าง

"ชน" หลินหยางพูดย้ำอีกครั้ง

คนขับรถลังเลเล็กน้อย แต่ก็ทำตามที่หลินหยางสั่ง เขาเหยียบคันเร่ง รถยนต์พุ่งออกไปข้างหน้าทันที

โครม!

ที่กั้นโดนชนจนกระเด็น รถยนต์มุ่งหน้าสู่หยิงหลงวิลล่า

"เห้! พวกคุณทำอะไร? หยุดเดี๋ยวนี้! รีบหยุดเดี๋ยวนี้!"

รปภ.รีบไล่ตามออกไป

แต่มันกลับไม่มีประโยชน์อะไร รถยนต์แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว

รปภ.รีบหยิบวิทยุสื่อสารที่อยู่ตรงเอวขึ้นมาตะโกนเสียงดัง "มีคนบุกรุกวิลล่า! มีคนบุกรุกวิลล่า!"

หลังจากที่ได้รับข่าว รปภ.ที่อยู่ในวิลล่าบนภูเขาเริ่มเคลื่อนไหวทันที

ประตูใหญ่วิลล่าเปิดออก มีรถเก๋งสีดำหลายคันพุ่งออกมาจากด้านใน ไปจอดบนถนนที่อยู่ห่างจากวิลล่าห้าร้อยเมตร เพื่อสกัดกั้นคนที่บุกรุกเข้ามาในวิลล่า

"เกิดอะไรขึ้น?"

คนของตระกูลยิงคนหนึ่งเดินออกมาจากวิลล่า เห็นบอดี้การ์ดภายในวิลล่าตื่นตัวมากขนาดนี้ จึงอดไม่ได้ที่จะถาม

"คุณชายห้า มีคนบุกรุกเข้ามา"

บอดี้การ์ดคนหนึ่งพูด

"อะไรนะ?"

ผู้ชายคนนั้นขมวดคิ้ว "ใครที่มันใจกล้ามากขนาดนี้? ไม่รู้หรือยังไงว่าที่นี่มันที่ไหน?"

"คุณชาย คุณเข้าไปเถอะ ที่นี่ปล่อยให้พวกเราจัดการเอง" บอดี้การ์ดพูด

"ไม่ต้อง ผมก็จะไปดูเหมือนกัน ผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าใครที่มันไม่รู้จักคำว่าตาย!"

ผู้ชายพูดด้วยน้ำเสียงที่เคร่งขรึม หลังจากนั้นก้าวเท้าออกไป…

รถยนต์แล่นอยู่บนทางขึ้นเขา

คนขับรถนั่งตัวตรง กลั้นลมหายใจ ตอนนี้ไม่สามารถควบคุมตัวได้อีกแล้ว

หลงโชหอบหายใจอย่างแรง มองไปทางหลินหยางไม่กล้าพูดอะไร

เขารู้ดี ครั้งนี้หลินหยางโกรธมาก

เพียงแต่…การบุกรุกเข้าไปในวิลล่ายิงหลงอย่างอุกอาจแบบนี้…มันจะเป็นยังไง?

หลงโชไม่รู้

แต่เรื่องมันมาถึงขนาดนี้ ยังมีวิธีอื่นเหรอ?

เอี๊ยด! ! !

รถยนต์เบรกอย่างกะทันหัน

หลงโชรีบเงยหน้าขึ้นมอง เขาพบว่าทางข้างหน้าโดนปิดไปแล้ว

แต่ครั้งนี้ไม่ใช่ฝูงชนที่มามุงดูเหตุการณ์ปิดถนน แต่เป็นบอดี้การ์ดชุดดำที่ผ่านการฝึกฝนมาอย่างดีกลุ่มหนึ่ง

พวกเขาหยิบปืนออกมาจากหน้าอกโดยตรง และกำลังเล็งตรงมาที่รถคันนี้

สีหน้าของแต่ละคนดูเย็นชามาก

เกรงว่าถ้ารถยนต์เคลื่อนไปข้างหน้าอีกเพียงหนึ่งมิลลิเมตร ปากกระบอกปืนพวกนี้จะพ่นประกายไฟออกมาแน่นอน…

"คุณ…คุณหลิน…" คนขับรถพูดด้วยเสียงที่สั่นเทา หันไปมองหลินหยางพร้อมกับเหงื่อที่เต็มหน้าผาก

"อาจารย์ นี่…" หลงโชเรียกเขาด้วยความระมัดระวัง

หลินหยางไม่ได้พูดอะไร เพียงแค่เปิดประตูก้าวเดินลงจากรถด้วยสีหน้าที่ไร้อารมณ์

ปากกระบอกปืนเจ็ดแปดกระบอกเล็งตรงมาที่เขา

แต่เขาไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแม้แต่นิดเดียว ยังคงก้าวต่อไปข้างหน้า

"หยุดอยู่ตรงนั้น!" ผู้ชายที่ถูกเรียกว่าคุณชายห้าคนนั้นตะคอกเสียงดัง

ฝีเท้าของหลินหยางหยุดชะงัก มองคนคนนั้นด้วยสายตาที่เฉยเมย